Τα Τείχη της Ιερουσαλήμ

Ας γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω. Ο Νεεμίας, ένας υπηρέτης του βασιλιά Αρταξέρξη, ήταν Ισραηλίτης που ζούσε σε κάποια περσική πόλη, τα Σούσα. Ο αδελφός του Νεεμία ήρθε από τον Ιούδα με άσχημα νέα: “Ο λαός που γύρισε στην Ιερουσαλήμ δεν είναι ασφαλής. Τα τείχη και οι πύλες της πόλης που κατέστρεψαν οι Βαβυλώνιοι δεν ξαναχτίστηκαν”. Ο Νεεμίας στενοχωρήθηκε πολύ. Ήθελε να γυρίσει στην Ιερουσαλήμ για να βοηθήσει, γι’ αυτό προσευχήθηκε να τον αφήσει ο βασιλιάς να πάει.

Αργότερα, ο βασιλιάς είδε ότι ο Νεεμίας φαινόταν λυπημένος. Είπε: “Δεν σε έχω ξαναδεί έτσι. Τι έγινε;” Ο Νεεμίας είπε: “Πώς να μην είμαι λυπημένος όταν η πόλη μου, η Ιερουσαλήμ, έχει γίνει ερείπιο;” Ο βασιλιάς ρώτησε: “Τι θέλεις να κάνω για εσένα;” Αμέσως, ο Νεεμίας προσευχήθηκε από μέσα του. Τότε είπε: “Σε παρακαλώ, άσε με να πάω στην Ιερουσαλήμ και να ξαναχτίσω τα τείχη”. Ο βασιλιάς Αρταξέρξης είπε στον Νεεμία ότι μπορούσε να πάει και φρόντισε να είναι ασφαλής στο μακρινό του ταξίδι. Έκανε επίσης τον Νεεμία κυβερνήτη του Ιούδα και του έδωσε ξύλα για τις πύλες της πόλης.

Όταν ο Νεεμίας έφτασε στην Ιερουσαλήμ, επιθεώρησε τα τείχη της πόλης. Μετά, συγκέντρωσε τους ιερείς και τους υποκυβερνήτες και τους είπε: “Αυτό είναι τρομερό. Πρέπει να στρωθούμε στη δουλειά”. Ο λαός συμφώνησε, και άρχισαν να ξαναχτίζουν τα τείχη.

Αλλά κάποιοι εχθροί των Ισραηλιτών τούς κορόιδευαν και είπαν: “Ακόμα και μια αλεπού θα έριχνε το τείχος που χτίζετε”. Οι εργάτες δεν έδιναν σημασία στις προσβολές και συνέχισαν να χτίζουν. Το τείχος γινόταν όλο και πιο ψηλό και δυνατό.

Οι εχθροί αποφάσισαν να έρθουν από διαφορετικές κατευθύνσεις και να κάνουν μια ξαφνική επίθεση στην Ιερουσαλήμ. Όταν οι Ιουδαίοι άκουσαν για αυτό το σχέδιο, τρομοκρατήθηκαν. Αλλά ο Νεεμίας είπε: “Μη φοβάστε. Ο Ιεχωβά είναι μαζί μας”. Έβαλε φρουρούς να φυλάνε τους εργάτες, και οι εχθροί δεν μπορούσαν να επιτεθούν.

Μέσα σε 52 μόλις μέρες, τα τείχη και οι πύλες είχαν τελειώσει. Ο Νεεμίας έφερε όλους τους Λευίτες στην Ιερουσαλήμ για την εγκαινίαση. Τους οργάνωσε σε δύο ομάδες υμνωδών. Ανέβηκαν στο τείχος από τις σκάλες στην Πύλη της Πηγής και μετά βάδισαν σε αντίθετες κατευθύνσεις γύρω από την πόλη. Έπαιζαν σάλπιγγα, κύμβαλα και άρπα και έψελναν στον Ιεχωβά. Ο Έσδρας ήταν στη μία ομάδα και ο Νεεμίας στην άλλη, μέχρι που συναντήθηκαν στον ναό. Όλος ο λαός​—άντρες, γυναίκες και παιδιά—​πρόσφερε θυσίες στον Ιεχωβά και γιόρτασε. Ο ήχος από τις χαρούμενες φωνές τους μπορούσε να ακουστεί από πολύ μακριά.