Awit 116
“Tabangan Nato ang mga Maluyahon”
1. Daghan ang kahuyangan
Nga nabatonan.
Apan Diyos gugma, Diyos sa
Kapasayloan.
Pagkamaluluy-on,
Dalan niya dalayegon.
Gugma niya atong sundon,
Matinabangon.
2. Ang maluya di hukman,
Di pabug-atan.
Mas dakong kaayohan
Ang mabatonan
Kon sila kaluy-an,
Sa tabang hatagan.
Dad-on mo kahupayan
Kon suportahan.
3. Si Pablo nagmaluya
Sa nagmaluya.
Kana ang bation ta,
May simpatiya.
Kusganon awhagon:
‘Ang luya pas-anon.’
Kay tinubos ni Jesus,
Sila bililhon.
4. Ang maluya tabangan,
Sa Diyos magtuman.
Tabangan ta ang tanan
Nga mabulahan.
Sa Diyos usab sila.
Magmakusganon ta.
Kon luya tabangan ta,
Diyos sustento ta.