Σχέδια Εργασίας για Αιώνια Ζωή

ΣΤΗΝ ακμή της ζωής το σώμα σας περιέχει περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο μικροσκοπικά ζωντανά κύτταρα. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι τα κύτταρα αυτά κατέχουν οδηγίες που αν μπορούσαν ν’ αποκαλυφθούν θα ωδηγούσαν σε αιώνια ζωή. Ο λόγος γι’ αυτή την πεποίθησι είναι ο καταπληκτικός προδιαγεγραμμένος οδηγός που έχουν τα κύτταρα για αναπαραγωγή και επισκευή.

Όλα τα πολλά είδη κυττάρων στο σώμα σας προήλθαν από ένα μοναδικό κύτταρο που σας εκπροσωπούσε στον καιρό της συλλήψεώς σας. Ο πυρήν αυτού του κυττάρου περιείχε τον οδηγό για να κατευθύνη την ανάπτυξί σας. Καθώς κάθε κύτταρο στο σώμα σας εσχηματίζετο του εδίδετο ένα ακριβές αντίγραφαν του οδηγού. Ο οδηγός αυτός ονομάζεται δεοξειριβοπυρηνικόν οξύ και αναφέρεται γενικά ως DNA.

Το Καταπληκτικό DNA

Το γονίδιο είναι ο φορεύς της κληρονομικότητος. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδων γονιδίων σε κάθε κύτταρο. Το κύριο μέρος κάθε γονιδίου είναι η χημική σύνθεσις που ονομάζεται DNA. Το DNA, που είναι ένα ελικοειδές σαν κλωστή μόριον, μπορεί να παρομοιωθή με μια στριφογυριστή σχοινένια ανεμόσκαλα.

Οι δυο πλευρές της σκάλας έχουν γίνει από «φωσφάτον» και ένα είδος ζάχαρης που λέγεται «δεοξειριβόζη.» Αυτές οι δυο πλευρές συνδέονται μεταξύ των με τις βαθμίδες της σκάλας που αποτελούνται από εκατομμύρια ζευγών χημικών βάσεων.

Ο αριθμός των βαθμίδων, ή βάσεων, φθάνει σε εκατομμύρια. Κι εν τούτοις υπάρχουν μόνον δυο τύποι. Οι δυο τύποι είναι (1) η «αδενίνη» ζευγαρωμένη με «θυμίνη,» και (2) η «κυτοσύνη» ζευγαρωμένη με «γουανίνη.» Ο τρόπος με τον οποίον τα ζεύγη αυτά είναι διατεταγμένα, συνδέοντας τις δυο πλευρές της ελικοειδούς ανεμόσκαλας, αποτελεί τον γενετικό κώδικα ή τον οδηγό της ζωής.

Οικοδόμησις από το Σχέδιο

Από τη σύλληψι και έπειτα, ο οδηγός εκδίδει οδηγίες για αναπαραγωγή και κατασκευή. Προστίθενται κύτταρα εωσότου δημιουργηθή ένα βρέφος. Αφού γεννηθή το βρέφος, η αναπαραγωγή των κυττάρων συνεχίζεται, εωσότου η ανάπτυξις σε εφηβική ηλικία συμπληρωθή. Κατόπιν συνεχίζεται, με βραδύτερο ρυθμό, για να αντικαθιστά τα κύτταρα που πεθαίνουν.

Το DNA αναπαράγεται μ’ έναν αξιοσημείωτο τρόπο. Αυτό αρχίζει όταν οι δυο αλληλοσυνδεόμενες πλευρές της σκάλας αρχίζουν να αποχωρίζωνται η μια από την άλλη. Η κάθε πλευρά έχει τα μισά από κάθε ένα από τα εκατομμύρια ζευγών των βάσεων που είναι προσκολλημένα σ’ αυτή.

Ως «ανταλλακτικά,» πρόσθετη αδενίνη, θυμίνη, γουανίνη και κυτοσίνη, που κατασκευάζονται στον πυρήνα του κυττάρου, ελκύονται σε κάθε μια από τις αποχωρισθείσες πλευρές της κλίμακος. Το μισό ζευγάρι κάθε χημικής βάσεως που αφέθη σε κάθε πλευρά διαλέγει μια κατάλληλη βάσι ζευγαρώματος (και καμμιά άλλη) έως ότου σχηματισθούν δυο νέες σειρές συνδεδεμένων πλευρών, δημιουργώντας δυο ελικοειδείς σκάλες. Αυτές οι δυο νέες σειρές είναι τα ακριβή πανομοιότυπα των γονέων των. Γίνονται τα βασικά στοιχεία σε κάθε πυρήνα των δυο κυττάρων που αντικαθιστούν το αρχικό πατρικό κύτταρο.

Η κατανόησις από τον άνθρωπο αυτής της λειτουργίας είναι πολύ ελλιπής. Επί παραδείγματι, είναι γνωστό ότι κάθε κύτταρο στο σώμα σας περιέχει τον ίδιο οδηγό. Εν τούτοις όλα τα κύτταρα δεν είναι ακριβώς όμοια. Αντιθέτως, υπάρχει μια καταπληκτική ποικιλία κυττάρων. Υπάρχουν κύτταρα οστών, νεύρων, πνευμόνων, μυών και αίματος, για να αναφέρωμε μόνο λίγα. Πώς μπορεί ένας οδηγός ν’ αναγνωσθή με τόσους διαφορετικούς τρόπους; Γιατί δεν είναι όλα τα κύτταρα πανομοιότυπα με το αρχικό κύτταρο;

Επί πλέον, τα κύτταρα δεν απαντώνται σε άμορφες ομάδες. Είναι ωργανωμένα σε σχηματισμούς που έχουν καθωρισμένες λειτουργίες. Μερικά αποτελούν τον σκελετό σας, άλλα το νευρικό σύστημα και άλλα τα μάτια, τα αυτιά, την καρδιά, τους πνεύμονες, το στομάχι και το δέρμα.

Το DNA είναι ασφαλώς ένας καταπληκτικός οδηγός για την κατασκευή του σώματος. Καθιστά δυνατή τη γέννησι νέων κυττάρων τόσο για την ανάπτυξι του σώματος όσο και για την αντικατάστασι των κυττάρων που πεθαίνουν. Οι ιδιότητες του είναι τέτοιες ώστε ένας δημοσιογράφος παρεκινήθη να γράψη: «Η ιδέα της αιωνίου ζωής δεν είναι διόλου γελοία.»

Η Πορεία προς το Γήρας

Η αναπαραγωγή των κυττάρων θεωρητικά θα έπρεπε να διατηρή το σώμα ζωντανό για πάντα. Ακόμη και τα εγκεφαλικά κύτταρα, που ενομίζετο ότι ήσαν ανίκανα να αντικατασταθούν μετά την παιδική ηλικία, τώρα πιστεύεται από πολλούς ότι ανανεώνονται σχεδόν καθημερινώς με μια μέθοδο που ονομάζεται «αδιάκοπη ταχεία ανάπτυξις.» Μια αυθεντία επί των εγκεφαλικών κυττάρων, ο Πωλ Α. Βάις, υπαινίσσεται ότι ενώ ίσως δεν διχοτομούνται στον ενήλικο, κατασκευάζουν συνεχώς «ανταλλακτικά» και έτσι εξακολουθούν να ανανεώνωνται.

Έτσι το σώμα μπορεί να κατασκευάζη τα κύτταρα και άλλες ουσίες αναγκαίες για συνεχή ανανέωσί του. Και όμως η σφιχτή σάρκα, το απαλό δέρμα, οι ευλύγιστες αρθρώσεις και τα υγιή όργανα της νεότητος παραχωρούν αναπόφευκτα τη θέσι τους στην πλαδαρή σάρκα, στο ζαρωμένο δέρμα, στις άκαμπτες αρθρώσεις και στα φθειρόμενα όργανα της προχωρημένης ηλικίας. Γιατί;

Η απώλεια του βάρους και η παρακμάζουσα ικανότης καθώς το σώμα γηράσκει αποδίδονται στον προοδευτικό θάνατο των κυττάρων. Καθώς ο καιρός περνά, το σώμα δεν μπορεί ν’ αντικαταστήση όλα τα κύτταρα που πεθαίνουν, όπως το πράττει σε νεώτερη ηλικία. Αλλά γιατί όχι; Οι βιολόγοι των κυττάρων απλώς δεν γνωρίζουν.

Μερικοί υπέδειξαν ότι ο οδηγός του DNA μέσα στο κύτταρο είναι όπως ένας υπολογιστής που έχει ένα «πρόγραμμα» ζωής, αλλ’ ότι τελικά το πρόγραμμα εξαντλείται. Άλλοι επιστήμονες υποθέτουν ότι η επανειλημμένη αναπαραγωγή του κυττάρου γεμίζει το DNA με «λάθη μετεγγραφής.» Το παρομοιάζουν με τη συνεχή επανεγγραφή μιας ωραίας μελωδίας, που τελικά καταλήγει σ’ ένα αγνώριστο ήχο. Μερικοί νομίζουν ότι το κύτταρο δηλητηριάζεται με την ηλικία. Ένας άλλος λέγει ότι το σώμα λησμονεί αυτό που θα έπρεπε να κάμη και αυτοκτονεί με το ν’ αποβάλλη τα ίδια του τα κύτταρα όπως θα επέβαλλε ένα μεταμοσχευμένο όργανο.

Τα Πειράματα δεν Δίνουν Απάντησι

Αυτή η παράταξις θεωριών που προκαλεί ζάλη, προκύπτει συχνά λόγω των πολλών πειραμάτων που γίνονται σχετικά με το γήρας. Μερικά από τα πιο περίφημα πειράματα ήσαν αυτά που έκαμε ο Αλέξης Καρρέλ. Υποτίθεται ότι ο Καρρέλ διετήρησε στη ζωή ζωντανά κύτταρα από έμβρυα όρνιθος μέσα σε χημικά κατασκευάσματα περισσότερο από τριάντα χρόνια.

Ο Λέοναρντ Χέυφλικ, όμως, γράφοντας στο περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν του Μαρτίου 1968, δείχνει ότι τα πειράματα αυτά εξετελέσθησαν ακατάλληλα. Τα θρεπτικά παρασκευάσματα του Καρρέλ περιείχαν προφανώς ζωντανά κύτταρα όρνιθος που αντικατέστησαν την αρχική τους αποικία κυττάρων αντί να την συντηρήσουν. Τέτοιες καλλιέργειες κατά κανόνα πέθαναν όταν εφρόντισαν να διατηρήσουν τα ζωντανά κύτταρα χωρίς την τροφή που τους εδίδετο. Εν πάση περιπτώσει, τα πειράματα αυτά δεν έδωσαν καμμιά απάντησα στο ερώτημα γιατί ο άνθρωπος γηράσκει και πεθαίνει.

Σε μερικά πειράματα ανεκαλύφθη ότι ουσίες στα κύτταρα γέρικων ζώων εμπόδιζαν την παραγωγή πρωτεΐνης. Τα κύτταρα όμως των νεαρών ζώων δεν περιέχουν αυτές τις ουσίες. Εφόσον η παραγωγή πρωτεΐνης είναι αναγκαία για τη ζωή, ενόμισαν ότι αυτή η ανακάλυψις θα μπορούσε να δώση μια εξήγησι στην αιτία του γεράσματος. Την δίνει όμως; Γιατί συμβαίνει αυτό; Τι μπορεί να γίνη γι’ αυτό; Τέτοιες ερωτήσεις δεν βρίσκουν βέβαιες απαντήσεις.

Σε άλλα πειράματα το δέρμα ποντικού διετηρήθη ζωντανό διπλάσιο χρονικό διάστημα απ’ όσο ζη φυσιολογικά ένας ποντικός. Πώς; Με τη μεταμόσχευσι του δέρματος από τον ένα ζωντανό ποντικό στον άλλο, Αυτό φάνηκε να δείχνη ότι τα ιδιαίτερα κύτταρα στο δέρμα του ποντικού κατείχαν την ικανότητα να ζουν περισσότερο χρόνο απ’ όσο ο ποντικός από τον οποίον προήρχοντο. Λύνει όμως αυτό το πρόβλημα του γήρατος; Όχι όλο εκείνο που αποδεικνύει είναι ότι τα κύτταρα ίσως έχουν τη δυνατότητα μακρύτερης ζωής. Αλλά κι’ αυτά τελικά πεθαίνουν. Και τα πειράματα αυτά είχαν επινοηθή τεχνητώς και δεν αντιπροσώπευαν τη ζωή όπως πραγματικά είναι.

Πρέπει να ενθυμούμεθα ότι τα κύτταρα δεν ζουν μέσα σ’ ένα γυάλινο πιάτο. Ζουν ΜΕΣΑ ΣΑΣ. Το σώμα σας, με όλα του τα περίπλοκα, αλληλοεπιδρώντα και αυτορυθμιζόμενα συστήματα πολύ απέχει από το να είναι ένα αποστειρωμένο δοχείο. Για τον λόγο αυτόν πειράματα σε δοκιμαστικούς σωλήνες που φαίνεται να αποδεικνύουν αυτό ή εκείνο δεν είναι τόσο σημαντικά όσο μπορεί να φαίνωνται. Το ίδιο και τα πειράματα με τα ζώα. Ο Θεός εδημιούργησε τον άνθρωπο διακεκριμένο και χωριστό από το ζωικό βασίλειο. Γι’ αυτό τ’ αποτελέσματα από πειράματα με ζώα μπορεί να μην εφαρμόζωνται κατ’ ανάγκην στους ανθρώπους.

Παραμένει γεγονός ότι τέτοιες θεωρίες ή πειράματα δεν συγκρούονται με την πραγματική απάντησι στο πρόβλημα. Είτε υπάρχει «λάθος μετεγγραφής» στο DNA, είτε δηλητηρίασις του κυττάρου ή κάποια άλλη αιτία, εμείς εξακολουθούμε να γερνάμε και να πεθαίνωμε. Ασχέτως με το ποια είναι η θεωρία ή το πείραμα, οι άνθρωποι ζουν ακόμη μόνο τον Βιβλικό μέσο όρο των εβδομήντα ή ογδόντα ετών. (Ψαλμ. 90:10) Τίποτα απ’ όσα έχουν κάμει η επιστήμη ή η ιατρική δεν έχει μεταβάλει αυτή τη βασική αλήθεια.

Οποιοσδήποτε κι’ αν είναι ο λόγος, ο θαυμαστός οδηγός του DNA δεν είναι τώρα προγραμματισμένος να διατηρή τα κύτταρα σε τελεία ισορροπία. Στην προχωρημένη ηλικία τα κύτταρα που φθείρονται και πεθαίνουν δεν αντικαθίστανται πάντοτε από νέα κύτταρα με τη διαίρεσι των κυττάρων. Έτσι ακολουθεί η εκφύλισις και ο θάνατος.

Αυτός που Γνωρίζει

Ένας υπολογιστής μπορεί να μεταβληθή ή να αναπρογραμματισθή. Ο οδηγός του DNA του ανθρώπου χρειάζεται να αναπρογραμματισθή για αιώνια ζωή. Αν θα μπορούσε να αναπρογραμματισθή ώστε να διατηρή την ορθή ισορροπία στην αντικατάστασι και ανανέωσι των κυττάρων, ο άνθρωπος θα μπορούσε να ζη για πάντα.

Αλλά ποιος θα μπορούσε να κάμη ένα τέτοιο πράγμα; Προφανώς, κανένας άνθρωπος, οσοδήποτε ευφυής και αν είναι, δεν γνωρίζει τόσο πολλά για τους οδηγούς των ανθρώπων. Και είναι μάταιη ελπίδα να νομίζωμε ότι ο θνήσκων ατελής άνθρωπος θα βρη κάποια μέρα τον τρόπο να εξαλείψη τον θάνατο. Μόνον Αυτός που εδημιούργησε τη ζωή, που έδωσε στο ανθρώπινο γένος το σχέδιο του DNA, γνωρίζει αρκετά για να την ξαναπρογραμματίση για αιώνια ζωή.

Ο Δημιουργός του ανθρώπου, ο Ιεχωβά Θεός, γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια του θαυμαστού σας σχεδίου του DNA. Και θα πρέπει να γνωρίζη. Αυτός το εσχεδίαζε και το έθεσε σε λειτουργία. Γράφοντας με την έμπνευσι του ισχυρού αγίου πνεύματος του Θεού, ο Ψαλμωδός είπε για τον Δημιουργό: «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην . . . Δεν εκρύφθησαν τα οστά μου από σου, ενώ επλαττόμην εν τω κρυπτώ. . . . Το αδιαμόρφωτον του σώματός μου είδον οι οφθαλμοί σου και εν τω βιβλίω σου πάντα ταύτα ήσαν γεγραμμένα, ως και αι ημέραι καθ’ ας εσχηματίζοντο.»—Ψαλμ. 139:14-16.

Ο Δημιουργός δεν λαμβάνει αρνητική στάσι για τη δυνατότητα αιώνιας ζωής. Δεκάδες φορές στο Λόγο του δηλώνει με βεβαιότητα ότι η αιώνια ζωή θα γίνη πραγματικότης, οπωσδήποτε. Επί παραδείγματι, το Ρωμαίους 6:23 λέγει: «Το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος.» Ο Ψαλμός 37:29 προλέγει: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.»

Έτσι ο Ποιητής του DNA υπεσχέθη ότι κάποια μέρα ο άνθρωπος θα ζη στη γη για πάντα. Αυτός ήταν ο σκοπός του Θεού όταν εδημιούργησε τον άνθρωπο. Εφωδίασε το ανθρώπινο σώμα με δυνατότητα για αιώνια ζωή. Αν ο άνθρωπος παρέμενε πιστός στον Δημιουργό του, θα μπορούσε τώρα να ζη αιώνια.

Δυστυχώς όμως αυτό δεν συνέβη. Το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι παρήκουσε το νόμο του Θεού και έτσι έχασε την ευκαιρία να ζη αιώνια. Έγιναν ελαττωματικοί, ατελείς. (Δευτ. 32:5) Τα σώματα τους έχασαν την ικανότητα να διατηρούν την αντικατάστασι των κυττάρων σε τελειότητα. Πώς ακριβώς συνέβη αυτό, ποια ακριβώς ήσαν τα τεχνικά ζητήματα που υπεισήλθαν, η Βίβλος δεν λέγει. Αλλά από την ανταρσία τους και έπειτα, τα σώματα τους «επρογραμματίσθησαν» για θάνατο, όχι για αιώνια ζωή.

Όλοι οι απόγονοι του Αδάμ εκληρονόμησαν το ίδιο αυτό πρόγραμμα στα σώματά τους. Είμεθα όλοι απόγονοι του Αδάμ. Γι’ αυτό και όλοι πεθαίνομε. Όπως λέγει το Ρωμαίους 5:12: «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους.» Κληρονομήσαμε τον θάνατο ακριβώς όπως κληρονομούμε ωρισμένα σωματικά χαρακτηριστικά.

Ένα Άλλο Σχέδιο για Ζωή

Ο Ιεχωβά έχει διευθετήσει έναν τρόπο για ν’ αποκτήσουν πάλι οι άνθρωποι την ευκαιρία για αιώνια ζωή. Μπορείτε και σεις επίσης να την αποκτήσετε, αν αυτό είναι πράγματι εκείνο που επιθυμείτε.

Τι απαιτείται: Πρώτα, μελέτη του Λόγου του Θεού, της Βίβλου. Οι Άγιες Γραφές μπορούν να θεωρούνται ως ένα άλλο σχέδιο για ζωή. Αν εξετάσωμε προσεκτικά αυτές τις οδηγίες, και κατόπιν τις ακολουθήσουμε, μπορούμε να έχωμε πεποίθησι ότι ο Ιεχωβά θα μας χορηγήση ζωή αιώνια στη νέα του τάξι.

Τέτοια εμπιστοσύνη ασφαλώς δεν είναι κακώς τοποθετημένη. Ο Ιεχωβά έχει θέσει τα όρια ως πόσο μπορούμε να ελπίζωμε ότι θα ζήσωμε τώρα, και αυτός μπορεί ν’ απομακρύνη αυτούς τους περιορισμούς. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πώς να κάμουν τα μέρη του σώματός σας να εξακολουθούν να ζουν αιώνια. ’Ο Ιεχωβά όμως γνωρίζει. Όλα τα μέρη του σώματος σας είναι γεγραμμένα στο «βιβλίον» του. Ο θάνατος δεν είναι μυστήριο για τον Δημιουργό του καταπληκτικού DNA. Αυτός γνωρίζει ακριβώς τι προκαλεί το γήρας και τον θάνατο και πως ακριβώς να σταματήση αυτή την πορεία. Γνωρίζει πώς να φέρη την αντικατάστασι των κυττάρων σε τέλεια ισορροπία.

Ο Ιεχωβά μάς έχει εγγυηθή ότι θα έρθη καιρός που οι με δίκαιη καρδιά άνθρωποι θα ζουν επάνω στη γη αιωνίως. Επομένως η προοπτική αιωνίου ζωής δεν είναι μια μάταιη ελπίδα. Δεν είναι ένα ψέμμα, διότι ο ίδιος ο Θεός το υποσχέθηκε και ο Θεός δεν μπορεί να ψευσθή.—Τίτος 1:2· Εβρ. 6:18.

Η Βίβλος μπορεί τώρα να γίνη το ατομικό σας σχέδιο για αιώνια ζωή. Μελετήστε την. Θέστε την εμπιστοσύνη σας στις υποσχέσεις και στη δύναμι του Θεού για τις οποίες σας ομιλεί. (Ιωάν. 17:3· Παροιμ. 2:1-5, 21, 22) Έχετε πάντοτε στο νου ότι οι άνθρωποι μπορούν μόνο να είναι μελετηταί του ζωντανού κυττάρου. Αλλ’ ο Ιεχωβά είναι ο ποιητής του. Αυτός μόνος μπορεί να το κατευθύνη έτσι ώστε να μπορέσωμε να έχωμε αιώνια ζωή στη νέα του τάξι.