«Το Πείραμα Απέτυχε»

ΣΕ ΑΥΤΟΝ τον κόσμο, ένα παγκόσμιο χωριό που συρρικνώνεται με ραγδαίους ρυθμούς, λέγεται ότι το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς μεγαλώνει. Σχολιάζοντας τις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας οικονομίας, κάποια διεθνής ομάδα ακτιβιστών δήλωσε: «Αφού το πείραμα δοκιμάστηκε επί 50 χρόνια, τώρα καταρρέει. Αντί να αποφέρει οικονομικά οφέλη σε όλους τους ανθρώπους, έχει οδηγήσει τον πλανήτη στα πρόθυρα περιβαλλοντικής καταστροφής, σε άνευ προηγουμένου κοινωνικές αναταραχές, στην καταστροφή της οικονομίας των περισσότερων χωρών, στην αύξηση της φτώχειας, της πείνας, της ακτημοσύνης, της μετανάστευσης και του κοινωνικού εκτοπισμού. Θα μπορούσε τώρα να λεχθεί ότι το πείραμα απέτυχε».

Τι δεν πήγε καλά; Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν ιδιοτελείς στόχους, είναι βέβαιο ότι θα προξενήσουν βλάβη. Ο μεγαλοχρηματιστής Τζορτζ Σόρος παρατηρεί: «Οι αγορές ανάγουν τα πάντα, ακόμη και τους ανθρώπους (εργατικό δυναμικό) και τη φύση (γη), σε προϊόντα». Μια άλλη αιτία είναι η ανθρώπινη ατέλεια. Εκφράζοντας τα αισθήματα του φιλόσοφου Καρλ Πόπερ, ο Σόρος αναφέρει: «Η κατανόησή μας είναι εκ φύσεως ελλιπής. Η απόλυτη αλήθεια, το τέλειο πρότυπο για την κοινωνία, ξεπερνάει τις δυνατότητές μας».

Οι οικονομικές ανισότητες δεν είναι κάτι το καινούριο. Οχτώ αιώνες πριν από τον Χριστό, κάποιος Βιβλικός συγγραφέας μίλησε για εκείνους “που διαπράττουν απάτη σε βάρος των ασήμαντων, που συντρίβουν τους φτωχούς”. (Αμώς 4:1) Βλέποντας παρόμοιες αδικίες, ένας αρχαίος βασιλιάς έγραψε πριν από 3.000 χρόνια περίπου: «Ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του».​—Εκκλησιαστής 8:9.

Ποια είναι η λύση; Μπορούν ανθρώπινοι θεσμοί να γεφυρώσουν τις βαθιές οικονομικές ανισότητες μέσω διεθνούς συνεργασίας; «Δεν έχουμε επαρκείς διεθνείς φορείς», λέει ο Σόρος, «για την προάσπιση των ατομικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος ή για την επιβολή κοινωνικής δικαιοσύνης​—για να μην αναφερθούμε στη διατήρηση της ειρήνης. Οι περισσότεροι φορείς που έχουμε είναι συνασπισμοί κρατών, και τα κράτη συνήθως βάζουν τα δικά τους συμφέροντα πάνω από το κοινό συμφέρον. Τα Ηνωμένα Έθνη είναι φύσει αδύνατον να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις που περιέχει το προοίμιο του καταστατικού τους χάρτη».

Πρέπει άραγε να απελπιζόμαστε; Όχι. Μια δίκαιη παγκόσμια κυβέρνηση πλησιάζει! Αυτή η κυβέρνηση αποτελούσε το θέμα του κηρύγματος του Ιησού. Την αποκάλεσε «βασιλεία του Θεού» και δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται για αυτήν. (Λουκάς 11:2· 21:31) Η Βασιλεία του Θεού έχει ιδρυθεί στους ουρανούς, και σύντομα θα απομακρύνει κάθε αδικία από αυτή τη γη. (Αποκάλυψη 11:15, 18) Αυτή η διακυβέρνηση, αντί να αποτελεί προσωρινό πείραμα, θα διαρκέσει για πάντα. (Δανιήλ 2:44) Θα λύσει μόνιμα το πρόβλημα της φτώχειας και της καταδυνάστευσης. Τι μεγαλειώδης προοπτική για τους φτωχούς και τους καταδυναστευμένους​—στην πραγματικότητα, για όλους!

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η παγκόσμια οικονομία δεν έλυσε τα προβλήματα των φτωχών​—δισεκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν χωρίς τρεχούμενο νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα