5 Ο Ιεχωβά, λοιπόν, είδε ότι η κακία του ανθρώπου ήταν άφθονη στη γη και ότι κάθε τάση+ των σκέψεων της καρδιάς του ήταν μόνο κακή όλο τον καιρό.+

21 Και μύρισε ο Ιεχωβά κατευναστική οσμή,+ και γι’ αυτό είπε ο Ιεχωβά μέσα στην καρδιά του:+ «Ποτέ ξανά δεν θα καταραστώ τη γη+ εξαιτίας του ανθρώπου, επειδή η τάση+ της καρδιάς του ανθρώπου είναι κακή από τη νεότητά του·+ και ποτέ ξανά δεν θα πλήξω κάθε ζωντανό πλάσμα όπως έκανα.+

26 Όποιος εμπιστεύεται στη δική του καρδιά είναι άφρονας,+ αλλά όποιος περπατάει με σοφία θα διαφύγει.+

20 Τρώει στάχτες.+ Η γελασμένη καρδιά του τον παροδήγησε.+ Και δεν ελευθερώνει την ψυχή του ούτε λέει: «Ψεύδος δεν είναι αυτό που υπάρχει στο δεξί μου χέρι;»+

13 Γίναμε παραβάτες και απαρνηθήκαμε τον Ιεχωβά·+ και οπισθοχωρήσαμε από τον Θεό μας, μιλήσαμε για καταδυνάστευση και ανταρσία,+ συλλάβαμε και μουρμουρίσαμε από καρδιάς+ λόγια ψεύδους.

14 Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία.+

26 Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του θρήσκο+ και εντούτοις δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα+ του αλλά εξακολουθεί να απατάει την καρδιά του,+ η θρησκεία αυτού του ανθρώπου είναι μάταιη.+