Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Στις συζητήσεις με Αντβεντιστάς της Εβδόμης Ημέρας αυτοί συχνά αναφέρονται στον Ησαΐα 66:23 για ν’ αποδείξουν ότι το σάββατο θα τηρήται στον νέο κόσμο. Πώς πρέπει να νοήται αυτό το εδάφιο;—Ι. Φ., Ελβετία.

Αν αυτό το εδάφιο μπορή να χρησιμοποιηθή για ν’ αποδείξη ότι το σάββατο είναι δεσμευτικό για τους Χριστιανούς επ’ άπειρον, τότε οι Αντβεντισταί της Εβδόμης Ημέρας πρέπει να τηρούν και τις Μωσαϊκές νεομηνίες, διότι κι αυτές, επίσης, μνημονεύονται σ’ αυτό το εδάφιο. Αυτές αποτελούσαν, επίσης, αναπόσπαστο μέρος των διατάξεων υπό την παλαιάν διαθήκην τον Νόμου. (Αριθμ. 10:10· 28:11· 1 Χρον. 23:31) Γι’ αυτό κι ο απόστολος Παύλος μνημονεύει και τα δύο, όταν τονίζη ότι οι Χριστιανοί δεν είναι πια δεσμευμένοι από τις απαιτήσεις της διαθήκης του Νόμου: «Ημέρας παρατηρείτε, και μήνας, και καιρούς, και ενιαυτούς. Φοβούμαι δια σας, μήπως ματαίως εκοπίασα εις εσάς.» «Ας μη σας κρίνη λοιπόν μηδείς δια φαγητόν ή δια ποτόν, ή δια λόγον εορτής ή νεομηνίας ή σαββάτων.»—Γαλ. 4:10· Κολ. 2:16.

Κάτω από τη διάταξι του Νόμου, τα σάββατα εχρησιμοποιούντο για τους υπολογισμούς των εβδομάδων, οι δε νέες σελήνες των μηνών. Στον νέο κόσμο μπορούμε ν’ αναμένωμε κάποιο σύστημα μετρήσεως του χρόνου, κι έτσι, πραγματικά, λέγεται ότι τότε από εβδομάδα σε εβδομάδα κι από μήνα σε μήνα, ή συνεχώς κι ακατάπαυστα, οι κάτοικοι του νέου κόσμου θα προσέρχωνται για λατρεία ενώπιον του Ιεχωβά. Κατανοώντας το σημείο που τονίζεται στο εδάφιο Ησαΐας 66:23, μπορούμε να διακρίνωμε ότι αυτό δεν μπορεί, όπως και δεν θα μπορούσε, ν’ αντιφάσκη σε ό,τι λέγει το υπόλοιπο των θεοπνεύστων Γραφών για τη διαθήκη του Νόμου, ως μη δεσμευτική πλέον για τους Χριστιανούς.