18 Ποιος Θεός είναι όμοιός σου,+ που να συγχωρεί το σφάλμα και να παραβλέπει την παράβαση+ του υπολοίπου της κληρονομιάς του;+ Ασφαλώς δεν θα κρατήσει το θυμό του για πάντα, γιατί βρίσκει ευχαρίστηση στη στοργική καλοσύνη.+

29 »Αφού, λοιπόν, είμαστε γενιά του Θεού,+ δεν πρέπει να φανταζόμαστε ότι το Θεϊκό Ον+ είναι όμοιο με χρυσάφι ή ασήμι ή πέτρα, όμοιο με κάτι χαραγμένο με την τέχνη και την επινοητικότητα του ανθρώπου.+