Διδασκαλίες που Συγκρούονται

ΕΙΝΑΙ κάτι το συνηθισμένο να γνωρίζετε τι ακριβώς θα δίδασκε ένας κληρικός για να εξάρη τη θρησκεία του. Θα δίδασκε τις πεποιθήσεις της θρησκείας αυτής. Αλλά δεν συμβαίνει πια αυτό.

Σήμερα μέσα σε κάθε εκκλησιαστικό σύστημα του Χριστιανικού κόσμου, κληρικοί με υπόληψι, μέσα στην εκκλησία των όχι μόνον διαφωνούν με κληρικούς άλλων θρησκειών, αλλά διαφωνούν και με τις διδασκαλίες της δικής των θρησκείας. Αυτή η διαφωνία των περιλαμβάνει βασικές δογματικές πεποιθήσεις.

Δογματικές Διαφορές

Παραδείγματος χάριν, τα περισσότερα εκκλησιαστικά συστήματα επισήμως διακρατούν το δόγμα του πυρός του άδου. Αυτό το δόγμα λέγει ότι οι μεγάλοι αμαρτωλοί θα βασανίζωνται με σωματικούς πόνους αιωνίως. Πράγματι, στη διάρκεια της οικουμενικής συνόδου η Καθολική Εκκλησία επιβεβαίωσε την πραγματικότητα του άδου ως τόπου αιωνίας τιμωρίας των αμαρτωλών.

Εν τούτοις, πάρα πολλοί ιερείς και κήρυκες όλων των θρησκειών διδάσκουν διαφορετικά πράγματα για τον άδη. Μπορεί να λέγουν ότι η κόλασις είναι μόνον μια διανοητική κατάστασις, ή ότι είναι, απλώς διαχωρισμός από τον Θεό, ή ότι είναι ακριβώς μια ’κόλασις επάνω στη γη,’ και έτσι αντιλέγουν στην επίσημη πεποίθησι της δικής των θρησκείας. Ο πάστωρ Καζ Ζένσεν της Δανίας είπε στο βιβλίον του Πού Πηγαίνομε;:

«Το κήρυγμα της αιωνίας απωλείας είναι τρελό. Δεν είναι Χριστιανικό. Ήταν μόνον σε καιρούς περασμένους που υπήρχαν κήρυκες της κολάσεως, οι οποίοι από του άμβωνος βροντοφωνούσαν για τον διάβολο και το άσβεστο πυρ. Αλλ’ αυτός ο καιρός πέρασε.»

Πώς νομίζετε ότι αισθάνονται οι άνθρωποι οι οποίοι σ’ όλη τη ζωή των πιστεύουν στη διδασκαλία της εκκλησίας των για τον άδη του πυρός, και τώρα ακούν τέτοιες δηλώσεις από τους κληρικούς των;

Τρεις Αυστραλοί Πρεσβυτεριανοί κληρικοί εξεφράσθησαν δημοσίως ότι δυσπιστούν στην αθανασία της ανθρώπινης ψυχής, αν και το εκκλησιαστικό των σύστημα διδάσκει αυτό. Ένας από τους κληρικούς, ο Ιάν Στηρ, είπε: «Το πρόβλημα είναι ότι σε κάποια έκτασι υπάρχει διπλός κανών. Αυτό δεν περιορίζεται, στην Πρεσβυτεριανή εκκλησία. Οι ιερείς διδάσκονται ένα πράγμα και μερικές φορές διδάσκουν άλλο.»

Από μικρά παιδιά οι Καθολικοί διδάχθηκαν πλήρη υπακοή στην εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας. Αλλ’ όταν 37 επιφανείς κληρικοί, καλογριές και άλλοι Καθολικοί ηγέτες στην Ολλανδία ερωτήθησαν πώς ένοιωθαν αυτή την υπακοή στην εκκλησιαστική εξουσία, πολλοί είπαν ότι δεν μπορούσαν πια ν’ αποδίδουν μια τέτοια υπακοή.

Σχετικά με την εκκλησιαστική εξουσία, ο Καθολικός θεολόγος Τζων Λ. Μακένζι, Ιησουίτης ιερεύς, ο οποίος εδίδαξε στο Πανεπιστήμιον Νοτρ Νταμ, είπε καθαρά ότι, η Εκκλησία διοικείται από «μια εκκλησιαστική Μαφία.» Η εφημερίς Νταίηλυ Σταρ του Τορόντο προσέθεσε: «[Ο Μακένζι] πηγαίνει τόσο μακρυά ώστε να παρομοιάζη τον θεσμό της Εκκλησίας σήμερα σαν μια τρύπα αρουραίων. ‘Και σε κανέναν δεν αρέσει ν’ ακούη ότι δαπάνησε τη ζωή του μέσα σε μια τρύπα αρουραίων,’ είπε.»

Οι νεώτεροι κληρικοί είναι ιδιαιτέρως ειλικρινείς στο ν’ αντικρούουν τις διδασκαλίες των εκκλησιών των.

Η Σεξουαλική Ηθική

Οι περισσότεροι εκκλησιαζόμενοι αναμένουν από τους κληρικούς των να προάγουν υψηλούς ηθικούς κανόνες. Αλλά οι κληρικοί τώρα είναι πάρα πολύ διηρημένοι στο θέμα της σεξουαλικής ηθικής. Όλο και περισσότεροι απ’ αυτούς λέγουν ότι, η πορνεία, η μοιχεία και η ομοφυλοφιλία δεν είναι εσφαλμένα.

Στην Αγγλία ο Μεθοδιστής κήρυξ Λορντ Σόπερ είπε: «Η ιδέα ότι ο σεξουαλισμός πρέπει να περιορίζεται στον γάμο, είναι γελοία.» Ο Επισκοπελιανός κήρυξ Φ. Κ. Γουντ είπε σ’ ένα παρθεναγωγείο στο Μαίρυλαντ: «Δεν υπάρχουν νόμοι προσηρτημένοι στον σεξουαλισμό. Επαναλαμβάνω απολύτως, δεν υπάρχουν νόμοι. . . . Η προγαμιαία σεξουαλική σχέσις . . . μπορεί να είναι πολύ ωραία.» Και ο διευθυντής του Ρωμαιοκαθολικού Κέντρου Νιούμαν στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας, Ιερεύς Τόμας Ουώλς, είπε:

«Δεν είναι τόσο μεγάλο πράγμα για ένα κορίτσι να λέγεται ότι είναι παρθένος αν ποτέ δεν επέτρεψε να την εγγίσουν. Υπερνικά τις δυσκολίες με το να είναι σκληρή. Θα προτιμούσα μια γυναίκα που είναι στοργική και διαχυτική στους άλλους ακόμη και αν δεν είναι παρθένος. Η θέσις μας δεν είναι να κηρύττωμε ηθική.»

Αλλ’ αν οι άνθρωποι που ομολογούν ότι είναι διάκονοι του θεού δεν κηρύττουν την ηθική, ποιος θα έπρεπε να την κηρύττη; Και πώς θεωρείτε την απόφασι ενενήντα Επισκοπελιανών ιερέων στη Νέα Υόρκη οι οποίοι, συνεφώνησαν ότι η Εκκλησία πρέπει να κατατάξη τις πράξεις της ομοφυλοφιλίας στις «ηθικώς ουδέτερες;»

Για να καθορίσετε τι ακριβώς σκέπτεσθε για τη νέα τάσι της επιδοκιμασίας της πορνείας, της μοιχείας και της ομοφυλοφιλίας, ρωτήστε τον εαυτό σας: Θα ενέκρινα να διαπράξη η κόρη μου πορνεία; Θα ενέκρινα να έχη η γυναίκα μου σεξουαλικές σχέσεις με άλλον άνδρα ή ο άνδρας μου να κοιμάται με άλλη γυναίκα; Θα έλεγα στο γυιο μου ότι είναι εν τάξει αν γίνη ομοφυλόφιλος;

Θα έπρεπε επίσης να εξετάσετε κάτι ακόμα πιο σπουδαίο: Τι σκέπτεται ο θεός γι’ αυτό το ζήτημα; Γι’ αυτό δεν μπορεί να υπάρχη αμφιβολία. Στον Λόγο του μας λέγει: «Μη πλανάσθε ούτε πόρνοι,. . . ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται,. . . δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του θεού.»—1 Κορ. 6:9,10.

Το Αποτέλεσμα

Όλη αυτή η σύγχυσις και η διαίρεσις στις εκκλησίες πάνω σε ό,τι έπρεπε να διδάσκουν, έχει το αποτέλεσμά της. Πολλοί άνθρωποι τώρα αισθάνονται όμοια με τον Βρεττανό συγγραφέα Μάλκομ Μάγκεριτζ, ο οποίος είπε:

«Η εγκαθιδρυμένη Χριστιανοσύνη μου φαίνεται ότι τώρα είναι σε πλήρη σύγχυσι και καταφανώς σε αποσύνθεσι, σε σημείο που, αν δεν γίνη κανένα θαύμα, ποτέ δεν θα μπορέση να παρουσιάση πάλι κάποια όψι τάξεως ή αξιοπιστίας.

Πολλά μέλη εκκλησιών έχουν αηδιάσει με τις διαιρέσεις μέσα στις εκκλησίες σε τόσο πολλές διδασκαλίες και ενέργειες. Έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στους κληρικούς των. Έτσι εγκαταλείπουν τις εκκλησίες.

Αλλά είναι, σπουδαίο για σας να γνωρίζετε ότι οι διηρημένες εκκλησίες του «Χριστιανικού κόσμου» δεν αντιπροσωπεύουν τη Χριστιανοσύνη. Η πολύ διηρημένη κατάστασίς των το αποδεικνύει αυτό, διότι η Γραφή συμβουλεύει τους αληθινούς Χριστιανούς: «Να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη είναι σχίσματα μεταξύ, σας, αλλά να είσθε εντελώς ηνωμένοι, έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην . . . Διεμερίσθη ο Χριστός:—1 Κορ. 1:10,13.

Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν είναι διηρημένοι. Αλλά οι εκκλησίες είναι.