20 «Αλλά οι πονηροί είναι σαν την ταραγμένη θάλασσα, όταν δεν μπορεί να ηρεμήσει και τα νερά της σηκώνουν φύκια και λάσπη.

2 Ο Δανιήλ μίλησε και είπε:

«Έβλεπα, στα οράματά μου στη διάρκεια της νύχτας, και ορίστε! οι τέσσερις άνεμοι+ των ουρανών ανατάραζαν την απέραντη θάλασσα.+

14 Και γιατί κάνεις το χωματένιο άνθρωπο σαν τα ψάρια της θάλασσας, σαν τα ερπετά που κανείς δεν τα κυβερνάει;+

15 Και μου λέει: «Τα νερά που είδες, όπου κάθεται η πόρνη, σημαίνουν λαούς και πλήθη και έθνη και γλώσσες.+

21 Και είδα νέο ουρανό+ και νέα γη·+ διότι ο προηγούμενος ουρανός+ και η προηγούμενη γη+ είχαν παρέλθει, και η θάλασσα+ δεν υπάρχει πια.