6 Και είπα:+ «Θεέ μου, ντρέπομαι+ και συστέλλομαι+ να σηκώσω το πρόσωπό μου προς εσένα, Θεέ μου, γιατί τα σφάλματά+ μας πλήθυναν τόσο που έφτασαν πάνω από το κεφάλι μας και η ενοχή μας μεγάλωσε τόσο που έφτασε μέχρι τους ουρανούς.+
31 Και είναι βέβαιο ότι θα θυμηθείτε τις κακές οδούς σας και τις ενέργειές σας που δεν ήταν καλές+ και θα σιχαθείτε τον ίδιο σας τον εαυτό, εξαιτίας των σφαλμάτων σας και εξαιτίας των απεχθών σας πραγμάτων.+