Γένεση
15 Μετὰ τὰ πράγματα ταῦτα ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἄβραμ ἐν ὀράματι, λέγων, Μή φοβοῦ, Ἄβραμ· ἐγὼ εἶμαι ὁ ὑπερασπιστής σου, ὁ μισθὸς σου θέλει εἶσθαι πολὺς σφόδρα.
2 Καὶ εἶπεν ὁ Ἄβραμ, Δέσποτα Κύριε, τί θέλεις δώσει εἰς ἐμέ, ἐνῷ ἐγὼ ἀπέρχομαι ἄτεκνος, ὁ δὲ κληρονόμος τῆς οἰκίας μου εἶναι οὗτος ὁ ἐκ Δαμασκοῦ ᾿Ελιέζερ; 3 εἶπε προσέτι ὁ Ἄβραμ, Ἰδού, δὲν ἔδωκας εἰς ἐμὲ σπέρμα· καὶ ἰδού, οἰκέτης μου θέλει μὲ κληρονομήσει.
4 Καὶ ἰδού, λόγος Κυρίου ἔγεινε πρὸς αὐτόν, λέγων, Δὲν θέλει σὲ κληρονομήσει οὗτος· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος ὅστις θέλει ἐξέλθει ἐκ τῶν σπλάγχνων σου, αὐτὸς θέλει σὲ κληρονομήσει. 5 Καὶ ἔφερεν αὐτὸν ἔξω καὶ εἶπεν, ᾿Ανάβλεψον τώρα εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἀρίθμησον τὰ ἄστρα, ἐὰν δύνασαι νὰ ἐξαριθμήσῃς αὐτά· καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Οὕτω θέλει εἶσθαι τὸ σπέρμα σου.
6 Καὶ ἐπίστευσεν εἰς τὸν Κύριον· καὶ ἐλογίσθη εἰς αὐτὸν εἰς δικαιοσύνην.
7 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, ᾿Εγὼ εἶμαι ὁ Κύριος ὅστις σὲ ἐξήγαγον ἐκ τῆς Οὔρ τῶν Χαλδαίων, διὰ νὰ σοὶ δώσω τὴν γῆν ταύτην εἰς κληρονομίαν.
8 Ὁ δὲ εἶπε, Δέσποτα Κύριε, Πόθεν νὰ γνωρίσω ὅτι θέλω κληρονομήσει αὐτήν;
9 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Λάβε μοὶ δάμαλιν τριῶν ἐτῶν, καὶ αἶγα τριῶν ἐτῶν, καὶ κριὸν τριῶν ἐτῶν, καὶ τρυγόνα, καὶ περιστεράν. 10 Καὶ ἔλαβεν εἰς αὐτὸν πάντα ταῦτα, καὶ διέσχισεν αὐτὰ εἰς τὸ μέσον, καὶ ἔθεσεν ἕκαστον τμῆμα ἀπέναντι τοῦ ὁμοίου αὑτοῦ· τὰ πτηνὰ ὅμως δὲν διέσχισε. 11 Κατέβησαν δέ ὄρνεα ἐπὶ τὰ πτώματα, καὶ ὁ Ἄβραμ ἐδίωξεν αὐτά. 12 Περὶ δὲ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου, ἐπέπεσεν ἔκστασις ἐπὶ τὸν Ἄβραμ· καὶ ἰδού, φόβος σκοτεινὸς μέγας ἐπιπίπτει ἐπ᾿ αὐτόν.
13 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἄβραμ, Ἔξευρε βεβαίως ὅτι τὸ σπέρμα σου θέλει παροικήσει ἐν γῇ οὐχὶ ἑαυτῶν, καὶ θέλουσι δουλώσει αὐτούς, καὶ θέλουσι καταθλίψει αὐτούς, τετρακόσια ἔτη· 14 τὸ ἔθνος ὅμως, εἰς τὸ ὁποῖον θέλουσι δουλωθῆ, ἐγὼ θέλω κρίνει· μετὰ δὲ ταῦτα θέλουσιν ἐξέλθει μὲ μεγάλα ὑπάρχοντα· 15 σὺ δὲ θέλεις ἀπέλθει πρὸς τοὺς πατέρας σου ἐν εἰρήνῃ· θέλεις ἐνταφιασθῆ ἐν γήρατι καλῷ· 16 ἐν δὲ τῇ τετάρτῃ γενεᾷ θέλουσιν ἐπιστρέψει ἐδώ· διότι ἀκόμη δὲν ἀνεπληρώθη ἡ ἀνομία τῶν ᾿Αμορραίων.
17 Ὅτε δὲ ὁ ἥλιος ἔδυσε καὶ ἔγεινε πυκνὸν σκότος, ἰδού, κάμινος καπνίζουσα καὶ λαμπὰς πυρὸς ἥτις διεπέρασε μεταξὺ τῶν διχοτομημάτων τούτων.
18 τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἔκαμε διαθήκην ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἄβραμ, λέγων, εἰς τὸ σπέρμα σου ἔδωκα τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῆς Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου· 19 τοὺς Κεναίους, καὶ τοὺς Κενεζαίους, καὶ τοὺς Κεδμωναίους, 20 καὶ τοὺς Χετταίους, καὶ τοὺς Φερεζαίους, καὶ τοὺς Ῥαφαείμ, 21 καὶ τοὺς ᾿Αμορραίους, καὶ τοὺς Χαναναίους, καὶ τοὺς Γεργεσαίους, καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους.