Γένεση

12 Ὁ δὲ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Ἄβραμ, Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου, καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου, καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς σου, εἰς τὴν γῆν τὴν ὁποίαν θέλω σοὶ δείξει· 2 καὶ θέλω σὲ κάμει εἰς ἔθνος μέγα· καὶ θέλω σὲ εὐλογήσει, καὶ θέλω μεγαλύνει τὸ ὄνομά σου· καὶ θέλεις εἶσθαι εἰς εὐλογίαν· 3 καὶ θέλω εὐλογήσει τοὺς εὐλογοῦντάς σε, καὶ τοὺς καταρωμένους σε θέλω καταρασθῆ· καὶ θέλουσιν εὐλογηθῆ ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς.

4 Καὶ ὑπῆγεν ὁ Ἄβραμ, καθὼς εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ὑπῆγε καὶ ὁ Λώτ· ὁ δὲ Ἄβραμ ἦτο ἡλικίας ἑβδομήκοντα πέντε ἐτῶν, ὅτε ἐξῆλθεν ἀπὸ Χαρράν. 5 Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἄβραμ Σάραν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, καὶ Λὼτ τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ, καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὑτῶν ὅσα εἶχον ἀποκτήσει, καὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὁποίους εἶχον ἀποκτήσει ἐν Χαρράν, καὶ ἐξῆλθον διὰ νὰ ὑπάγωσιν εἰς τὴν γῆν Χαναάν· καὶ ἦλθον εἰς τὴν γῆν Χαναάν.

6 Καὶ διεπέρασεν ὁ Ἄβραμ τὴν γῆν ἐκείνην ἕως τοῦ τόπου Συχέμ, ἕως τῆς δρυὸς Μορέχ· οἱ δὲ Χαναναῖοι τότε κατῴκουν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ. 7 Καὶ ἐφάνη ὁ Κύριος εἰς τὸν Ἄβραμ καὶ εἶπεν, Εἰς τὸ σπέρμα σου θέλω δώσει τὴν γῆν ταύτην. Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον, ὅστις ἐφάνη εἰς αὐτόν.

8 Καὶ ἐκεῖθεν μετέβη πρὸς τὸ ὄρος, τὸ κατὰ ἀνατολὰς τῆς Βαιθήλ, καὶ ἔστησε τὴν σκηνήν αὑτοῦ ἔχων τὴν Βαιθήλ πρὸς δυσμὰς καὶ τὴν Γαὶ πρὸς ἀνατολάς· καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον, καὶ ἐπεκαλέσθη τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.

9 Καὶ μετεσκήνωσεν ὁ Ἄβραμ, ὁδοιπορῶν καὶ προχωρῶν πρὸς μεσημβρίαν.

10 Ἔγεινε δὲ πεῖνα ἐν τῇ γῇ ταύτῃ· καὶ κατέβη ὁ Ἄβραμ εἰς τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ παροικήσῃ ἐκεῖ· διότι ἡ πεῖνα ἦτο βαρεῖα ἐν τῇ γῇ.

11 Καὶ ὅτε ἐπλησίαζε νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν Αἴγυπτον, εἶπε πρὸς Σάραν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, Ἰδού, γνωρίζω ὅτι εἶσαι γυνή εὐειδής· 12 θέλει συμβῆ λοιπόν, ὥστε καθὼς σὲ ἴδωσιν οἱ Αἰγύπτιοι, θέλουσιν εἰπεῖ, Γυνή αὐτοῦ εἶναι αὕτη· καὶ θέλουσι φονεύσει ἐμέ, σὲ δὲ θέλουσι φυλάξει ζῶσαν. 13 Εἰπὲ λοιπόν, ὅτι εἶσαι ἀδελφή μου, διὰ νὰ γείνῃ καλὸν εἰς ἐμὲ ἐξ αἰτίας σου, καὶ νὰ φυλαχθῇ ἡ ζωή μου διὰ σέ.

14 Καί ὅτε εἰσῆλθεν ὁ Ἄβραμ εἰς τὴν Αἴγυπτον, εἶδον οἱ Αἰγύπτιοι τὴν γυναῖκα ὅτι ἦτο ὡραία σφόδρα. 15 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ Φαραὼ εἶδον αὐτήν, καὶ ἐπαίνεσαν αὐτήν πρὸς τὸν Φαραώ· καὶ ἐλήφθη ἡ γυνή εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Φαραώ. 16 Τὸν δὲ Ἄβραμ μετεχειρίσθησαν καλῶς δι᾿ αὐτήν· καὶ εἶχε πρόβατα καὶ βόας καὶ ὄνους καὶ δούλους καὶ δούλας καὶ ὄνους θηλυκὰς καὶ καμήλους.

17 Καὶ ἐπέφερεν ὁ Κύριος ἐπὶ τὸν Φαραὼ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον αὑτοῦ πληγὰς μεγάλας ἐξ αἰτίας Σάρας τῆς γυναικὸς τοῦ Ἄβραμ. 18 ᾿Εκάλεσε δὲ ὁ Φαραὼ τὸν Ἄβραμ, καὶ εἶπε, Τί εἶναι τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἔκαμες εἰς ἐμέ; διὰ τί δὲν μ᾿ ἐφανέρωσας ὅτι αὕτη εἶναι γυνή σου; 19 διὰ τί εἶπας, ᾿Αδελφή μου εἶναι αὕτη; καὶ ἔλαβον αὐτήν εἰς ἐμαυτὸν διὰ γυναῖκα· καὶ τώρα, ἰδοὺ ἡ γυνή σου· λάβε αὐτήν, καὶ ὕπαγε.

20 Καὶ διώρισεν ὁ Φαραὼ ἀνθρώπους εἰς αὐτόν· καὶ συμπροέπεμψαν αὐτόν, καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ πάντα ὅσα εἶχε.