29 »Αφού, λοιπόν, είμαστε γενιά του Θεού,+ δεν πρέπει να φανταζόμαστε ότι το Θεϊκό Ον+ είναι όμοιο με χρυσάφι ή ασήμι ή πέτρα, όμοιο με κάτι χαραγμένο με την τέχνη και την επινοητικότητα του ανθρώπου.+

20 Οι υπόλοιποι άνθρωποι, όμως, οι οποίοι δεν θανατώθηκαν με αυτές τις πληγές δεν μετανόησαν από τα έργα των χεριών τους,+ ώστε να μη λατρέψουν τους δαίμονες+ και τα είδωλα τα χρυσά και τα ασημένια+ και τα χάλκινα και τα πέτρινα και τα ξύλινα, τα οποία ούτε να βλέπουν μπορούν ούτε να ακούν ούτε να περπατούν·+