Ang laing panig-ingnan sa usa nga nahibalo kon kanus-a mangayog pasaylo mao si apostol Pablo. Usa ka higayon, kinahanglan niyang labanan ang iyang kaugalingon atubangan sa Sanhedrin, ang Hudiyohanong hataas nga hukmanan. Kay napungot sa matinud-anong mga pulong ni Pablo, ang hataas nga saserdoteng si Ananias nagsugo niadtong nanagbarog duol kang Pablo nga sagpaon siya sa baba. Busa, si Pablo miingon kaniya: “Ang Diyos magasagpa kanimo, ikaw nga pinaputing bungbong. Ikaw ba molingkod sa paghukom kanako sumala sa Balaod ug, sa samang higayon magalapas sa Balaod pinaagi sa pagsugo nga ako sagpaon?” Sa dihang ang mga nanan-aw nag-akusar kang Pablo sa pagpasipala sa hataas nga saserdote, ang apostol midawat dayon sa iyang sayop, nga miingon: “Mga igsoon, ako wala mahibalo nga siya hataas nga saserdote. Kay nahisulat, ‘Dili ka magsultig daotan batok sa usa ka magmamando sa imong katawhan.’”—Buhat 23:1-5.

Husto ang gisulti ni Pablo nga ang gitudlo nga maghuhukom dili angayng mogamit ug kapintasan. Sa gihapon, siya nangayog pasaylo kay wala siyay kalibotan nga nakigsulti diay siya sa hataas nga saserdote sa paagi nga mahimong isipon ingong dili matinahoron.a Ang pagpangayog pasaylo ni Pablo nagbukas sa dalan nga ang Sanhedrin naminaw sa iyang gisulti. Sanglit nahibalo si Pablo sa kasungian taliwala sa mga membro sa hukmanan, iyang giingnan sila nga siya gihusay tungod sa iyang pagtuo sa pagkabanhaw. Busa, miulbo ang dakong panagsumpaki, diin ang mga Pariseo midapig kang Pablo.—Buhat 23:6-10.