Awit 150
Tinapay sa Langit
1. Amahan nga langitnon
Kanunay mao gihapon,
Amo ka nga dayegon
Ug ngalan mo balaanon.
Pastor ka sa karaan
Nimo nga katawhan,
Didto sa kamingawan,
Mana nagpaulan.
Sa bato may ilimnon
Kon sila pagauhawon.
Sa Canaan paingon,
Usa ka himsog nga panon.
2. Nagalandong ang mana
Sa Anak mong hinigugma,
Sa himaya mibiya,
Luwason ang nakasala.
Siya ang langitnong mana,
Gihalad unod niya;
Sa katawhan tagana,
Kaluwasan nila.
Sa pagtuo magkaon
Sa tinapay nga langitnon.
Adlaw-adlaw magkaon,
Kinabuhi ta putlion.
3. Kining manang langitnon,
Sa katawhang gutom dad-on;
Ug sa tanang okasyon,
Silang “karnero” pakan-on.
Uban atong buligan
Aron Diyos ang dangpan,
Hatagag kaluwasan,
Sila bendisyonan.
Ug pagkahuman dayon
Sa gubat sa Armagedon,
Ang Diyos ato nang dayegon,
Sa tuman magmalipayon.