10 Και η καρδιά του Δαβίδ άρχισε να τον τύπτει+ αφού αρίθμησε έτσι το λαό. Τότε ο Δαβίδ είπε στον Ιεχωβά: «Αμάρτησα+ πάρα πολύ με αυτό που έκανα. Τώρα, Ιεχωβά, ας παρέλθει το σφάλμα του υπηρέτη σου,+ παρακαλώ· διότι ενήργησα πολύ ανόητα».+
15 Αυτοί οι ίδιοι καταδεικνύουν ότι η ουσία του νόμου είναι γραμμένη στις καρδιές τους,+ ενώ η συνείδησή+ τους δίνει μαρτυρία μαζί με αυτούς και, μεταξύ των δικών τους σκέψεων, κατηγορούνται+ ή και δικαιολογούνται.
20 σε ό,τι αφορά οτιδήποτε για το οποίο μπορεί να μας καταδικάζει η καρδιά μας,+ επειδή ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα.+