Μια Ισορροπημένη Άποψις της Αναψυχής
Είναι σφάλμα η αναζήτησις αναψυχής; Μπορεί η επιδίωξις αναψυχής να φέρη αληθινή ικανοποίησι;
ΥΠΑΡΧΕΙ παγκόσμιο ενδιαφέρον στη διασκέδαση και στην ψυχαγωγία. Σύμφωνα με εκθέσεις οι Αμερικανοί δαπανούν γύρω στα $150.000.000.000 ετησίως στην επιδίωξι ψυχαγωγίας. Εν τούτοις, έχει προϋπολογισθή με βεβαιότητα ότι ως το 1975 αυτός ο αριθμός θα φθάση τα $250.000.000.000, ξεπερνώντας όλο το αποθεματικόν της οικονομίας.
Μόνο για ποτά οι Αμερικανοί δαπάνησαν $14.500.000.000 σ’ ένα από τα τελευταία έτη. Επίσης, 3.500.000 χιονοδρόμοι δαπάνησαν $1.100.000.000 για το σπορ της χιονοδρομίας. Εκατομμύρια άλλων ατόμων που ζητούσαν ψυχαγωγία αγόρασαν εισιτήρια κινηματογράφου αξίας $1.000.000.000. Και ένας απέραντος αριθμός Αμερικανών εξόδεψαν $3.000.000.000 για ν’ απολαύσουν την ευχαρίστησι της βαρκάδας. Άλλες χώρες, επίσης, λαμβάνουν πείρα μιας εκρήξεως στην αναζήτησι ψυχαγωγίας.
Απολαμβάνετε ωρισμένα είδη αναψυχής; Παραδείγματος χάριν, σας αρέσει να κάνετε σκι ή βαρκάδα; Απολαμβάνετε το κολύμπι, το παιγνίδι του τέννις ή τη συμμετοχή σε κανένα σπορ; Ή μήπως βρίσκετε ευχαρίστησι στην παρακολούθησι ενός καλού κινηματογραφικού έργου; Είναι αυτές οι ψυχαγωγίες εσφαλμένες;
Μερικά θρησκευόμενα άτομα θα πουν ότι είναι εσφαλμένες. Τους διδάσκουν ότι η αποχή από ψυχαγωγία είναι αξιέπαινη, και μερικοί θρησκευτικοί ηγέται σκυθρωπάζουν στην ψυχαγωγία και ακόμη την καταδικάζουν.
Η Αγία Γραφή Καταδικάζει την Ψυχαγωγία;
Η εντύπωσις που δίδεται από μερικά θρησκευόμενα άτομα είναι ότι η Αγία Γραφή αποδοκιμάζει την ψυχαγωγία. Αλλά τέτοια άτομα έχουν κακοπαραστήσει την Αγία Γραφή και τον συγγραφέα της, τον Ιεχωβά Θεό. Αυτό είναι φανερό από το γεγονός ότι ο Δημιουργός έκαμε ευχάριστες τις ίδιες τις λειτουργίες που είναι αναγκαίες για τη συνέχισι της ζωής, περιλαμβανομένων του φαγητού και του ποτού. Χωρίς αμφιβολία απολαμβάνετε ένα ωραίο γεύμα και βρίσκετε ευχαρίστησι να έχετε ένα ποτό μαζί μ’ αυτό. Ότι ο Θεός ήθελε να λαμβάνουν τα πλάσματα ευχαρίστησι από τέτοια πράγματα φαίνεται καθαρά στην Αγία Γραφή.
Παραδείγματος χάριν, η Αγία Γραφή ενθαρρύνει: «Ύπαγε, φάγε τον άρτον σου εν ευφροσύνη, και πίε τον οίνον σου εν ευθύμω καρδία.» (Εκκλησ. 9:7) Επίσης, ο Ιεχωβά ωδήγησε τον αρχαίο λαό Ισραήλ πώς να χρησιμοποιήση τα χρήματα που είχε φυλάξει για ένα ωρισμένο σκοπό: «Και θέλεις δώσει το αργύριον αντί οποιουδήποτε πράγματος επιθυμεί η ψυχή σου, αντί βοών ή αντί προβάτων ή αντί οίνου ή αντί σίκερα ή αντί οποιουδήποτε πράγματος ορέγεται η ψυχή σου· και θέλεις τρώγει εκεί ενώπιον Ιεχωβά του Θεού σου, και θέλεις ευφρανθή.» (Δευτ. 14:26, ΜΝΚ) Πόσο φανερό είναι ότι ο Θεός ήθελε να λαμβάνετε ευχαρίστησι από το φαγητό και το ποτό!
Και αυτή η γνησία ευχαρίστησις και ικανοποίησις πρέπει να πραγματοποιήται σε συσχετισμό με την γαμήλια διευθέτησι που υποδεικνύει καθαρά η Αγία Γραφή λέγοντας: «Ευφραίνου μετά της γυναικός της νεότητός σου . . . Ευφραίνου πάντοτε εις την αγάπην αυτής.»—Παροιμ. 5:18, 19.
Πραγματικά, ο Ιεχωβά έχει κάμει τόσες πολλές προμήθειες για να ευχαριστήση τις αισθήσεις του ανθρώπου. Χωρίς αμφιβολία θα νοιώσατε ευχαρίστησι όταν παρατηρούσατε μια υπέροχη δύσι ή ένα πολύχρωμο ουράνιο τόξο. Ίσως έχετε θαυμάσει την ομορφιά ενός ουρανού γεμάτου άστρα σε μια σκοτεινή νύχτα. Ή, ίσως, έχετε σταθή με δέος στο μεγαλείο των υπέροχων βουνοκορυφών. Ακόμη και το άρωμα των λουλουδιών και η δροσιά ενός νέου πρωινού μπορούν να προξενήσουν χαρά. Είναι κατάλληλο να βρίσκετε ευχαρίστησι σ’ αυτά τα πολλά καλά πράγματα που έχει προμηθεύσει ο Θεός. Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο στην ορθή ευχαρίστησι.
Όταν Χάνεται η Ικανοποίησις
Για να βοηθήση το ανθρώπινο γένος να λάβη γνήσια ικανοποίησι από τα πράγματα που φέρουν ευχαρίστησι, ο Ιεχωβά Θεός έχει προμηθεύσει στοργικά καθοδήγησι. Παραδείγματος χάριν, όπως γνωρίζετε καλά, ένα νόστιμο φαγητό μπορεί να είναι μια έντονη απόλαυσις. Αλλά αν φάτε πάρα πολύ τι συμβαίνει; Χάνετε τη γνήσια ικανοποίησι, δεν είν’ έτσι; Συχνά τα άμεσα αποτελέσματα είναι δυσπεψία και στενοχώρια, και αν η πολυφαγία γίνη συνήθεια, μπορεί να γίνετε παχύσαρκος, ν’ αρρωστήσετε και να πεθάνετε ενωρίς. Πόσο κατάλληλη είναι, λοιπόν, η συμβουλή του Θεού: «Μη έσο μεταξύ . . . κρεοφάγων ασώτων.»—Παροιμ. 23:20.
Τι θα γίνη, όμως, όταν τελειώνετε ένα νοστιμώτατο φαγητό και η οικοδέσποινα επιμένει να πάρετε και άλλη μερίδα; Τι θα κάνετε; Έχετε απολαύσει την τροφή. Αλλά καταλαβαίνετε ότι θα λιγοστεύση την ικανοποίησί σας αν φάτε περισσότερο. Γιατί, λοιπόν, να μη συγχαρήτε την οικοδέσποινα για το υπέροχο φαγητό και κατόπιν να εξηγήσετε ότι θα έχετε μεγαλύτερη ευχαρίστησι αν δεν φάτε περισσότερο;
Ή ίσως απολαμβάνετε λίγο κρασί ή άλλο οινοπνευματώδες ποτό. Αυτό μπορεί να ευφράνη την καρδιά και ο Θεός ήθελε να φέρνη το κρασί αυτή την ευχαρίστησι στον άνθρωπο. (Ψαλμ. 104:15) Αλλά τι θα γίνη αν αγνοήσετε τη συμβουλή του Θεού και πιήτε πάρα πολύ και μεθύσετε; Τότε μπορεί ν’ αρρωστήσετε και μπορεί να λέτε και να κάνετε πράγματα που είναι εξευτελιστικά. Η γνησία ικανοποίησις χάνεται, λοιπόν. Αλλά το χειρότερο απ’ όλα, η επιδίωξις τέτοιας διαγωγής θα φέρη επάνω σας την αποδοκιμασία του Θεού. Πραγματικά, πόσο σπουδαίο είναι ν’ ακολουθούνται οι σοφές οδηγίες του Θεού!—Παροιμ. 23:29-32· 1 Κορ. 6:9, 10.
Η τήρησις της στοργικής συμβουλής του Ιεχωβά θα βοηθήση επίσης τα νυμφευμένα ζεύγη να λάβουν πραγματική ευχαρίστησι από την έγγαμη ζωή. Οι σύζυγοι πρέπει ν’ ακολουθούν την εντολή του Θεού ν’ αγαπούν τις γυναίκες των, και οι γυναίκες πρέπει να υπακούουν στην εντολή της Αγίας Γραφής να έχουν βαθύ σεβασμό για τους συζύγους των. (Εφεσ. 5:25, 33) Αν ο καθένας από τους συντρόφους του γάμου το κάνη αυτό και ανιδιοτελώς σκέπτεται την ευτυχία του άλλου, πραγματοποιείται γνήσια ικανοποίησις στο γάμο, περιλαμβανομένης και της στενής απόψεως συμμετοχής στη γαμήλια οφειλή.—1 Κορ. 7:3-5.
Αν είσθε ένα νυμφευμένο άτομο, είναι ζωτικό, επίσης, να προσέξετε τη Γραφική σύστασι να περιορίζετε τα σεξουαλικά ενδιαφέροντά σας στον δικό σας γαμήλιο σύντροφο. (Παροιμ. 5:15-23) Αποτυχία να το κάνετε αυτό ομοίως θα ελαττώση τη γαμήλια ικανοποίησι. Πράγματι, το αποτέλεσμα για σας θα είναι ένας διαλυμένος γάμος, αφροδίσιο νόσημα, ένα νόθο παιδί, μια ταραγμένη συνείδησις και άλλες κακές συνέπειες.
Έτσι η αλήθεια εντυπώνεται αποφασιστικά: Δεν υπάρχει πραγματική ή διαρκής ευτυχία όταν η ευχαρίστησις επιζητήται σε δραστηριότητες που καταδικάζονται από τον Θεό. Αληθινά, η Αγία Γραφή λέγει για ωρισμένους ότι ‘έχουν εντρυφήσει σε αισθησιακές απολαύσεις.’ (Ιακ. 5:5, ΜΝΚ· 2 Πέτρ. 2:13, 14) Αλλά η επιδίωξις τέτοιων αθέμιτων απολαύσεων απλώς δεν ικανοποιεί. Είναι απογοητευτική, μη ικανοποιητική και σοφά αποφεύγεται. Δεν μπορεί κανείς απλώς να αγνοήση τις οδηγίες του Θεού και ν’ απολαμβάνη γνήσια ικανοποίησι.
Εν τούτοις, ακόμη και ευχάριστες δραστηριότητες, που είναι σε αρμονία με τις δίκαιες αρχές, μπορεί ν’ αποτύχουν να φέρουν γνήσια ικανοποίησι, αν εντρυφά κανείς σ’ αυτές υπερβολικά. Ευχαριστήσεις που ικανοποιούν τις αισθήσεις είναι σαν καρυκεύματα σε φαγητό. Σε μικρές ποσότητες είναι απολαυστικά, αλλά σε μεγάλες δόσεις μπορεί να γίνουν αηδιαστικά. Έτσι, αν θέλετε την πιο μεγάλη ικανοποίησι από κάποιο είδος διασκεδάσεως, θα ήταν σοφό να περιορίσετε την συχνότητα της εντρυφήσεως σε τέτοια διασκέδασι.
Εν τούτοις, σήμερα είναι σύνηθες για άτομα να απορροφώνται απερίσκεπτα από την επιδίωξι ευχαριστήσεων. Η Αγία Γραφή, πραγματικά υπέδειξε την εποχή μας και προείπε: «Εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν έλθει καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, . . . φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι.» (2 Τιμ. 3:1-5) Αλλά αυτοί οι άνθρωποι που είναι «φιλήδονοι» δεν μπορούν ποτέ ν’ αντλήσουν γνήσια ευτυχία από τέτοιες ‘ηδονές.’ Κάτι λείπει από τη ζωή τους. Τι είναι αυτό;
Η Σπουδαιότης της Πνευματικότητος
Λείπει η πνευματικότης. Δεν αγαπούν τον Θεό. Δεν μελετούν τον Λόγο του την Αγία Γραφή ή δεν προσπαθούν να τον υπηρετούν. Και χωρίς την ικανοποίησι να είναι σε αρμονία με τον Δημιουργό τους, απλώς δεν μπορούν ν’ αντλήσουν πλήρη ικανοποίησι από τις άλλες ευχαριστήσεις που ο Θεός έκανε δυνατόν ν’ απολαμβάνουν.
Πόσο ζωτικό είναι, λοιπόν να μην παραμελήτε την πνευματικότητά σας! Ο Ιησούς Χριστός υπέδειξε τον κίνδυνο του να επιτρέψετε ‘στις ηδονές του βίου’ να πάρουν μια πολύ σπουδαία θέσι στη ζωή σας. Μίλησε για άτομα τα οποία «ήκουσαν, και υπό μεριμνών και πλούτου και ηδονών του βίου, υπάγουσι.» Τέτοια άτομα, είπε, σαν φυτά σε ακανθώδες έδαφος, «συμπνίγονται, και δεν τελεσφορούσι.» Η επιδίωξις «ηδονών», επίσης, μπορεί να συμπνίξη την πνευματικότητα από τη ζωή σας και να σας κλέψη την ικανοποίησι της ζωής.—Λουκ. 8:14.
Αλλά μπορεί να σας κλέψη ακόμη περισσότερο—την ίδια τη ζωή. Ο Ιησούς Χριστός έδειξε αυτό τον κίνδυνο. Συνέκρινε την κατάστασι που υπάρχει τώρα μ’ εκείνη των ημερών του Νώε πριν από τον παγγήινο κατακλυσμό. Εκείνο τον καιρό, είπε, οι άνθρωποι, ήσαν απορροφημένοι από τις απολαύσεις του φαγητού, του ποτού και του γάμου. Αυτό ήταν αληθινό σε τέτοια έκτασι ώστε «δεν ενόησαν» την κρίσι του Θεού για την καταστροφή του πονηρού εκείνου συστήματος. Ο Ιησούς εξήγησε ότι το παρόν σύστημα πραγμάτων αντιμετωπίζει μια παρόμοια κρίσι. (Ματθ. 24:37-39) Πόσο ζωτικό είναι, λοιπόν, να μην περιπλακήτε τόσο πολύ ‘στις ηδονές του βίου’ ώστε να παραμελήσετε τα πνευματικά ζητήματα!
Όταν, λοιπόν, διαθέτετε χρόνο για μελέτη της Αγίας Γραφής, μην επιτρέψετε στην επιθυμία να παρακολουθήσετε ένα πρόγραμμα της τηλεοράσεως να επέμβη στα σχέδιά σας. Αν το κάνετε, θα είναι απλώς πιο εύκολο την επόμενη φορά άλλα πράγματα να φθείρουν τα πνευματικά σας ενδιαφέροντα και αργά αλλά θετικά η πνευματικότης θα συμπνιγή. Οι αρχηγοί οικογενείας ειδικά πρέπει να βοηθήσουν την οικογένειά τους να εμμένη σ’ ένα τακτικό πρόγραμμα μελέτης της Γραφής και συμμετοχή στην υπηρεσία του Θεού.
Τέτοια πνευματική δραστηριότης δεν είναι ανιαρή ή χωρίς ενδιαφέρον. Μάλλον, το να μαθαίνη κανείς για τους σκοπούς του Θεού μπορεί να είναι μια γοητευτική πείρα. Το ν’ αποκτήση κανείς βαθειά γνώσι των ζητημάτων που αφορούν τον Θεό και τους σκοπούς του είναι πράγματι ευχάριστο. Είναι μια ευχαρίστησις που φέρνει πραγματική ικανοποίησι. Τι ευχαρίστησις υπάρχει όταν φέρετε τη ζωή σας σε αρμονία με το θέλημα του στοργικού σας Δημιουργού! Ενεργώντας έτσι θα οδηγηθήτε στην απόλαυσι ικανοποιήσεως σε οτιδήποτε κάνετε, περιλαμβανομένης και της απολαύσεως των πολλών καλών πραγμάτων που ο Θεός έχει προμηθεύσει για τα πλάσματά του.