6 Και ο Ιεχωβά πέρασε μπροστά από το πρόσωπό του διακηρύττοντας: «Ιεχωβά, Ιεχωβά, Θεός ελεήμων+ και φιλεύσπλαχνος,+ που είναι μακρόθυμος+ και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη+ και αλήθεια,+

7 Ας εγκαταλείψει ο πονηρός την οδό του+ και ο επιζήμιος άνθρωπος τις σκέψεις του·+ και ας επιστρέψει στον Ιεχωβά, ο οποίος θα τον ελεήσει,+ και στον Θεό μας, γιατί αυτός θα συγχωρήσει άφθονα.+

22 Είναι εκδηλώσεις της στοργικής καλοσύνης+ του Ιεχωβά το ότι δεν φτάσαμε στο τέλος μας,+ επειδή τα ελέη του δεν πρόκειται να τελειώσουν.+