Sa ikaduhang pagkabilanggo ni Pablo sa Roma sa mga 65 K.P., siya misulat kang Timoteo sa Efeso, ug midugang: “Kuhaa si Marcos ug dad-a siya diri uban kanimo.” (2 Tim. 4:11) Busa niadtong tungora, si Marcos didto sa Efeso. Sa walay duhaduha, mikuyog siya kang Timoteo pagbalik sa Roma, sumala sa hangyo ni Pablo. Dili sayon ang pagbiyahe niadtong panahona, apan si Marcos kinabubut-ong mihimo sa maong mga panaw.

“Mapuslanon Kanako sa Pag-alagad”

Dili lang kay ang pagsulat ra sa iyang Ebanghelyo ang gihimo ni Marcos sa Roma. Hinumdomi ang giingon ni Pablo kang Timoteo: “Kuhaa si Marcos ug dad-a siya diri uban kanimo.” Unsay rason ni Pablo? “Kay siya mapuslanon kanako sa pag-alagad.”—2 Tim. 4:11.

Kini nga paghisgot kang Marcos—nga maoy kinaulahian kon ipasukad sa pagkasunodsunod sa mga panghitabo—daghag gibutyag bahin kaniya. Sa asoy bahin sa iyang teokratikanhong buluhaton, wala hisgoti si Marcos ingong apostol, lider, o manalagna. Siya maoy usa ka ministro, sa ato pa, usa nga nag-alagad sa uban. Ug niadtong tungora, nga hapit nang patyon si Pablo, ang apostol makabenepisyo gayod sa tabang ni Marcos.