14 Και σαν την κυνηγημένη γαζέλα και σαν το ποίμνιο που δεν έχει κανέναν να το συγκεντρώσει,+ θα γυρίσουν ο καθένας στο λαό του· και θα φύγουν ο καθένας για τη γη του.+

16 Σκοντάφτουν σωρηδόν. Μάλιστα πέφτουν. Και λένε συνεχώς ο ένας στον άλλον: «Σηκωθείτε και ας επιστρέψουμε στο λαό μας και στη γη των συγγενών μας εξαιτίας του σπαθιού της κακομεταχείρισης»”.

9 «Θα γιατρεύαμε τη Βαβυλώνα, αλλά δεν γιατρεύτηκε. Εγκαταλείψτε την,+ και ας πάμε ο καθένας στη γη του.+ Διότι ως τους ουρανούς έφτασε η κρίση της, και υψώθηκε μέχρι τα σύννεφα.+