Αυτό το Κούντου Θυμόταν
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
ΤΟ ΥΨΟΣ του όμορφου αρσενικού κούντου, μιας αντιλόπης με εντυπωσιακά σπειροειδή κέρατα και χαρακτηριστικά αφτιά, φτάνει σχεδόν το ενάμισι μέτρο στους ώμους όταν το ζώο είναι πλήρως αναπτυγμένο. Ενώ το θηλυκό συνήθως δεν έχει κέρατα, διακρίνεται και αυτό από τα μεγάλα του αφτιά. Το κούντου είναι επιφυλακτικό ζώο, πάντοτε άγρυπνο και έτοιμο να τρέξει για να προστατευτεί. Έτσι, αυτό που συνέβη στην Κάρεν, στη Ζιμπάμπουε, είναι αξιοσημείωτο.
Όπως αναφέρθηκε στο περιοδικό Η Άγρια Ζωή της Αφρικής (African Wildlife), ένα μικρό θηλυκό κούντου, που βρέθηκε παγιδευμένο σε κάποιο συρματόπλεγμα, διασώθηκε και δόθηκε στην Κάρεν, η οποία το τάιζε με μπιμπερό επί μερικές εβδομάδες. Μεγάλωνε και παρέμενε κοντά στο γαλακτοκομείο όπου ζούσε η Κάρεν και η οικογένειά της, συχνά παίζοντας με τα παιδιά και τους σκύλους. Ωστόσο, σιγά-σιγά άρχισε να περιπλανιέται επιστρέφοντας στο φυσικό του περιβάλλον μέχρις ότου σχεδόν μεγάλωσε και δεν το έβλεπαν πια κοντά στο αγρόκτημα.
Περίπου δυο χρόνια αργότερα, ενώ οδηγούσε στο δρόμο του αγροκτήματος, η Κάρεν ξαφνιάστηκε όταν ένα θηλυκό κούντου που κυοφορούσε δεν το έβαλε στα πόδια όταν το πλησίασε με το αυτοκίνητό της. Ούτε έφυγε όταν η Κάρεν άρχισε να προχωράει προς το μέρος του. Τότε κατάλαβε ότι αυτό πρέπει να ήταν το ίδιο ζώο που εκείνη είχε ταΐσει με μπιμπερό, και έτσι του μιλούσε απαλά καθώς το πλησίαζε ήσυχα. Το θηλυκό την είχε επίσης αναγνωρίσει, επειδή κατέβασε το κεφάλι του και τριβόταν πάνω της ενώ την άφηνε να το αγκαλιάσει!
Μερικούς μήνες αργότερα, το θηλυκό ήταν πάλι κοντά στο δρόμο—αυτή τη φορά με ένα νεογνό. Η Κάρεν αισθάνθηκε ότι η μητέρα του «σύστηνε» περήφανα το μικρό της και την άφησε να τη χαϊδέψει ξανά. Κάτι παρόμοιο συνέβη λίγες εβδομάδες αργότερα όταν φάνηκε σαν να περίμενε το θηλυκό την Κάρεν.
Πέρασαν λίγοι ακόμη μήνες, και μερικοί εργάτες στο αγρόκτημα ανέφεραν ότι είδαν το ίδιο θηλυκό κούντου με μια θηλιά γύρω από το λαιμό του. Είχαν προσπαθήσει να το πλησιάσουν για να βγάλουν τη θηλιά, αλλά το θηλυκό είχε φύγει. Έτσι η Κάρεν πήγε να το βρει στη ζούγκλα, φωνάζοντας καθώς πήγαινε. Σύντομα, το ζώο ξεπρόβαλε μπροστά της. Η Κάρεν είχε σκεφτεί να φέρει μαζί της λίγο ψωμί, το οποίο άρεσε πολύ στο θηλυκό, και ενώ του πρόσφερε αυτή τη λιχουδιά, ο σύζυγος της Κάρεν έκοψε την ενοχλητική θηλιά.
Αυτός ο φανερός δεσμός που διήρκεσε τόσο πολύ μεταξύ του ανθρώπου και του ζώου έφερε μεγάλη ευχαρίστηση σε αυτή την οικογένεια.