PAGKAMAKABIBIHAG, PAGKAMADANIHON

Ang Hebreohanong pulong nga chen nagkahulogan ug pabor, pagkamakabibihag o pagkamadanihon, o pagkaelegante, sa panagway ug sa panggawi, ug kini sagad nga gihubad nga “pabor” (Gen 6:8), bisan tuod sa pipila ka teksto kini gihubad nga “pagkamakabibihag” o “pagkamadanihon.” Pananglitan, ang usa ka pampam mahimong “makabibihag” o madanihon (Nah 3:4), apan ingon sa gipamulong sa Proverbio: “Ang pagkamadanihon mahimong malimbongon, ug ang kaanyag mahimong kawang, apan ang babaye nga nahadlok kang Jehova mao ang makabaton ug pagdayeg alang sa iyang kaugalingon.” Dugang pa, “ang makabibihag nga babaye makahupot ug himaya.” (Pr 31:30; 11:16; tan-awa usab ang Pr 5:​18, 19.) Ang kaalam ug pagsabot gikan sa Diyos mahimong ikatandi sa usa gayod ka matahom o madanihong pahiyas (Pr 3:​21, 22; 4:7-9), ingon man usab ang hustong sinultihan. (Sal 45:2; Pr 22:11) Sa dihang ang mga Hudiyo mibalik gikan sa pagkadestiyero sa Babilonya, si Zorobabel gidasig nga ipadayon ang pagtukod sa templo, ug siya gipasaligan nga sa pagpahimutang sa pangulong bato, “adunay mga pagsinggit nganha niini: ‘Pagkamakabibihag! Pagkamakabibihag!’”​—Zac 4:7.