Άφιξις της Επιστολής σας στον Προορισμό Της

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Ελβετία

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ σας σφραγίζεται μέσα στο φάκελλό της, επικολλάτε ένα γραμματόσημο και τη ρίχνετε στο πλησιέστερο κουτί για ταχυδρόμησι. Σπανίως θα ξανασκεφθήτε αυτό το πράγμα. Έχετε πεποίθησι ότι το μήνυμά σας θα φθάση στο άτομο που κατονομάζεται στον φάκελλο.

Γιατί έχετε αυτή τη βεβαιότητα; Έχετε ποτέ εξετάσει την οργάνωσι που απαιτείται για να μεταφερθή η επιστολή σας, καθώς και εκατομμύρια άλλων, από ένα σημείο της γης σ’ ένα άλλο, μερικές φορές σε απόστασι χιλιάδων μιλίων; Πώς συμβαίνει ώστε ένα μικροσκοπικό γραμματόσημο, που κοστίζει λίγα κέρματα, ίσως ένα μόνο, να μπορή να επιτελέση ένα τέτοιο αξιοσημείωτο κατόρθωμα—να μεταφέρη το μήνυμά σας ίσως στα πιο μακρινά μέρη της γης; Και ποιος παίρνει τα χρήματα που αντιπροσωπεύονται από το γραμματόσημο, εφόσον η επιστολή είναι πολύ πιθανόν να περάση από πολλές διάφορες χώρες για να φθάση στον προορισμό της;

Πιθανόν να χαρήτε λαμβάνοντας σαφή απάντησι στα ερωτήματα αυτά, όπως επίσης και σε άλλα, όπως: Πώς έλαβε υπόστασι το παρόν διεθνές ταχυδρομικό σύστημα; Ποια μέτρα λαμβάνονται για τη βελτίωσι και επέκτασι της χρησιμότητάς του για τους ανθρώπους;

Τα Πρώτα Στάδια

Η αρχαία ιστορία μιλεί για συστήματα ταχυδρόμων μεταξύ των Περσών, των Ρωμαίων και των Ίνκας της Νοτίου Αμερικής, ωργανωμένα αποκλειστικά χάριν επικοινωνίας κυβερνητικών υπηρεσιών. Δεν ελαμβάνετο τότε πρόνοια για τον κοινό πολίτη. Εκτός τούτου, πολλοί λίγοι πολίται μπορούσαν έστω να διαβάσουν και να γράψουν, ώστε να επωφεληθούν από τέτοιους τρόπους επικοινωνίας.

Μερικοί παράγοντες που συνέτειναν για να δημιουργηθή μια απότομη διόγκωσις των απαιτήσεων για επικοινωνία ήσαν : η ανακάλυψις του δυτικού ημισφαιρίου, με την κατά συνέπειαν εξάπλωσι του πληθυσμού· η εμφάνισις της τυπογραφίας· και η μεγάλη επέκτασις των ευκαιριών για μόρφωσι. Για ν’ αντιμετωπισθή αυτή η ζήτησις, ο Φραντς Φόν Τάξις εισηγήθη τη σύστασι μιας διεθνούς ταχυδρομικής υπηρεσίας στον δέκατον έκτον αιώνα. Αυτή ελειτούργησε μεταξύ ενός περιορισμένου αριθμού Ευρωπαϊκών κρατών. Αυτή η ανταλλαγή ταχυδρομικών επιστολών εκανονίζετο από διεθνείς συμφωνίες—όχι από μια γενική σύμβασι, αλλά μάλλον από πολλές διμερείς συμβάσεις.

Η εποχή των ατμόπλοιων και των σιδηροδρόμων εμείωσε το κόστος της μεταφοράς του ιδιωτικού ταχυδρομείου και προώθησε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξι της επικοινωνίας μέσω επιστολών. Οι διευθυνταί των ταχυδρομείων αντελήφθησαν την ανάγκη της τυποποιήσεως των μεθόδων των και των τελών, και της απλοποιήσεως των σχετικών διατυπώσεων. Η καθιέρωσις των «ταχυδρομικών τελών σε πέννες» στη Μεγάλη Βρεττανία το 1840 και η δημιουργία ταχυδρομικού γραμματοσήμου υπό του Ρόουλαντ Χίλλ ήσαν βήματα προς την ορθή κατεύθυνσι.

Δεν νομίζετε ότι είναι παράδοξο να σκεφθή κανείς ότι έως τα μέσα του δεκάτου ένατου αιώνος το ταχυδρομείο των Ηνωμένων Πολιτειών λειτουργούσε χωρίς το πλεονέκτημα των γραμματοσήμων ή φακέλλων, όπως τα γνωρίζομε τώρα; Το επιστολόχαρτο εδιπλώνετο με ασφαλή τρόπο και η διεύθυνσις εγράφετο απ’ έξω. Συνήθως, η τελευταία αναδίπλωσις εστερεώνετο με βουλοκέρι. Τα ταχυδρομικά τέλη επληρώνοντο στο ταχυδρομικό γραφείο και το ποσόν απετυπώνετο με σφραγίδα στην εξωτερική επιφάνεια της επιστολής.

Ένα άλλο προοδευτικό βήμα έγινε το 1863, όταν, με την πρωτοβουλία του Μοντγκόμερη Μπλαίρ, γενικού διευθυντού ταχυδρομείων των Ηνωμένων Πολιτειών, δεκαπέντε Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές χώρες απέστειλαν αντιπροσώπους των για να συνέλθουν στο Παρίσι, με σκοπό να διευθύνουν το πεδίον των διεθνών ταχυδρομικών διευθετήσεων.

Ίδρυσις της Ταχυδρομικής Ενώσεως

Η μεγάλη ανάγκη τώρα ήταν για μια γενική διεθνή σύμβασι ή συμφωνία. Το σχέδιο για μια τέτοια ταχυδρομική ένωσι με πληρεξούσιες δυνάμεις κατηρτίσθη από έναν υψηλής βαθμίδος αξιωματούχο της ταχυδρομικής διευθύνσεως της Ομοσπονδίας της Βορείου Γερμανίας. Κατόπιν προσκλήσεως της Ελβετίας, συνεκλήθη μια διάσκεψις στη Βέρνη το 1874. Αντιπρόσωποι από εικοσιδύο κράτη κατέληξαν γρήγορα σε μια συμφωνία, που από τότε έχει γίνει γνωστή ως Σύμβασις της Βέρνης.

Έτσι ήλθε σε ύπαρξι η Γενική Ταχυδρομική Ένωσις, που ετέθη σε ισχύ την 1η Ιουλίου 1875. Η προσχώρησις πολλών νέων κρατών ως μελών υπέδειξε ότι έπρεπε να δοθή ένα καταλληλότερο όνομα, που υιοθετήθηκε τρία έτη αργότερα, δηλαδή, Παγκόσμιος Ταχυδρομική Ένωσις.

Η εικοστή πέμπτη επέτειος της ιδρύσεως της Ενώσεως εορτάσθηκε με τον δέοντα τρόπο στην Ελβετία με την ανέγερσι ενός επιβλητικού μνημείου—μιας υδρογείου σφαίρας που έγινε από χονδροπελεκημένο γρανίτη, με κομψές παραστάσεις που εξεικονίζουν τη διεθνή επικοινωνία με το να περικυκλώνουν τη σφαίρα και να διαβιβάζουν επιστολές από χέρι σε χέρι. Χιλιάδες άτομα επισκέπτονται το μέρος αυτό κάθε χρόνο.

Επί εβδομήντα περίπου χρόνια, η εισδοχή νέων μελών στην Ένωσι εγίνετο με μονομερή δήλωσι, αλλά στο Συνέδριο των Παρισίων το 1947 η διευθέτησις αυτή τροποποιήθηκε. Από τότε, οι αιτήσεις έπρεπε να περάσουν από την Ελβετική κυβέρνησι και κατόπιν να παρουσιασθούν στα μέλη. Απαιτείτο έγκρισις υπό των δύο τρίτων τουλάχιστον, προτού γίνη δεκτή μια αιτούσα χώρα. Το Συνέδριο της Βιέννης στο 1964 προέβλεψε ώστε κάθε μέλος των Ηνωμένων Εθνών να έχη την δυνατότητα να γίνεται δεκτό στην Ένωσι δι’ απλής τυπικής δηλώσεως προς την Ελβετική κυβέρνησι, χωρίς να χρειάζεται η εγκριτική ψήφος των δύο τρίτων.

Γενικές Αρχές

Η απλότης των κανόνων της Ενώσεως έχει συντελέσει πάρα πολύ στην ομαλή λειτουργία της οργανώσεως. Σαν μια ταχέως αναπτυσσόμενη οργάνωσις κοινής ωφελείας, επιδιώκει αλτρουιστικούς σκοπούς και, παρά τις πολιτικές αναστατώσεις και τις διεθνείς συγκρούσεις, κατορθώνει να διατηρήται σε λειτουργία με αξιόλογη επιτυχία.

Η θεμελιώδης Πράξις της Ενώσεως είναι ο Καταστατικός Χάρτης που προβάλλει τους σκοπούς και θέτει ακριβείς κανόνας υπό τον τίτλο «Γενικοί Κανονισμοί.» Σχετικά μ’ αυτούς τους κανόνες, επιτρέπεται κάποια ελαστικότης στην εφαρμογή σε κάθε χώρα που είναι μέλος.

Οι χώρες που είναι μέλη θεωρούνται ότι αποτελούν «έναν ενιαίον ταχυδρομικόν τομέα για την αμοιβαία ανταλλαγή ταχυδρομικών επιστολών» και έχουν «ηγγυημένη ελευθερία διαμετακομίσεως εντός της περιοχής της Ενώσεως.»

Τα τέλη που πρέπει να εισπράττωνται από τις χώρες που είναι μέλη έχουν ενοποιηθή και η συμμετοχή των εξόδων μεταξύ της χώρας απ’ όπου προέρχονται τα ταχυδρομούμενα και της χώρας του προορισμού των έχει καταργηθή. Έτσι, από το 1875, η χώρα προελεύσεως κρατούσε ολόκληρο το τέλος που κατεβάλλετο σ’ αυτήν, η δε χώρα προορισμού δεν ημείβετο πλέον για τη διανομή ταχυδρομικών ειδών.

Η αρχή αυτή βασίζεται στην προϋπόθεσι ότι μια επιστολή θα προκαλέση μια απάντησι, κι’ έτσι εξισορροπείται ο λογαριασμός του συνολικού ταχυδρομείου. Είναι μια γενναιόδωρη και πρακτική τακτική, που οδηγεί στην απλοποίησι και οικονομία για όλες τις χώρες που είναι μέλη.

Αλλ’ οι συνθήκες έχουν αλλάξει σημαντικά από το 1874, οπότε ένας μπορούσε να μιλή κατάλληλα για «αμοιβαία ανταλλαγή.» Ο αυξανόμενος όγκος του «ταχυδρομείου δεμάτων,» δηλαδή, ταχυδρομικών ειδών εκτός από κοινές επιστολές, κάρτες, αεροπορικές επιστολές και δέματα επιστολών, ωδήγησε μερικές χώρες να εισηγηθούν μια αναθεώρησι κατά το Συνέδριο του Τόκιο του 1969. Προέκυψε μια νέα διευθέτησις· δηλαδή, οποιαδήποτε χώρα που είναι μέλος, της οποίας το βάρος των αφικνουμένων ταχυδρομικών δεμάτων υπερέβαινε το βάρος των αποστελλομένων, θα ελάμβανε μια αποζημίωση «50 χρυσών εκατοστών του φράγκου κατά χιλιόγραμμον» για τη διαφορά. Αυτό τίθεται σε ισχύ από 1ης Ιουλίου 1971.

Ο Καταστατικός Χάρτης της Ενώσεως έκαμε πρόβλεψι για ένα Εκτελεστικό Συμβούλιο, για μια συνέλευσι ή συνέδριο των μελών της κάθε πέντε χρόνια και για ένα διεθνές γραφείο.

Πώς Λειτουργεί η Ένωσις

Η Συνέλευσις είναι η ανωτάτη εξουσία της Ενώσεως, καθόσον έχει καθήκοντα που είναι σε μεγάλη έκτασι νομοθετικά. Συγκαλείται κατ’ αρχήν κάθε πέντε χρόνια. Συνεργάζεται στενά με το Εκτελεστικό Συμβούλιο και ασχολείται με ζητήματα όπως η αναθεώρησις των Πράξεων της Ενώσεως, εάν και όταν ωρισμένες εξελίξεις δικαιολογούν τέτοιες μεταβολές. Δεκαέξη τακτικές Συνελεύσεις έχουν διεξαχθή έως σήμερα και έχουν θεσπίσει πολλές διευκολύνσεις για το κοινό, περιλαμβανομένης της πωλήσεως χρηματικών επιταγών, της δωρεάν ταχυδρομήσεως εντύπων προς τους τυφλούς και ούτω καθεξής.

Η συμφωνία εν σχέσει με ταχυδρομικώς αποστελλόμενες συνδρομές εφημερίδων και περιοδικών, που συνήφθη στη Βιέννη το 1891, είναι ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος για τους αναγνώστας του ανά χείρας περιοδικού. Όπως η ίδια η Ένωσις, η διεθνής οργάνωσις που εκδίδει το Ξύπνα! είναι ηλικίας ενός περίπου αιώνος. Πάνω από έξη εκατομμύρια αντίτυπα σε εικοσιέξη γλώσσες αποστέλλονται ταχυδρομικώς κάθε δυο εβδομάδες σε 200 σχεδόν χώρες και νήσους της θαλάσσης. Πολλαπλασιάστε αυτό με τις χιλιάδες των περιοδικών και των εφημερίδων που επιδίδονται καθημερινώς από την ταχυδρομική ένωσι, και θ’ αρχίσετε να συλλαμβάνετε νοερώς το ζωτικό έργο που αυτή διεκπεραιώνει.

Το Διεθνές Γραφείο, που εδρεύει στη Βέρνη της Ελβετίας, συγκεντρώνει πληροφορίες και παρέχει πληροφορίες και συμβουλές σ’ οποιαδήποτε ταχυδρομική υπηρεσία που επιθυμεί να τις λάβη. Είναι επίσης υπεύθυνο για την ανάπτυξι τεχνικής ταχυδρομικής βοηθείας, και μπορεί ακόμη να κληθή να υπηρετήση ως διαιτητής. Τα μέλη της Ενώσεως συμμετέχουν στις δαπάνες της συντηρήσεώς του. Εσχάτως μετεφέρθη σ’ ένα νέο και μεγαλύτερο κτίριο ενός προαστίου της Βέρνης.

Το Εκτελεστικό Συμβούλιο, που είναι ένα μόνιμο σώμα, αποτελείται από τριανταμία χώρες που είναι μέλη. Η ευθύνη του έγκειται στο να εξασφαλίση τη συνέχισι των εργασιών της Ενώσεως από μια Συνέλευσι σε άλλη. Εργάζεται, στενά συνδεδεμένο με το Διεθνές Γραφείο.

Η Ελβετική Ομοσπονδία λειτουργεί ως Εποπτική Εξουσία, με το να είναι εξουσιοδοτημένη σχετικά με οικονομικές δραστηριότητες, με την οργάνωσι και τη διεύθυνσι του Διεθνούς Γραφείου. Είναι επίσης το επίσημο αρχειοφυλακείο των πράξεων Ενώσεως, και έχει ωρισμένες νόμιμες εξουσίες που αφορούν στην ιδιότητα των μελών.

Το Έργο της Συνελεύσεως

Για να συμβαδίζη με τη γρήγορη μεταβαλλόμενη παγκόσμια σκηνή, κάθε Συνέλευσις της Ταχυδρομικής Ενώσεως έχει ένα πρόγραμμα με μεγάλο φόρτο εργασιών. Η 15η Συνέλευσις, παραδείγματος χάριν, που διεξήχθη στη Βιέννη το 1964, είχε 140 συνεδριάσεις. Οι 500 αντιπρόσωποι της εξήτασαν κι’ εψήφισαν 1.160 προτάσεις.

Η 16η Συνέλευσις, που συνεκλήθη στο Τόκιο το 1969, ήταν η πρώτη που διεξήχθη στην Ασία. Υπήρχαν 523 αντιπρόσωποι που αντιπροσώπευαν 132 από τα 142 έθνη που είναι μέλη. Άκουσε κι’ εψήφισε εκατοντάδες προτάσεων. Οι αποφάσεις της θα έχουν ενδιαφέρουσες συνέπειες για τα 550.000 ταχυδρομικά γραφεία σ’ όλο τον κόσμο και για τα 4.500.000 άτομα που ασχολούνται στην επίδοσι των 250 δισεκατομμυρίων ταχυδρομικών αντικειμένων το έτος, σε διαμετακόμισι εσωτερικού και εξωτερικού.

Μπήτε μέσα σ’ ένα σύγχρονο ταχυδρομικό γραφείο και παρατηρήστε τον μεγάλο αριθμό των υπηρεσιών που είναι, διαθέσιμες για τον κοινό πολίτη. Ταχυδρομικές επιταγές μπορούν ν’ αγορασθούν με προορισμό είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό. Έπειτα, υπάρχει ταχυδρομείο δεμάτων και υπηρεσία παραδόσεως χρημάτων. Επίσης, μπορεί ένας να προβή σε σύστασι και ασφάλισι επιστολών και δεμάτων, ώστε να εξασφαλίση την παράδοσί τους—ένα σπουδαιότατο χαρακτηριστικό, όταν το ταχυδρομούμενο είδος είναι είτε μεγάλης αξίας είτε επειγούσης φύσεως.

Τα περισσότερα από τα μεγάλα αστικά κέντρα σ’ όλο τον κόσμο, και πολλές μικρότερες πόλεις απολαμβάνουν δυο τουλάχιστον ταχυδρομικές επιδόσεις την ημέρα—επιδόσεις κατ’ ευθείαν κατ’ οίκον ή στον τόπο των επιχειρήσεων. Μόνον κατά τα τελευταία σχετικώς χρόνια, η αεροπορική μεταφορά του ταχυδρομείου συνετέλεσε στο να επιταχυνθή η παράδοσις επιστολών και μικρών δεμάτων σε φανταστικό βαθμό. Τώρα, μπορεί κανείς να λάβη μια επιστολή, που ταχυδρομήθηκε από απόστασι δύο ή τριών χιλιάδων μιλίων, εντός σαρανταοκτώ ωρών από του χρόνου ταχυδρομήσεώς της!

Επί πολλά τώρα χρόνια οι σιδηρόδρομοι έχουν συμβάλει στην ταχύτητα και αποτελεσματικότητα των ταχυδρομείων. Ειδικά σιδηροδρομικά οχήματα επιτρέπουν την ταξινόμησι των ταχυδρομικών ειδών ακόμη και όταν το τραίνο τρέχη προς την κατεύθυνσί του, ημέρα και νύκτα, προς κάποιο μακρινό σημείο. Σε μερικούς μικρούς σταθμούς καθ’ οδόν ο ταχυδρομικός σάκκος επιστολών ρίπτεται έξω χωρίς στάθμευσι. Εκτός αυτού, με τη βοήθεια ενός πολυμήχανου γερανού, οι ταχυδρομικοί σάκκοι μπορεί επίσης να μαζεύωνται στο τραίνο καθώς αυτό τρέχει.

Υπάρχουν λοιπόν πολύ περισσότερα για την παράδοσι της επιστολής σας απ’ όσα πιθανόν να βλέπετε στο τοπικό σας ταχυδρομικό γραφείο. Η παραλαβή ταχυδρομείου, η ταξινόμησις και η τακτοποίησίς του σε σάκκους, είναι απλώς συνήθη πράγματα που περιλαμβάνονται στο παγκόσμιο δίκτυο των ταχυδρομικών ευκολιών. Μήπως δεν είναι αξιοσημείωτο ότι μπορείτε να καθήσετε και να γράψετε μια επιστολή σε κάποιον στο άλλο άκρον του πλανήτου, με τη λογική προσδοκία ότι η επιστολή σας θα φθάση στον παραλήπτη, έστω κι’ αν αυτός ή αυτή είναι αιχμάλωτος πολέμου ή πολιτικός κρατούμενος; Και γενικά, η επιστολή σας θα παραμείνη απαραβίαστη. Πολύ λίγες χώρες έχουν το απαιτούμενο προσωπικό ή την τάσι να λογοκρίνουν τους τεραστίους όγκους ταχυδρομείου που εισρέουν από μέρα σε μέρα.

Λόγω των ενεργειών της Ενώσεως, τα ταχυδρομικά τέλη είναι εντός των οικονομικών δυνατοτήτων των περισσοτέρων ατόμων. Και μολονότι πολιτικοί και οικονομικοί περιορισμοί σάς εμποδίζουν να επισκεφθήτε ένα συγγενή ή φίλο σε μια πολύ μακρινή χώρα, η θερμή προσωπική αλληλογραφία μπορεί να βοηθήση στη διατήρησι των οικογενειακών και φιλικών δεσμών.

Η ταχύτης και η ικανότης του επιδέξιου ιππέως ταχυδρόμου της Περσίας διήγειρε τον θαυμασμό του Ηροδότου, του Έλληνος ιστορικού. Οι εκφράσεις του περιέλαβαν τα κατωτέρω λόγια που είναι σκαλισμένα πάνω από την είσοδο του Κεντρικού Ταχυδρομικού Γραφείου της πόλεως της Νέας Υόρκης: «Ούτε χιόνι, ούτε βροχή, ούτε καύσων, ούτε νυκτερινό σκοτάδι σταματά αυτούς τους ταχυδρόμους από του να εκτελέσουν ταχέως τα καθωρισμένα δρομολόγιά τους.» Ακόμη και όταν κοιμάστε, το ταχυδρομείο σας τρέχει στο δρόμο του.