11 Μουγκρίζουμε όλοι μας σαν αρκούδες· και σαν περιστέρια γρούζουμε+ πένθιμα. Προσδοκούσαμε δικαιοσύνη,+ αλλά δεν υπήρξε· σωτηρία, αλλά έμεινε μακριά μας.+
16 Και όσοι από αυτούς διαφύγουν, θα κατορθώσουν να διαφύγουν+ και θα γίνουν στα βουνά σαν τα περιστέρια των κοιλάδων,+ βογκώντας όλοι από θλίψη, ο καθένας εξαιτίας του δικού του σφάλματος.
7 Και έχει καθοριστεί· αυτή έχει ξεσκεπαστεί· οπωσδήποτε θα μεταφερθεί μακριά,+ και οι δούλες της θα βογκούν από θλίψη, σαν τον ήχο των περιστεριών,+ χτυπώντας συνεχώς τον εαυτό τους στο μέρος της καρδιάς.+