7 Ας εγκαταλείψει ο πονηρός την οδό του+ και ο επιζήμιος άνθρωπος τις σκέψεις του·+ και ας επιστρέψει στον Ιεχωβά, ο οποίος θα τον ελεήσει,+ και στον Θεό μας, γιατί αυτός θα συγχωρήσει άφθονα.+

11 Να τους πεις: “«Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω», λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά, «βρίσκω ευχαρίστηση, όχι στο θάνατο του πονηρού,+ αλλά στο να επιστρέψει+ ο πονηρός από την οδό του και να εξακολουθήσει να ζει.+ Επιστρέψτε, επιστρέψτε από τις κακές σας οδούς+—γιατί να πεθάνετε, οίκε του Ισραήλ;»”+

3 Γιατί με κάνεις να βλέπω βλαβερά πράγματα και εξακολουθείς να παρατηρείς προβλήματα; Και γιατί βρίσκεται μπροστά μου λεηλασία και βία, και γιατί γίνεται φιλονικία, και γιατί υπάρχει έριδα;+

13 Εσύ είσαι πολύ αγνός στα μάτια για να βλέπεις το κακό· και να παρατηρείς τα προβλήματα δεν μπορείς.+ Γιατί παρατηρείς εκείνους που φέρονται δόλια+ και σωπαίνεις όταν ο πονηρός καταπίνει κάποιον δικαιότερό του;+

17 Διότι η Γραφή λέει στον Φαραώ: «Γι’ αυτόν το λόγο σε άφησα να παραμείνεις, για να δείξω αναφορικά με εσένα τη δύναμή μου και για να διακηρυχτεί το όνομά μου σε όλη τη γη».+

22 Αν, λοιπόν, ο Θεός, μολονότι είχε τη θέληση να εκδηλώσει την οργή του και να γνωστοποιήσει τη δύναμή του, ανέχτηκε με πολλή μακροθυμία σκεύη οργής που έγιναν άξια για καταστροφή,+