Ιερεμίας
6 Υἱοὶ Βενιαμίν, φύγετε μετὰ σπουδῆς ἐκ μέσου τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ ἠχήσατε σάλπιγγα ἐν Θεκουὲ καὶ ὑψώσατε σημεῖον ἐκ πυρὸς ἐν Βαὶθ-ἀκκερέμ· διότι κακὸν προκύπτει ἀπὸ βορρᾶ καὶ συντριμμὸς μέγας. 2 Παρωμοίασα τὴν θυγατέρα τῆς Σιὼν μὲ χαρίεσσαν καὶ τρυφερὰν γυναῖκα. 3 Οἱ ποιμένες καὶ τὰ ποίμνια αὐτῶν θέλουσιν ἐλθεῖ εἰς αὐτήν· θέλουσι στήσει σκηνὰς κύκλῳ ἐναντίον αὐτῆς· θέλουσι ποιμαίνει ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὑτοῦ. 4 Ἑτοιμάσατε πόλεμον κατ᾿ αὐτῆς· σηκώθητε καὶ ἄς ἀναβῶμεν ἐν μεσημβρίᾳ. Οὐαὶ εἰς ἡμᾶς, διότι κλίνει ἡ ἡμέρα, διότι ἐκτείνονται αἱ σκιαὶ τῆς ἑσπέρας. 5 Σηκώθητε καὶ ἄς ἀναβῶμεν διὰ νυκτὸς καὶ ἄς καταστρέψωμεν τὰ παλάτια αὐτῆς. 6 Διότι οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Κατακόψατε δένδρα καὶ ὑψώσατε περιχαρακώματα ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Αὕτη εἶναι ἡ πόλις, ἐφ᾿ ἥν πρέπει νὰ γείνῃ ἐπίσκεψις· εἶναι ὅλη καταδυναστεία ἐν μέσῳ αὐτῆς. 7 Καθὼς ἡ πηγή ἀναβρύει τὰ ὕδατα αὑτῆς, οὕτως αὐτή ἀναβρύει τὴν κακίαν αὑτῆς· βία καὶ ἁρπαγή ἀκούονται ἐν αὐτῇ· ἐνώπιόν μου ἀκαταπαύστως εἶναι πόνος καὶ πληγαί. 8 Σωφρονίσθητι, Ἱερουσαλήμ, μήποτε ἀποσυρθῇ ἡ ψυχή μου ἀπὸ σοῦ· μήποτε σὲ καταστήσω ἔρημον, γῆν ἀκατοίκητον.
9 Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· θέλουσι σταφυλολογήσει ὁλοτελῶς ὡς ἄμπελον τὰ ὑπόλοιπα τοῦ Ἰσραήλ· ἐπίστρεψον τὴν χεῖρά σου ὡς ὁ τρυγητής εἰς τὰ καλάθια. 10 Πρὸς τίνα θέλω λαλήσει καὶ διαμαρτυρηθῆ, διὰ νὰ ἀκούσωσιν; ἰδού, τὸ ὠτίον αὐτῶν εἶναι ἀπερίτμητον καὶ δὲν δύνανται νὰ ἀκούσωσιν· ἰδού, ὁ λόγος τοῦ Κυρίου εἶναι πρὸς αὐτοὺς ὄνειδος· δὲν ἠδύνονται εἰς αὐτόν. 11 Διὰ τοῦτο εἶμαι πλήρης ἀπὸ θυμοῦ τοῦ Κυρίου· ἀπέκαμον κρατῶν ἐμαυτόν· θέλω ἐκχέει αὐτὸν ἐπὶ τὰ νήπια ἔξωθεν καὶ ἐπὶ τὴν σύναξιν τῶν νέων ὁμοῦ· διότι καὶ ὁ ἀνήρ θέλει πιασθῆ μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ ὁ ἡλικιωμένος μετὰ τοῦ πλήρους ἡμερῶν. 12 Καὶ αἱ οἰκίαι αὐτῶν θέλουσι περάσει εἰς ἄλλους, οἱ ἀγροὶ καὶ αἱ γυναῖκες ὁμοῦ, διότι θέλω ἐκτείνει τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺς κατοίκους τῆς γῆς, λέγει Κύριος. 13 Διότι ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν ἕως μεγάλου αὐτῶν πᾶς τις ἐδόθη εἰς τὴν πλεονεξίαν· καὶ ἀπὸ προφήτου ἕως ἱερέως πᾶς τις πράττει ψεῦδος. 14 Καὶ ἱάτρευσαν τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ λαοῦ μου ἐπιπολαίως, λέγοντες, Εἰρήνη, εἰρήνη· καὶ δὲν ὑπάρχει εἰρήνη. 15 Μήπως ᾐσχύνθησαν, ὅτε ἔπραξαν βδέλυγμα; μάλιστα παντελῶς δὲν ᾐσχύνθησαν οὐδὲ ἠρυθρίασαν· διὰ τοῦτο θέλουσι πέσει μεταξὺ τῶν πιπτόντων· ὅταν ἐπισκεφθῶ αὐτούς, θέλουσιν ἀπολεσθῆ, εἶπε Κύριος.
16 Οὕτω λέγει Κύριος· Στῆτε ἐπὶ τὰς ὁδοὺς καὶ ἰδέτε καὶ ἐρωτήσατε περὶ τῶν αἰωνίων τρίβων, ποῦ εἶναι ἡ ἀγαθή ὁδός, καὶ περιπατεῖτε ἐν αὐτῇ, καὶ θέλετε εὑρεῖ ἀνάπαυσιν εἰς τὰς ψυχὰς σας. ᾿Αλλ᾿ αὐτοὶ εἶπον, δὲν θέλομεν περιπατήσει ἐν αὐτῇ. 17 Καὶ κατέστησα σκοποὺς ἐφ᾿ ὑμᾶς, λέγων, ᾿Ακούσατε τὸν ἦχον τῆς σάλπιγγος. ᾿Αλλ᾿ εἶπον, δὲν θέλομεν ἀκούσει. 18 Διὰ τοῦτο ἀκούσατε, ἔθνη, καὶ σύ, συναγωγή, γνώρισον τί εἶναι μεταξὺ αὐτῶν. 19 Ἄκουε, γῆ· ἰδού, ἐγὼ θέλω φέρει κακὸν ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον, τὸν καρπὸν τῶν διαλογισμῶν αὐτῶν, διότι δὲν ἐπρόσεξαν εἰς τοὺς λόγους μου καὶ εἰς τὸν νόμον μου, ἀλλ᾿ ἀπέρριψαν αὐτόν. 20 Τί πρὸς ἐμὲ ὁ φερόμενος λίβανος ἀπὸ Σεβὰ καὶ τὸ ἀπὸ γῆς μακρᾶς εὐῶδες κιννάμωμον; τὰ ὁλοκαυτώματά σας δὲν εἶναι δεκτὰ οὐδὲ αἱ θυσίαι σας εὐάρεστοι εἰς ἐμέ. 21 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, ἐγὼ θέλω βάλει προσκόμματα ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ τούτου καὶ οἱ πατέρες καὶ οἱ υἱοὶ ὁμοῦ θέλουσι προσκόψει ἐπ᾿ αὐτά, ὁ γείτων καὶ ὁ φίλος αὐτοῦ θέλουσιν ἀπολεσθῆ.
22 Οὕτω λέγει ὁ Κύριος· Ἰδού, λαὸς ἔρχεται ἀπὸ τῆς γῆς τοῦ βορρᾶ, καὶ ἔθνος μέγα θέλει ἐγερθῆ ἀπὸ τῶν ἄκρων τῆς γῆς. 23 Τόξον καὶ λόγχην θέλουσι κρατεῖ· εἶναι σκληροὶ καὶ ἀνίλεοι· φωνή αὐτῶν ἐκεῖ ὡς θάλασσα, καὶ ἐπιβαίνουσιν ἐπὶ ἵππους, παρατεταγμένοι ὡς ἄνδρες εἰς πόλεμον ἐναντίον σου, θυγάτηρ τῆς Σιών. 24 Ἠκούσαμεν τὴν φήμην αὐτῶν· αἱ χεῖρες ἡμῶν παρελύθησαν· στενοχωρία κατέλαβεν ἡμᾶς, ὠδῖνες ὡς τικτούσης. 25 Μή ἐξέλθητε εἰς τὸν ἀγρὸν καὶ ἐν ὁδῷ μή περιπατεῖτε· διότι ἡ ῥομφαία τοῦ ἐχθροῦ εἶναι τρόμος πανταχόθεν. 26 Θυγάτηρ τοῦ λαοῦ μου, περιζώσθητι σάκκον καὶ κυλίσθητι εἰς στάκτην· πένθος μονογενοῦς κάμε εἰς σεαυτήν· θρήνησον πικρῶς· διότι ὁ ἐξολοθρευτής θέλει ἐλθεῖ ἐξαίφνης ἐφ᾿ ἡμᾶς. 27 Σὲ ἔθεσα σκοπιάν, φρούριον μεταξὺ τοῦ λαοῦ μου, διὰ νὰ γνωρίσῃς καὶ νὰ ἐξερευνήσῃς τὴν ὁδὸν αὐτῶν. 28 Πάντες εἶναι ὅλως ἀπειθεῖς, περιπατοῦσι κακολογοῦντες· εἶναι χαλκὸς καὶ σίδηρος· πάντες εἶναι διεφθαρμένοι. 29 Τὸ φυσητήριον ἐκαύθη· ὁ μόλυβδος κατηναλώθη ὑπὸ τοῦ πυρός· ὁ χωνευτής διαλύει εἰς μάτην· διότι οἱ κακοὶ δὲν ἐχωρίσθησαν. 30 ᾿Αργύριον ἀποδεδοκιμασμένον θέλουσιν ὀνομάσει αὐτούς, διότι ὁ Κύριος ἀπεδοκίμασεν αὐτούς.