Ποιος Πιστεύει σε Πονηρά Πνεύματα;
ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ εσείς ότι αόρατα πνεύματα μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή σας; Πολλοί θα απαντούσαν με ένα εμφατικό όχι. Ενώ αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού, αυτοί χλευάζουν την ιδέα της ύπαρξης υπεράνθρωπων προσώπων που απεργάζονται το κακό.
Η ευρέως διαδεδομένη δυσπιστία σε σχέση με τα πνεύματα η οποία υπάρχει στο Δυτικό κόσμο οφείλεται κατά μέρος στην επιρροή του Χριστιανικού κόσμου, ο οποίος επί αιώνες δίδασκε ότι η γη ήταν το κέντρο του σύμπαντος, τοποθετημένη μεταξύ του ουρανού και κάποιας υπόγειας κόλασης. Σύμφωνα με αυτή τη διδασκαλία, οι άγγελοι απολάμβαναν τη μακαριότητα του ουρανού ενώ οι δαίμονες διαχειρίζονταν τις υποθέσεις της κόλασης.
Καθώς οι επιστημονικές ανακαλύψεις έκαναν τους ανθρώπους να απορρίψουν τις εσφαλμένες αντιλήψεις σχετικά με τη δομή του σύμπαντος, η πίστη σε πνευματικά πλάσματα έγινε αναχρονιστική. Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica) δηλώνει: «Ύστερα από την κοπερνίκεια επανάσταση (που βασίζεται στις θεωρίες του Πολωνού αστρονόμου Κοπέρνικου), η οποία έλαβε χώρα το 16ο αιώνα, στα πλαίσια της οποίας . . . η Γη έπαψε πια να θεωρείται το κέντρο του σύμπαντος κι έγινε απλώς ο πλανήτης ενός ηλιακού συστήματος, ο οποίος δεν είναι παρά ασήμαντο τμήμα κάποιου γαλαξία σε ένα φαινομενικά απέραντο σύμπαν—οι ιδέες για αγγέλους και δαίμονες δεν φαίνονταν πια να έχουν τη θέση τους».
Ενώ πολλοί δεν πιστεύουν σε πονηρά πνεύματα, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν. Οι έκπτωτοι άγγελοι παίζουν σημαντικό ρόλο σε πολλές θρησκείες, και στο παρελθόν και στο παρόν. Εκτός από το ρόλο τους ως διαφθορέων της πνευματικότητας, αυτοί οι κακοί άγγελοι θεωρούνται φορείς καταστροφών, όπως είναι οι πόλεμοι, η πείνα και οι σεισμοί, καθώς και εκείνοι που προωθούν τις αρρώστιες, τις διανοητικές διαταραχές και το θάνατο.
Ο Σατανάς ο Διάβολος, το πρώτιστο πνεύμα του κακού στη Χριστιανοσύνη και στον Ιουδαϊσμό, καλείται Ιμπλίς από τους Μουσουλμάνους. Στην αρχαία περσική θρησκεία του Ζωροαστρισμού, εμφανίζεται ως Άγκρα Μαϊνιού. Στη θρησκεία του Γνωστικισμού, η οποία άκμασε το δεύτερο και τρίτο αιώνα Κ.Χ., θεωρούνταν ότι είναι ο Ντεμιούργκε, ονομασία που δινόταν σε κάποιο ζηλότυπο και κατώτερο θεό στον οποίο η πλειονότητα του ανθρωπίνου γένους απέδιδε εν αγνοία της λατρεία.
Κατώτερα πνεύματα του κακού παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε Ανατολικές θρησκείες. Οι Ινδουιστές πιστεύουν ότι οι ασούρα (δαίμονες) αντιμάχονται τους ντέβα (θεούς). Ιδιαίτερα επίφοβοι ανάμεσα στους ασούρα είναι οι ρακσάσα, αποκρουστικά όντα που συχνάζουν σε νεκροταφεία.
Οι Βουδιστές θεωρούν τους δαίμονες προσωποποιημένες δυνάμεις που εμποδίζουν τον άνθρωπο να επιτύχει τη Νιρβάνα, δηλαδή την εξάλειψη της επιθυμίας. Ένας μεγάλος πειραστής ανάμεσα σε αυτούς είναι ο Μάρα με τις τρεις κόρες του, τη Ράτι (Επιθυμία), τη Ράγκα (Ηδονή) και την Τάνα (Ανησυχία).
Οι Κινέζοι λάτρεις χρησιμοποιούν φωτιές, πυρσούς και πυροτεχνήματα για να προστατευτούν από τους κουέι, δηλαδή τους δαίμονες της φύσης. Οι ιαπωνικές θρησκείες επίσης πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλοί δαίμονες, περιλαμβανομένων και των τρομακτικών τένγκου, οι οποίοι είναι πνεύματα που κυριεύουν τους ανθρώπους μέχρις ότου εξορκιστούν από κάποιον ιερέα.
Ανάμεσα στις πρωτόγονες θρησκείες της Ασίας, της Αφρικής, της Ωκεανίας και της Αμερικής, τα πνευματικά πλάσματα πιστεύεται ότι βοηθούν ή βλάπτουν ανάλογα με τις περιστάσεις και τη διάθεσή τους. Οι άνθρωποι σέβονται ευλαβικά αυτά τα πνεύματα προκειμένου να αποτρέψουν τη συμφορά και να τους γίνουν διάφορες χάρες.
Προσθέστε σε όλα αυτά το ευρέως διαδεδομένο ενδιαφέρον για τη μαγεία και τον πνευματισμό, και φαίνεται καθαρά ότι η πίστη στα πονηρά πνεύματα έχει μακρά και εκτεταμένη ιστορία. Αλλά είναι λογικό να πιστεύουμε ότι υπάρχουν αυτά τα πλάσματα; Η Αγία Γραφή λέει ότι υπάρχουν. Ωστόσο, αν όντως υπάρχουν, γιατί τους επιτρέπει ο Θεός να επηρεάζουν τον άνθρωπο προς βλάβη του;