6 Και είπα:+ «Θεέ μου, ντρέπομαι+ και συστέλλομαι+ να σηκώσω το πρόσωπό μου προς εσένα, Θεέ μου, γιατί τα σφάλματά+ μας πλήθυναν τόσο που έφτασαν πάνω από το κεφάλι μας και η ενοχή μας μεγάλωσε τόσο που έφτασε μέχρι τους ουρανούς.+

33 Και εσύ είσαι δίκαιος+ σε ό,τι αφορά όλα αυτά που μας βρήκαν, γιατί εσύ ενήργησες πιστά,+ ενώ εμείς ενεργήσαμε με πονηρία.+

6 Να γιατί τους πάταξε λιοντάρι από το δάσος, τους λεηλατεί λύκος από τις έρημες πεδιάδες,+ ξαγρυπνά λεοπάρδαλη στις πόλεις τους.+ Όποιος βγαίνει από εκεί κατασπαράζεται. Διότι οι παραβάσεις τους πληθύνθηκαν· οι απιστίες τους έγιναν πολυάριθμες.+

5 αμαρτήσαμε+ και σφάλαμε και ενεργήσαμε με πονηρία και στασιάσαμε·+ και υπήρξε παρέκκλιση από τις εντολές σου και από τις δικαστικές αποφάσεις σου.+