«Με Συγχωρείς που Πέρασε Τόσος Καιρός»

ΕΧΕΤΕ ποτέ σχεδιάσει να γράψετε μια επιστολή, αλλά διαρκώς να την αναβάλλετε; Κατόπιν, όταν πράγματι αρχίσατε να σκέπτεσθε σοβαρά γι’ αυτή, η καθυστέρησις πιθανόν να είχε φθάσει σε διάστημα εβδομάδων, ίσως μηνών. Δεν είναι, λοιπόν, παράδοξο ότι η επιστολή σας πιθανόν να άρχισε με την απολογητική φράσι: «Με συγχωρείς που πέρασε τόσος καιρός»!

Δεν είσθε ο μόνος που βρίσκεσθε σε τέτοιες περιστάσεις. Αναμφιβόλως, έχετε λάβει επιστολές από άλλους, που απολογούνται για μια καθυστέρησι ή μακρά σιωπή. Άλλοι αντιλαμβάνονται, όπως και σεις, ότι κάποια απάντησις έπρεπε να είχε γραφή πιο γρήγορα. Και όσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρησις, τόσο δυσκολώτερη πιθανόν να γίνεται η κατάστασις, τόσο πολύ μάλιστα που άνθρωποι έχουν φθάσει στο σημείο να εγκαταλείψουν την ιδέα της απαντήσεως. Γιατί υπάρχει αυτή η κοινή τάσις ν’ αναβάλλεται το ζήτημα;

Πολλά ζητήματα απαιτούν τον χρόνο και την προσοχή μας. Αλλ’ εξοικονομούμε χρόνο για ζωτικές ενέργειες, όπως είναι η εργασία, το φαγητό, τα ψώνια και ο ύπνος μας κάθε νύχτας. Συνεπώς, είναι συχνά ζήτημα εξοικονομήσεως χρόνου το ν’ απαντήσωμε σε φίλους, στων οποίων τις επιστολές δείχνομε εκτίμησι.

Γιατί Γράφομε

Ίσως, αν εξετάσωμε μερικούς λόγους για τους οποίους γράφομε επιστολές σε φίλους και συγγενείς, να μας βοηθήσουν όταν θα καταπιαστούμε μ’ αυτό το πρόβλημα. Σε παλαιότερα χρόνια, οι οικογένειες ζούσαν στο ίδιο στενό γειτονικό περιβάλλον. Δεν υπήρχε η ίδια ανάγκη για να γράφονται επιστολές. Σήμερα, όμως, η κατάστασις είναι τελείως διαφορετική. Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο το να έχουν διασκορπιστεί μέλη της ίδιας οικογενείας σε μακρυνά σημεία της χώρας, ή και σε μακρινές χώρες.

Δεν αποτελεί, λοιπόν, ηθική υποχρέωσι να ενδιαφέρεται ο ένας για τον άλλον, ο πατέρας για το παιδί, και το παιδί για τον πατέρα; Ασφαλώς, έλλειψις ενδιαφέροντος σε τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσε να ερμηνευθή ως έλλειψις φυσικής στοργής!

Αλλ’ ακόμη και ανεξάρτητα από κάθε σκέψη υποχρεώσεως, υπάρχει η ξεχωριστή ευχαρίστησις που δοκιμάζει κανείς όταν εξυπηρετή τις ανάγκες ενός άλλου. Είναι μάλιστα περισσότερο ικανοποιητικό αυτό από τη λήψι ενός δώρου από κάποιον. Για τους φίλους και τους συγγενείς σας, ασφαλώς θα ήταν μεγάλη ευχαρίστησις το να λάβουν κάποια απόδειξι ότι είσθε καλά, μια χαρωπή, γεμάτη νέα επιστολή από την πέννα σας. Μήπως αμφιβάλλετε γι’ αυτό; Τότε θυμηθήτε απλώς τη δική σας πείρα.

Λίγα πράγματα γίνονται δεκτά με τόση ευχαρίστησι, όσο μια ωραία επιστολή. Συνήθως υπάρχει μια ευχάριστη συγκίνησις εν σχέσει μ’ αυτή. Μας κάνει ευτυχείς· μήπως δεν μας κάνει ευτυχείς το ότι κάποιος μας σκέφθηκε; Υπάρχει και μια ζωηρή προσδοκία καθώς ανοίγομε τον φάκελλο. Ως εκείνη τη στιγμή είναι ένα είδος μυστηρίου. Τι θα βρούμε μέσα; Πιθανόν να είναι οι ενδιαφέρουσες πείρες κάποιου, εκείνη η έκφρασις της αγάπης ενός για μας, ή μια έκφρασις γεμάτη καλοσύνη και φροντίδα. Ασφαλώς, λοιπόν, θα θέλαμε να γίνωμε η αιτία ώστε να δοκιμάση κάποιος άλλος την ίδια συγκίνησι κι’ ευχαρίστησι από τη λήψι μιας επιστολής!

Τι Μπορούμε να Κάμωμε

Ακόμη κι’ αν είσθε εξαιρετικά πολυάσχολος, είναι δυνατόν να μην υπάρχη κάτι που μπορείτε να κάμετε για να τηρήσετε επαφή με φίλους και συγγενείς; Τι θα πήτε, προκειμένου να στείλετε ένα επιστολικό δελτάριο ή μια εικονογραφημένη κάρτα; Θα μπορούσατε ακόμη να στείλετε μια σύντομη σημείωσι μόνο. Δεν χρειάζεται να γράψετε μια μακροσκελή επιστολή. Πράγματι, οι μακροσκελείς επιστολές μπορεί να είναι ανιαρές, ειδικώς αν τα άτομα στα οποία γράφετε είναι επίσης πολυάσχολα. Το βιβλίο Κατά Μήκος του Δρόμου το διατυπώνει αυτό ως εξής:

«Υπάρχουν πολλοί που στην ουσία ποτέ δεν γράφουν σε παλαιούς φίλους, διότι έχουν το συναίσθημα ότι, αν γράψουν καν πρέπει να γράψουν πολλά. Αυτό όμως είναι μεγάλο λάθος· εξαιτίας αυτής της νωθρής παραλείψεως, πολλοί καλοί δεσμοί διασπώνται. Το ουσιώδες είναι η επιστολή, όχι το μήκος ή η φιλολογική αξία της. Και είναι λυπηρό να νομίζη κανείς ότι λίγες λέξεις, κακογραμμένες πάνω σ’ ένα πρόχειρο χαρτί τρεις ή τέσσερες φορές το έτος, θα μπορούν να διατηρήσουν καλή φιλία που χάνεται με αδιαφορία για έλλειψι τροφής.»

Δεν είναι ανάγκη να περιμένετε ώσπου να έχετε αρκετή ύλη για να γράψετε μια μακρά επιστολή. Πράγματι, μπορεί το άτομο που περιμένει την επιστολή σας να ενδιαφέρεται πρωτίστως να μάθη ότι είσθε καλά, σωματικώς και πνευματικώς. Γιατί, λοιπόν, να μη το μάθη σύντομα; Και προ πάντων εκφράστε το ενδιαφέρον σας στο να μάθετε πώς είναι εκείνος με τον οποίον αλληλογραφείτε.

Οι φιλίες είναι πολύτιμες. Οι φίλοι έχουν ζωηρό ενδιαφέρον να μάθουν και να μεταδώσουν ο ένας στον άλλον γεγονότα και εξελίξεις που τους επηρεάζουν. Τα παιδιά και οι γονείς συνδέονται στενά. Νεαρά άτομα που ζουν μακρυά από το σπίτι τους θα θέλουν ασφαλώς να μάθουν ‘πώς είναι’ οι γονείς των. Και οι γονείς μπορούν να γράφουν καλές συμβουλές προς την νεώτερη γενεά.

Το Γράψιμο Μπορεί να Γίνη Απολαυστικό

Το γράψιμο δεν χρειάζεται να θεωρήται σαν μια αγγαρεία ή μια δουλειά. Μπορείτε, από καιρό σε καιρό, να γράφετε πάνω σ’ ένα σημειωματάριο τα πράγματα που θέλετε να περιλάβετε στην επομένη επιστολή σας. Πιθανόν να έχετε ν’ αφηγηθήτε κάποια κωμική ιστορία ή κάποια πείρα. Πείρες που σε σας είναι ευχάριστες θα είναι επίσης απολαυστικές και σε άλλους. Να είσθε βέβαιος, επίσης, ότι η επιστολή σας έχει κάτι το ενθαρρυντικό.

Επίσης, μπορείτε πάντοτε να θυμάστε τα παληά. Αυτό είναι κάτι που συνδέει τους φίλους περισσότερο. Αν γράφετε στους γονείς σας, θα ήταν πολύ καλό να τους γνωστοποιήσετε ότι δεν έχετε λησμονήσει τις πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της ζωής του σπιτιού—εκείνο το φυτό στο σαλόνι για το οποίο ήταν τόσο υπερήφανη η μητέρα, ή εκείνη την ολανθισμένη κερασιά απ’ έξω ακριβώς από το παράθυρο της κουζίνας. Εργάζεται μήπως ακόμη ο πατέρας σ’ εκείνη τη δουλειά στο ισόγειο; Είναι τώρα η σειρά του μικρού αδελφού να κάμη τις δουλειές γύρω από το σπίτι; Οι ερωτήσεις σας δείχνουν ότι ενδιαφέρεσθε.

Ναι, μια επιστολή μπορεί να κάμη χαρούμενη την ημέρα ενός άλλου, όπως ακριβώς κάνει και τη δική σας. Όσες φορές έχετε την τάσι ν’ αναβάλλετε το γράψιμο επιστολής για πολύν καιρό, θυμηθήτε απλώς το καλό που μπορεί να κάμη η σύντομη επιστολή σας. Προσπαθήσετε ν’ αποφύγετε την ανάγκη ν’ αρχίζετε τις επιστολές σας με το «Με συγχωρείς που πέρασε τόσος καιρός . . .» Αντί τούτου, να γράφετε σύντομα!