Παρουσίασις των Αγαθών Νέων—Δι’ Επιστολής
1 Μια ανάπηρη αδελφή κρίνει αναγκαίο να διεξάγη την περισσότερη δράσι της μαρτυρίας της γράφοντας επιστολές. Ενασχολείται πολύ στην υπηρεσία της στον Ιεχωβά κι απολαμβάνει καλή επιτυχία στο έργον της, λαμβάνοντας πολλές απαντήσεις στις επιστολές της. Τι γράφει στις επιστολές της; Σε ποιους γράφει; Από πού λαμβάνει τις διευθύνσεις των;
2 Αν διαβάζατε μια από τις επιστολές της θα ενομίζατε ότι αυτή έστεκε στην πόρτα σας και σας μιλούσε. Συχνά αρχίζει έτσι: «Καλημέρα σας. Είμαι η Κα . . . Σας γράφω για να συμμερισθώ μ’ εσάς κάτι πληροφορίες που παρέχει η Αγία Γραφή για την ‘εύρεσι της αληθινής θρησκείας.’ Ελπίζω ότι αυτό θα κάνη χαρωπή τη μέρα σας.» Συνεχίζοντας την επιστολή, συχνά χρησιμοποιεί την παρουσίασι που διαλαμβάνεται στη Διακονία της Βασιλείας, διατυπώνοντάς την με δικά της λόγια. Γράφει την επιστολή της ακριβώς σαν να μιλή στον άνθρωπο μ’ ένα φιλικό τρόπο, αντικρίζοντάς τον πρόσωπο προς πρόσωπο.
3 Πολλοί στην εκκλησία γνωρίζουν ότι αυτή η αδελφή είχε καλή επιτυχία δίνοντας μαρτυρία δια του ταχυδρομείου. Γι’ αυτό της δίνουν ονόματα και διευθύνσεις γνωστών τους, φίλων ή συγγενών τους στους οποίους θα ήθελαν να γράψη αυτή. Ένας αδελφός συνήντησε κάποιον εμπορευόμενον ο οποίος κατοικούσε σε άλλο μέρος της χώρας. Αυτός ο άνθρωπος έδειξε ενδιαφέρον για την αλήθεια. Γι’ αυτό ο αδελφός έδωσε τ’ όνομα και τη διεύθυνσι εκείνου σ’ αυτή την αδελφή, η οποία εξακολούθησε να καλλιεργή το ενδιαφέρον του μέσω αλληλογραφίας.
4 Αυτή η αδελφή είναι πολύ απασχολημένη και πολύ ευτυχής για τα θεοκρατικά της προνόμια. Οποιαδήποτε κι αν είναι η θέσις μας στη ζωή, όλοι μας μπορούμε να έχωμε μια μερίδα στο να θέσωμε τ’ αγαθά νέα στη διάθεσι των άλλων. Όσοι από εμάς είναι φυσικώς ικανοί θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν τον χρόνο και την ενέργειά των στο έργον «κατ’ οίκους» και σε άλλες τακτικές μορφές της διακονίας. Δεν είναι σκόπιμο για τους σωματικώς ικανούς ευαγγελιζομένους και σκαπανείς να δαπανούν μέγα μέρος του χρόνου των σε γράψιμο επιστολών. Αλλ’ εκείνοι που είναι κλινήρεις ή είναι κλεισμένοι στα σπίτια των για διαφόρους λόγους, είτε μονίμως είτε προσωρινώς λόγω ασθενείας, κακοκαιρίας, ή για άλλους λόγους, θα μπορούσαν να κάμουν καλή χρήσι του χρόνου και της ενεργείας των στην υπηρεσία του Ιεχωβά, όπως εκτίθεται ανωτέρω. Εκτιμούμε το επείγον των καιρών. Το να έχωμε όσο το δυνατόν πληρέστερη μερίδα στην υπηρεσία του Ιεχωβά είναι ουσιώδες, διότι ο υπολειπόμενος χρόνος είναι σύντομος.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]
«Περιπατείτε εν φρονήσει . . . εξαγοραζόμενοι τον καιρόν.»