Να Φοβάστε τον Ιεχωβά Όλη την Ημέρα
1 «Ο φόβος του Ιεχωβά είναι η αρχή της σοφίας». (Ψαλμ. 111:10) Μας παρακινεί να κάνουμε καλά έργα και μας βοηθάει να απομακρυνόμαστε από το κακό. (Παρ. 16:6) Αυτός ο φόβος είναι βαθύς ευλαβικός σεβασμός για τον Δημιουργό μας, και μας υποκινεί να αποφεύγουμε να τον δυσαρεστούμε και να τον παρακούμε. Είναι κάτι που χρειάζεται να το καλλιεργούμε και να το εκδηλώνουμε όλη την ημέρα.—Παρ. 8:13.
2 Καθημερινά, το πνεύμα του κόσμου του Σατανά ασκεί τρομερή πίεση πάνω μας προκειμένου να συμμορφωθούμε με τις πονηρές οδούς του. (Εφεσ. 6:11, 12) Η ατελής μας σάρκα είναι αμαρτωλή και ρέπει εκ φύσεως προς το κακό. (Γαλ. 5:17) Επομένως, για να υπακούμε στις εντολές του Ιεχωβά, να είμαστε ευτυχισμένοι και να αποκτήσουμε ζωή, πρέπει να τον φοβόμαστε όλη την ημέρα.—Δευτ. 10:12, 13.
3 Στα εδάφια Εβραίους 10:24, 25, μας δίνεται η νουθεσία να συναθροιζόμαστε ώστε να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον και μάλιστα «περισσότερο» σε αυτούς τους καιρούς στους οποίους ζούμε. Η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων είναι απαραίτητη για να επιζήσουμε μέσα σε αυτές τις τελευταίες ημέρες. Ο φόβος μας μήπως δυσαρεστήσουμε τον Θεό μάς υποκινεί να παρακολουθούμε τις συναθροίσεις και να έχουμε μεγάλη εκτίμηση για το σκοπό τους. Εκείνοι που φοβούνται τον Θεό θεωρούν ιερό προνόμιο τη συμμετοχή στις Χριστιανικές συναθροίσεις.
4 Το να υπακούμε στην εντολή να κηρύξουμε τα καλά νέα της Βασιλείας είναι άλλος ένας τρόπος με τον οποίο εκδηλώνουμε το φόβο μας για τον Θεό. (Ματθ. 28:19, 20· Πράξ. 10:42) Ένας κύριος στόχος του έργου κηρύγματος που επιτελούμε είναι να βοηθήσουμε άλλους να καλλιεργήσουν το φόβο του Ιεχωβά και να υποταχθούν στο θέλημά Του. Το επιτυγχάνουμε αυτό κάνοντας επανεπισκέψεις, προσπαθώντας να αρχίζουμε οικιακές Γραφικές μελέτες και κατόπιν διδάσκοντας σε άλλους όλες τις εντολές του Θεού. Έτσι δείχνουμε το φόβο μας για τον Ιεχωβά και την αγάπη μας για τον πλησίον.—Ματθ. 22:37-39.
5 Αυτοί που δεν φοβούνται τον Θεό δεν καλλιεργούν στάση εκτίμησης προς τα πνευματικά πράγματα και υποκύπτουν στο θανατηφόρο αέρα, δηλαδή στη διανοητική στάση, του κόσμου. (Εφεσ. 2:2) Είθε να είμαστε σταθερά αποφασισμένοι να «αποδίδουμε στον Θεό . . . ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος». (Εβρ. 12:28) Έτσι, θα θερίσουμε τις ευλογίες που απολαμβάνουν όσοι φοβούνται τον Ιεχωβά όλη την ημέρα.