ANG NAGSAKAY SA ITOM NGA KABAYO

“Nakita ko, ug, tan-awa! usa ka itom nga kabayo; ug ang nagsakay niini may timbangan diha sa iyang kamot. Ug nadungog ko ang usa ka tingog nga maorag diha sa taliwala sa upat ka buhing linalang nga nag-ingon: ‘Usa ka litrong trigo alang sa usa ka denario, ug tulo ka litrong sebada alang sa usa ka denario; ug ayaw unsaa ang lana sa olibo ug ang bino.’”​—Pinadayag 6:5, 6.

Ang nagsakay sa itom nga kabayo nagsimbolo sa kanihit sa pagkaon. Grabe kaayo ang kanihit kay gihisgotan nga ang usa ka litrong trigo nagkantidad ug usa ka denario, nga usa ka adlawng suweldo niadtong unang siglo! (Mateo 20:2) Ang usa ka denario makapalit sab ug tulo ka litrong sebada, nga ubos ug kalidad kay sa trigo. Kana dali rang mahurot sa usa ka dakong pamilya. Gipasidan-an sab ang mga tawo niadtong panahona nga magdaginot bisan sa ilang adlaw-adlawng konsumo sa pangunang pagkaon sama sa lana sa olibo ug bino.

Sukad niadtong 1914, nakita ba nato ang mga ebidensiya sa padayong pag-abante sa mangangabayo sa itom nga kabayo? Oo! Halos 70 ka milyong tawo ang namatay tungod sa gutom niadtong ika-20 nga siglo. Gibanabana sa usa ka gobyerno nga “805 ka milyong tawo​—mga usa sa matag siyam ka tawo sa tibuok kalibotan—​ang walay igong pagkaon sa 2012-14.” Giingon sab sa laing report nga “mas daghang tawo ang mamatay kada tuig tungod sa gutom kay sa total nga gidaghanon sa nangamatay tungod sa AIDS, malarya, ug tuberkulosis.” Bisan pa sa daghang paningkamot sa pagtaganag pagkaon, ang mangangabayo sa itom nga kabayo nagpadayon sa pag-abante.