7 »Εσύ που σε αγάπησε η ψυχή μου,+ πες μου πού ποιμαίνεις,+ πού βάζεις το ποίμνιό σου να ξαπλώσει το μεσημέρι. Γιατί να γίνω σαν γυναίκα τυλιγμένη με πένθος μέσα στα κοπάδια των συντρόφων σου;»