NIADTONG Abril 14, 1989, nagdumala kog tigom sa lungsod sa Maumere, Flores Island, dihang ang mga opisyal sa gobyerno kalit nga misulod sa balay ug giaresto ko ug ang tulo nako ka kauban.

Ang mga guwardiya sa prisohan namugos nga mosaludo mi sa bandera. Kay wala mi mosaludo, ila ming gikulata ug gipatidpatiran, ug lima ka adlaw ming gibulad sa naglagiting nga kainit sa adlaw. Kada gabii, nagkurog ming naghigda sa sementadong salog sa gamayng selda. Hugaw mi, gikapoy, ug hapdos among mga samad. Kanunay ming pugson sa warden nga mokompromiso pero motubag mi: “Dili mi mosaludo bisan pag mamatay.” Sama sa mga Kristohanon kanhi, pribilehiyo namo nga “mag-antos tungod sa pagkamatarong.”—1 Ped. 3:14.

NIADTONG Enero 19, 1999, ang dugay nga pagdinumtanay sa Muslim ug Kristiyano miresultag pagbanaw sa dugo. Gubot kaayo ang kahimtang.a Nahitabo ni tulo ka kilometro gikan sa akong balay.

Human maasikaso akong pamilya, gitawgan nako sa telepono ang ubang igsoon aron mahibaloan ang ilang kahimtang. Gitambagan nako sila nga magpabiling kalmado ug likayan ang delikadong mga lugar. Sa ulahi, giduaw sila sa mga ansiyano aron palig-onon ilang espirituwalidad ug dasigon nga magtigom sa ginagmayng grupo.

Gisultihan mi sa sangang buhatan nga pabakweton ang mga igsoong nagpuyo sa delikadong mga lugar, ug among gipasa ang maong instruksiyon ngadto sa daghang pamilya. Sa ulahi, gipatay sa armadong grupo ang usa ka brader nga wala mohawa. Pero ang tanang misunod sa instruksiyon sa sangang buhatan wala maunsa.