14 Ο Λόγος, λοιπόν, έγινε σάρκα+ και κατοίκησε ανάμεσά μας, και πήραμε μια άποψη της δόξας του, δόξας σαν και αυτήν που έχει ένας μονογενής γιος+ από τον πατέρα του· και αυτός ήταν πλήρης παρ’ αξία καλοσύνης και αλήθειας.+
15 Διότι έχουμε ως αρχιερέα, όχι κάποιον που δεν μπορεί να αισθανθεί συμπόνια+ για τις αδυναμίες μας, αλλά κάποιον που έχει δοκιμαστεί από όλες τις απόψεις όπως εμείς, αλλά χωρίς αμαρτία.+