23 Η σύζυγός του, όμως, του είπε: «Αν ο Ιεχωβά ευαρεστούνταν να μας θανατώσει, δεν θα είχε δεχτεί ολοκαύτωμα και προσφορά σιτηρών από το χέρι μας+ και δεν θα μας είχε δείξει όλα αυτά τα πράγματα και δεν θα μας είχε αφήσει να ακούσουμε κάτι τέτοιο, όπως έκανε τώρα».+

31 Και ας μη γίνει αυτό αιτία να κλονιστείς ή πρόσκομμα για την καρδιά του κυρίου μου, με το να χυθεί αίμα χωρίς αιτία+ και με το να κάνει ο κύριός μου το δικό του χέρι να έρθει προς σωτηρία του.+ Και σίγουρα ο Ιεχωβά θα κάνει το καλό προς τον κύριό μου· και εσύ να θυμηθείς+ τη δούλη σου».

16 Και μια σοφή γυναίκα+ άρχισε να φωνάζει από την πόλη: «Ακούστε, ακούστε! Πείτε, παρακαλώ, στον Ιωάβ: “Πλησίασε ως εδώ να σου μιλήσω”».

8 Αν έχω βρει εύνοια στα μάτια του βασιλιά+ και αν φαίνεται καλό στο βασιλιά να κάνει δεκτό το αίτημά μου και να ενεργήσει ανάλογα με την παράκλησή μου, ας έρθει ο βασιλιάς και ο Αμάν στο συμπόσιο που θα κάνω για αυτούς αύριο, και αύριο θα ενεργήσω σύμφωνα με το λόγο του βασιλιά».+

31 Τα λόγια του Λεμουήλ του βασιλιά, το βαρυσήμαντο άγγελμα+ το οποίο του έδωσε προς διόρθωση η μητέρα του:+

26 Άρχισε, λοιπόν, αυτός να μιλάει με τόλμη στη συναγωγή. Όταν η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας+ τον άκουσαν, τον πήραν μαζί τους και του εξέθεσαν πιο ορθά την οδό του Θεού.

3 Παρόμοια, οι ηλικιωμένες γυναίκες+ ας είναι ευλαβείς στη συμπεριφορά, όχι συκοφάντριες+ ούτε υποδουλωμένες σε πολύ κρασί, άτομα που διδάσκουν το καλό·