«Ο Λόγος ο Σος Αλήθεια Εστί»

Ποιος Έγραψε την Δευτέρα Πέτρου;

ΠΟΛΛΟΙ νεώτεροι θρησκευτικοί λόγιοι στον Χριστιανικό κόσμο εκφράζουν κάποια αμφιβολία ότι ο απόστολος Πέτρος έγραψε την Πρώτη Επιστολή του. Εν τούτοις, πολλοί απ’ αυτούς δογματικώς βεβαιώνουν ότι ο απόστολος απλώς δεν ήταν δυνατόν να είχε γράψει τη Δευτέρα επιστολή του. Την αποκαλούν «Ψευδόγραφον,» δηλαδή πλαστογραφία.

Έτσι Η Βίβλος του Ερμηνευτού (1957), μολονότι ανασκευάζει τις κατηγορίες ότι η 1 Πέτρου δεν είναι γνήσια, λέγει ότι όσον αφορά την 2 Πέτρου «η δυνατότης της υπό του Πέτρου συγγραφής της οριστικά εξαλείφεται.» Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (1966) θεωρεί ομοίως την 1 Πέτρου ως αυθεντική, αλλά λέγει αναφορικώς με την 2 Πέτρου ότι ο συγγραφεύς της ίσως «ανήκε σ’ έναν όμιλο μαθητών του Πέτρου. . . . Αυτό είναι εκείνο που θα έπρεπε να ονομάσωμε πλαστογραφία, αλλά εκείνες τις ημέρες οι λογοτεχνικοί κανόνες το θεωρούσαν παραδεκτό.» Με την ίδια έννοια η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία (1967) (στην Αγγλική) Τόμος Α’ σελίς 577, λέγει ότι «σχεδόν όλοι οι κριτικοί συμφωνούν ότι» η 2 Πέτρου είναι «ψευδώνυμος,» δηλαδή, πλαστογραφία.

Γιατί τόσο πολλοί νεώτεροι κριτικοί που επαγγέλλονται ότι είναι λόγιοι της Βίβλου αμφισβητούν την κανονικότητα και αυθεντικότητα της Επιστολής 2 Πέτρου; Ένας λόγος είναι ότι τα πρώτα χρόνια «οι πατέρες της εκκλησίας» ανεφέροντο λίγο σ’ αυτήν. Γιατί αυτό; Η αιτία μπορούσε να είναι ότι η 2 Πέτρου απλώς δεν είχε κυκλοφορήσει τόσο ευρέως όσο η 1 Πέτρου.

Μεταξύ άλλων αντιρρήσεων που ηγέρθησαν ως προς το γεγονός ότι η 2 Πέτρου έχει γραφή από τον απόστολο Πέτρο είναι και ότι το συγγραφικό της ύφος είναι διαφορετικό από το ύφος της 1 Πέτρου. Αλλά τι αποδεικνύει αυτό; Μικρά πράγματα, όταν την αναλύσωμε. Στην πρώτη του επιστολή ο Πέτρος λέγει ότι χρησιμοποιεί τον Σιλουανό ως γραμματέα του. (1 Πέτρου 5:12) Μ’ αυτό υπ’ όψιν, πρέπει ν’ αναμένεται ότι το ύφος της θα διέφερε κάπως από εκείνο με το οποίον εγράφη η 2 Πέτρου, αν ο Πέτρος χρησιμοποίησε ένα άλλον γραμματέα ή την έγραψε ο ίδιος.

Αυτό ακριβώς το ζήτημα του συγγραφικού ύφους σθεναρά υποστηρίζει ότι ο Πέτρος συνέταξε τη Δευτέρα επιστολή που φέρει το όνομά του. Ο πρώην καθηγητής Β. Γ. Μούρχεντ λέγει ότι «υπάρχουν όχι λίγα παραδείγματα στα οποία λέξεις, που σπανίως βρίσκονται στα άλλα Βιβλικά συγγράμματα, είναι κοινές στις δύο Επιστολές.» Επί παραδείγματι, είναι η λέξις αρετή. Αυτή βρίσκεται και στις δυο επιστολές του Πέτρου, αλλού όμως μόνον στην προς Φιλιππησίους 4:8. (1 Πέτρ. 2:9· 2 Πέτρ. 1:3, 5) Ο καθηγητής αυτός επίσης σημειώνει ότι «υπάρχουν πολλές χτυπητές ομοιότητες σε σκέψι και ύφος στις δυο Επιστολές.»

Ομοίως, ο λόγιος Ε. Μ. Γκρην λέγει ότι «παρά τις μεγάλες διαφορές κανένα βιβλίο στην Καινή Διαθήκη δεν είναι τόσο όμοιο με τη 2 Πέτρου όσο η 1 Πέτρου. Δείχνουν. . . ότι έχουν τόσο στενή συγγένεια σε μια καθαρώς γλωσσική βάσι όσο η 1 Τιμόθεον και η προς Τίτον, όπου η ενότης της συγγραφικής τέχνης είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη.»—Η Βίβλος του Ερμηνευτού, σελ. xvi.

Έπειτα πάλι, ένας Καθηγητής, ο Ι. Ρ. Λάμπυ, σημειώνει ότι στην 1 Πέτρου υπάρχουν είκοσι λέξεις που δεν βρίσκονται σε άλλο μέρος των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Και υπάρχουν εικοσιτέσσερες άλλες λέξεις που βρίσκονται στη 2 Πέτρου που δεν βρίσκονται αλλού στις Άγιες Γραφές. Αν κάποιος προσπαθούσε να διαπράξη πλαστογραφία, βεβαίως αυτός θα έκανε χρήσι των είκοσι λέξεων που είναι διακριτικές στην 1 Πέτρου αντί να τις αγνοή και να χρησιμοποιή εικοσιτέσσερες άλλες διακριτικές. Αλλά αυτά τα γεγονότα είναι συνεπή προς το γεγονός ότι ο Πέτρος έγραψε και τις δυο επιστολές· επειδή αυτός προφανώς είχε την τάσι να χρησιμοποιή τέτοιες λέξεις που λίγο τις χρησιμοποιούσαν.

Μεταξύ άλλων αντιρρήσεων ότι η 2 Πέτρου εγράφη από τον απόστολο Πέτρο είναι ο ισχυρισμός ότι οι ιδέες που παρουσιάζονται σ’ αυτήν ήσαν κοινές στον δεύτερο αιώνα παρά στον πρώτον αιώνα μ.Χ. Αυτό είναι απλώς ζήτημα ερμηνείας ως προς το τι ο Πέτρος είχε κατά νουν όταν έγραφε.

Αλλά η 2 Πέτρου δεν αναφέρεται στα συγγράμματα του Παύλου ως Γραφικά, λέγοντας ότι μερικοί τα διαστρέβλωσαν για την ίδια τους βλάβη; Μια τέτοια ένδειξις της αναπτύξεως αποστασίας δεν τονίζει γεγονότα του δευτέρου αιώνος; Όχι. Ο απόστολος Παύλος άρχισε να γράφη επιστολές περίπου δεκαπέντε έτη προτού γραφή η 2 Πέτρου, αρκετόν καιρό ώστε οι επιστολές του Παύλου να αποκατασταθούν ως Γραφικές ώστε ν’ αναφέρεται ο Πέτρος σ’ αυτές. Και η αποστασία την οποίαν ο Πέτρος υπαινίσσεται ήταν ήδη επί το έργον στην ημέρα του Παύλου· δεν έκαμε για πρώτη φορά την εμφάνισί της στον δεύτερον αιώνα.—1 Τιμ. 1:20· 2 Πέτρ. 3:15, 16.

Το γεγονός είναι ότι η 2 Πέτρου έχει τόσα κοινά σημεία με την 1 Πέτρου από την άποψι της ουσίας όσα έχει από την άποψι του συγγραφικού ύφους. Αναφέρομε δυο σημεία: Και οι δυο επιστολές αναφέρονται στον Κατακλυσμό και δείχνουν ότι μόνον οκτώ άτομα επέζησαν. Μ’ ενδιαφέρον σημειώνομε ότι όσον αφορά τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, εκτός από τον απόστολο Πέτρο, μόνον ο Ιησούς Χριστός επέσυρε την προσοχή μας στον Κατακλυσμό για να μας δώση ένα παράδειγμα. Τόσο η πρώτη όσο και η Δευτέρα Πέτρου τονίζουν τη σπουδαιότητα των θεοπνεύστων Γραφών και τον τρόπο της εμπνεύσεώς των.—1 Πέτρου 1:10-12· 2 Πέτρ. 1:19-21.

Παραπομπές στη 2 Πέτρου για προσωπικές πείρες του Πέτρου δίδουν περαιτέρω απόδειξιν ότι αυτή η επιστολή εγράφη από τον απόστολο. Αυτή αρχίζει με τη φράσι «Συμεών Πέτρος, δούλος και απόστολος Ιησού Χριστού, προς τους όσοι έλαχον ισότιμον με ημάς πίστιν.» Περαιτέρω, ο συγγραφεύς της 2 Πέτρου εις 1:14 αναφέρεται σε ότι ο Ιησούς είπε στον Πέτρο ως προς τον τρόπο του θανάτου του όπως κατεγράφη εις Ιωάννην 21:18, 19. Ο συγγραφεύς έπειτα λέγει για τη μεταμόρφωσι του Ιησού Χριστού, της οποίας ήταν μάρτυς τη φορά που άκουσε τους λόγους του Θεού που εβεβαίωναν το γεγονός ότι ο Ιησούς είναι ο αγαπητός του Υιός. Ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είχε παραστή μάρτυς της σκηνής αυτής, ο συγγραφεύς λέγει, «έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον.»—Ματθ. 17:1-9· 2 Πέτρ. 1:19.

Επιπροσθέτως, ο συγγραφεύς αναφέρεται στο γεγονός ότι συνέταξε μια προηγούμενη επιστολή, λέγοντας: «Δευτέραν ήδη ταύτην την επιστολήν σας γράφω, αγαπητοί, με τας οποίας διεγείρω δι’ υπενθυμίσεως την ειλικρινή σας διάνοιαν.» (2 Πέτρ. 3:1) Και είναι ενδιαφέρον ότι η επιστολή αυτή έχει πολύ ισχυρή προσωπική δόσι. Επτά φορές σ’ αυτή τη σύντομη επιστολή αναφέρεται στον εαυτό του στο πρώτο πρόσωπο όπως, «Στοχάζομαι όμως δίκαιον, εφ’ όσον είμαι εν τούτω τω σκηνώματι.» (2 Πέτρ. 1:12-15· 3:1) Σε όλη την επιστολή βρίσκομε μια σοβαρότητα και αμεσότητα που θα ήταν σχεδόν αδύνατο για έναν πλαστογράφο να μιμηθή.

Όταν εξετασθούν όλα τα γεγονότα, γίνεται σαφές ότι οι άνεμοι και οι βροχές της ανωτέρας κριτικής κτυπούν ματαίως εναντίον της μαρτυρίας του Λόγου του Θεού. Εκείνοι που θέλουν να τον αμφισβητούν μπορούν να βρίσκουν φαινομενικούς κώνωπες προς διύλισιν, αλλά με το να κάνουν έτσι καταπίνουν την κάμηλον της αστήρικτης αμφιβολίας. Ο Ιεχωβά Θεός επέβλεψε ώστε μόνον αυθεντικά βιβλία και επιστολές να γίνουν μέρος του Λόγου του, της Αγίας Γραφής.