Η Εκπληκτική Διαδικασία του Τοκετού

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η εννιάμηνη αναμονή τελειώνει και το πολυπόθητο μωρό είναι πλέον έτοιμο να γεννηθεί.a Ο τράχηλος της μήτρας της μέλλουσας μητέρας έχει παραμείνει ερμητικά κλειστός όλο αυτό το διάστημα, συγκρατώντας το έμβρυο με ασφάλεια. Τώρα όμως λεπταίνει, μαλακώνει και χαλαρώνει. Αρχίζει το θαύμα της γέννησης.

Τι θέτει σε κίνηση αυτή τη θαυμαστή διαδικασία; Δύο παράγοντες προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση από τους πολλούς που περιλαμβάνονται. Ο πρώτος είναι η έκκριση της οξυτοκίνης, μιας ορμόνης που παράγεται στον εγκέφαλο. Αυτή η ουσία παράγεται και στους άντρες και στις γυναίκες, αλλά στην περίπτωση της εγκύου εκκρίνεται σε μεγάλη ποσότητα όταν αρχίζουν οι ωδίνες του τοκετού. Ως αποτέλεσμα, ο τράχηλος της μήτρας διαστέλλεται και η μήτρα συστέλλεται.

Το πώς γνωρίζει η υπόφυση της μέλλουσας μητέρας πότε είναι καιρός να αρχίσει να εκκρίνει αυτή την ορμόνη παραμένει μυστήριο. Το βιβλίο Απίστευτο Ταξίδι​—Εξερεύνηση του Ανθρώπινου Σώματος (Incredible Voyage​—Exploring the Human Body) δηλώνει: «Κατά κάποιον τρόπο, ο εγκέφαλος της μητέρας αντιλαμβάνεται ότι η κύηση έχει ολοκληρωθεί και ότι ήρθε η ώρα να αναλάβουν οι ισχυροί μητριαίοι μύες . . . το σύντομο αλλά ηρωικό τους έργο».

Ο δεύτερος παράγοντας είναι ο ρόλος του πλακούντα, ο οποίος παύει να παράγει προγεστερόνη. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η προγεστερόνη εμπόδιζε τις έντονες συσπάσεις. Τώρα όμως, χωρίς την επίδρασή της, η μήτρα αρχίζει να συστέλλεται. Συνήθως, το μωρό εξωθείται μέσα από τον χαλαρωμένο, διεσταλμένο τράχηλο έπειτα από ωδίνες 8 ως 13 ωρών. Στη συνέχεια, αποβάλλεται και ο πλακούντας.

Τώρα το νεογέννητο πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα στις καινούριες συνθήκες ζωής, οι οποίες είναι πολύ διαφορετικές από τις συνθήκες μέσα στη μήτρα. Για παράδειγμα, όσο το έμβρυο βρισκόταν εκεί, οι πνεύμονές του ήταν γεμάτοι αμνιακό υγρό, το οποίο βγήκε όταν το μωρό πέρασε μέσα από το γεννητικό σωλήνα. Τώρα, οι πνεύμονες πρέπει να γεμίσουν αέρα για να αρχίσει η αναπνοή. Το πρώτο κλάμα του μωρού είναι συνήθως η ένδειξη ότι έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία. Δραστικές αλλαγές συμβαίνουν επίσης στην καρδιά και στο υπόλοιπο κυκλοφορικό σύστημα. Μια τρύπα που συνδέει τους δύο κόλπους της καρδιάς καθώς και ένα αιμοφόρο αγγείο που παρακάμπτει την πνευμονική κυκλοφορία κλείνουν έτσι ώστε το αίμα να πάει στους πνεύμονες για να απορροφήσει οξυγόνο. Είναι εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα γίνεται αυτή η προσαρμογή στον έξω κόσμο.

Η όλη διαδικασία των ωδίνων και του τοκετού μάς θυμίζει τα λόγια της Αγίας Γραφής: «Για το καθετί υπάρχει προσδιορισμένος καιρός, καιρός για κάθε υπόθεση κάτω από τους ουρανούς». Μεταξύ άλλων υπάρχει και «καιρός να γεννιέται κανείς». (Εκκλησιαστής 3:1, 2) Ασφαλώς θα συμφωνείτε ότι αυτή η σειρά βιοχημικών και σωματικών διεργασιών, οι οποίες λαβαίνουν χώρα μέσα σε λίγες μόνο ώρες, δίνει εύγλωττη μαρτυρία για την ύπαρξη σχεδιασμού από τον Δημιουργό μας, τον οποίο η Γραφή αποκαλεί «πηγή της ζωής».​—Ψαλμός 36:9· Εκκλησιαστής 11:5.

[Υποσημείωση]

[Διάγραμμα/​Εικόνες στις σελίδες 16, 17]

Η Διαδικασία του Τοκετού

1 Η θέση του εμβρύου πριν από τις ωδίνες

2 Κίνηση του εμβρύου προς το γεννητικό σωλήνα

3 Διαστολή του τραχήλου

4 Εξώθηση του εμβρύου

[Διάγραμμα]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

1

πλακούντας

κόλπος

τράχηλος

2

3

4