Ang Atenas maoy usa ka relihiyoso kaayong siyudad usab, nga nakaaghat kang apostol Pablo sa pag-ingon nga ang mga taga-Atenas “daw mas mahadlokon sa mga bathala kay sa uban.” (Buh 17:22) Sumala sa historyador nga si Josephus, ang mga taga-Atenas mao ‘ang labing masimbahon taliwala sa mga Grego.’ (Against Apion, II, 130 [12]) Gikontrolar sa Estado ang relihiyon ug gidasig kini pinaagi sa pagbayad alang sa publikong mga halad, mga rituwal, ug mga parada sa pagpasidungog sa mga diyos. Ang mga idolo makita diha sa mga templo, sa mga plasa, ug sa mga dalan, ug ang mga tawo kanunayng nag-ampo sa mga diyos una pa makig-ambit sa ilang mga salosalo o mga simposyum sa kinaadman, politikanhong mga katigoman, ug atletikong mga panagtigi. Aron dili masuko ang bisan kinsa sa mga diyos, ang mga taga-Atenas naghimo ganig mga halaran “Alang sa Usa ka Diyos nga Wala Mailhi,” nga labot niini si Pablo naghisgot diha sa Buhat 17:23. Ang ikaduhang siglo nga geograpo nga si Pausanias nagpamatuod niini, nga nagsaysay nga samtang siya nagpanaw sa dalan gikan sa dunggoanan sa Luok sa Phaleron paingon sa Atenas (lagmit gitadlas ni Pablo sa iyang pag-abot) iyang nakit-an ang “mga halaran sa mga diyos nga ginganlag Wala Mailhi, ug sa mga bayani.”​—Description of Greece, Attica, I, 4.

Samtang didto sa tiyanggihan, si Pablo giharong sa mga pilosopong Estoiko ug Epicureo ug gidudahan nga “usa ka magmamantala sa langyawng mga bathala.” (Buh 17:18) Dihay daghang matang sa relihiyon sa Imperyo sa Roma, apan ang Grego ug Romanhong balaod nagdili sa pagpaila ug langyawng mga diyos ug bag-ong mga kostumbre sa relihiyon, ilabina kon kini kasukwahi sa lumad nga relihiyon. Dayag nga si Pablo nakasinatig kalisdanan tungod sa relihiyosong pagkadili-matugoton diha sa gihimong Romanhon nga siyudad sa Filipos. (Buh 16:19-24) Ang mga molupyo sa Atenas maoy mas maduhaduhaon ug matugoton kay sa mga taga-Filipos, apan dayag nga sila nabalaka gihapon bahin sa mahimong epekto niining bag-ong pagtulon-an diha sa seguridad sa estado. Si Pablo gidala ngadto sa Areopago, apan dili matino kon siya ba namulong atubangan sa korte nga gitawag ug Areopago. Ang pipila nag-ingon nga sa adlaw ni Pablo ang korte mismo wala na magtigom didto sa bungtod kondili didto na sa agora.

Ang tin-aw ug kusganong pamatuod ni Pablo atubangan niining makinaadmanong mga tawo sa Atenas maoy usa ka leksiyon sa pagkamataktikanhon ug mailahong pagsabot. Siya nagpakita nga, imbes nga magwali bahin sa usa ka bag-ong bathala, siya nagwali bahin sa Maglalalang mismo sa langit ug sa yuta, ug siya mataktikanhong naghisgot sa “Diyos nga Wala Mailhi,” kansang halaran iyang nakita, ug gani siya nagkutlo pa gikan sa Phænomena ni Aratus, usa ka magbabalak sa Cilicia, ug gikan sa Hymn to Zeus ni Cleanthes. (Buh 17:22-31) Bisan tuod ang kadaghanan nagbiaybiay kaniya, may pipila ka taga-Atenas, lakip na si Maghuhukom Dionisio sa Areopago ug ang usa ka babaye nga ginganlag Damaris, ang nahimong mga magtutuo.​—Buh 17:32-34.