ΑΒΙΣΑΙ

(Αβισαί) [πιθανώς, Ο Πατέρας Είναι (Υπάρχει)].

Γιος της Σερουίας, αμφιθαλούς ή ετεροθαλούς αδελφής του Δαβίδ, και αδελφός του Ιωάβ και του Ασαήλ.—2Σα 2:18· 1Χρ 2:15, 16.

Ο Αβισαί διακρίθηκε για την ανδρεία του περισσότερο από τους 30 κραταιούς πολεμιστές των οποίων ήταν αρχηγός, και μάλιστα η φήμη του συναγωνιζόταν τη φήμη των τριών κραταιότερων αντρών του Δαβίδ, γιατί μια φορά πάταξε μόνος του 300 άντρες του εχθρού. Ωστόσο, «δεν έφτασε τους τρεις πρώτους».—2Σα 23:18, 19.

Ο Αβισαί υποστήριζε όσια το θείο του τον Δαβίδ σε όλες τις στρατιωτικές εκστρατείες του, αλλά είχε την τάση να είναι παρορμητικός και αμείλικτος, και σε κάποιες περιπτώσεις χρειαζόταν συγκράτηση. Για παράδειγμα, όταν αυτός και ο Δαβίδ μπήκαν κρυφά στο στρατόπεδο του Σαούλ κάποια νύχτα, αν δεν τον συγκρατούσε ο Δαβίδ, θα είχε καρφώσει στη γη τον Σαούλ, “τον χρισμένο του Ιεχωβά”, ενόσω εκείνος κοιμόταν, χρησιμοποιώντας το δόρυ του ίδιου του Σαούλ. (1Σα 26:6-9) Όταν στασίασε ο Αβεσσαλώμ, ο Αβισαί χρειάστηκε να αποτραπεί δύο φορές από το να εκτελέσει τον Σιμεΐ, ο οποίος καταριόταν το βασιλιά. Ωστόσο, ο Δαβίδ δεν μπόρεσε να εμποδίσει τον Αβισαί να συνεργήσει στο θάνατο του Αβενήρ.—2Σα 3:30· 16:9-11· 19:21-23.

Ο Αβισαί ηγήθηκε στην πάταξη 18.000 Εδωμιτών και επίσης στην κατατρόπωση των Αμμωνιτών, ενέργειες για τις οποίες διακρίθηκε. Επίσης συμμετείχε στην καταστολή της ανταρσίας του Σεβά, ενός άχρηστου Βενιαμινίτη. Στην τελευταία από τις καταγραμμένες μάχες του Δαβίδ, αν δεν παρενέβαινε ο Αβισαί, ο Δαβίδ θα είχε χάσει τη ζωή του από το χέρι ενός μεγαλόσωμου Φιλισταίου.—1Χρ 18:12· 19:11-15· 2Σα 20:1, 6· 21:15-17.