Φυλαχθήτε από των Αφροδισίων τη Μόλυνση
ΤΟ χειρότερο είδος της μολύνσεως που ξαπλώνεται σήμερα είναι τα αφροδίσια νοσήματα. Η ανάγκη για προφύλαξι απ’ αυτά είναι μεγαλύτερη παρά ποτέ προηγουμένως. Τα αφροδίσια νοσήματα αυξάνουν σε τέτοια έκτασι ώστε δεν χαρακτηρίζονται πια ως «επιδημία» αλλά «πανδημία.»
Ανησυχίες έχουν εκφρασθή στην Αγγλία και την Ουαλλία, στον Καναδά και τη Γαλλία, στη Σουηδία, στην Πολωνία και την Ολλανδία, στην Άπω Ανατολή και τη Λατινική Αμερική. Όσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, το 1970 έγινε μια αύξησις 16 τοις εκατό σε κρούσματα βλενορροίας και μια αύξησις 8 τοις εκατό στη σύφιλι από το προηγούμενο έτος. Εκτός τούτου, έχει υπολογισθή ότι υπάρχουν περίπου 500.000 περιπτώσεις συφιλίδος που δεν γίνονται γνωστές.
Οι αναλογίες σε μερικές πόλεις έχουν διπλασιασθή και μάλιστα τριπλασιασθή από το προηγούμενο έτος. Για το Χιούστον του Τέξας λέγεται ότι έχει «μια καλπάζουσα επιδημία αφροδισίων νοσημάτων,» και στο Λος Άντζελες το περασμένο έτος 6 τοις εκατό των γυναικών που είχαν τοκετό ήσαν προσβεβλημένες από βλενόρροια. Οι αξιωματούχοι υγιεινής των Ηνωμένων Πολιτειών λέγουν ότι, ενώ το πρόβλημα της συφιλίδος είναι συνταρακτικό, η κατάστασις όσον αφορά τη βλενόρροια έχει φθάσει σχεδόν σε σημείο που προκαλεί απελπισία.
«Η Πιο Μεγάλη Απειλή στην Υγεία των Νεαρών Ατόμων»
Αυτό είναι εκείνο για το οποίον ένα από τα σπουδαιότερα περιοδικά της Αμερικής για κορίτσια σχολικής ηλικίας αποκαλείται VD, δηλαδή Αφροδίσιον Νόσημα, και όχι χωρίς σοβαρό λόγο. Στο Σαν Φρανσίσκο μια μαθήτρια γυμνασίου έχει πιθανότητα 20 τοις εκατό να προσβληθή από αφροδίσιο νόσημα προτού αποφοιτήση από το σχολείο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ως σύνολον η αναλογία κρουσμάτων βλενορροίας για άτομα ηλικίας 15 έως 19 ετών είναι τριπλάσια από τον εθνικό μέσον όρο για όλες τις ηλικίες μαζί. Τα περασμένα πέντε έτη τα αφροδίσια νοσήματα αυξήθηκαν σε ποσοστό 1.000 τοις εκατό μεταξύ των ατόμων σχολικής ηλικίας!
Και πόσο νεαρά είναι μερικά από τα θύματα! Η Πολωνία σ’ ένα από τα τελευταία έτη είχε 64 κρούσματα αφροδισίων νοσημάτων σε παιδιά ηλικίας από 10 έως 14 ετών. Στη Φιλαδέλφεια το περασμένο έτος υπήρχαν 50 περιπτώσεις αφροδισίων νοσημάτων σε παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών. Στην Μέμφιδα της Πολιτείας Τέννεσση ένα αγόρι πέντε ετών έκανε θεραπεία για αφροδίσιο νόσημα που έλαβε από στενή σχέσι μ’ ένα κορίτσι εννέα ετών! Όταν το κορίτσι ερωτήθηκε, αρνήθηκε να ονομάση οποιονδήποτε από τους συντρόφους του άλλου της φύλου.
Σύφιλις και Βλενόρροια
Η σύφιλις είναι η πιο επικίνδυνη ασθένεια, ενώ η βλενόρροια είναι η επικρατέστερη αφροδίσια νόσος. Αναφορικά με τη σύφιλι, το Εγχειρίδιο Παθολογίας του Μπόυντ λέγει: «Από όλες τις ασθένειες είναι η πιο ύπουλη. Είναι δάσκαλος της μεταμφιέσεως. Δεν είναι υπερβολή να πη κανείς ότι δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα που δεν μπορεί να το προξενήση. Μάλιστα έχει λεχθή ότι ένας που γνωρίζει τα πάντα για τη σύφιλι γνωρίζει τα πάντα για την ιατρική. Μεταδίδεται σχεδόν μόνον με τις σεξουαλικές σχέσεις, και μητέρες που την έχουν μπορούν να μολύνουν τους αγέννητους απογόνους των, μολονότι αυτή δεν είναι κληρονομική.
Η σύφιλις, η οποία προκαλείται από έναν πολύ δραστήριο και μικροσκοπικό σπειροειδή οργανισμό, έχει τρία στάδια. Υπάρχει ένα αρχικό στάδιο, στο οποίο αναπτύσσεται μια πληγή ή ένα εξάνθημα στη θέσι όπου μπήκε το μικρόβιο. Κατόπιν μέσα σε δύο ή τρεις μήνες εμφανίζεται το πιο σοβαρό δεύτερο στάδιο. Αυτό μπορεί να σημειώνεται με ρίγη, πυρετό, πονοκέφαλο, λευκές συφιλιδικές πλάκες στο στόμα και πτώσι των μαλλιών.
Για το ένα τρίτο των περιπτώσεων υπάρχει ένα τρίτο στάδιο. Μπορεί αυτό να εμφανισθή λίγους μήνες ή λίγα έτη μετά το δεύτερο στάδιο, μολονότι κατά καιρούς δεν εκδηλώνεται παρά ύστερα από δέκα ή είκοσι χρόνια. Τα μέρη που πιο συχνά βλάπτονται είναι ο εγκέφαλος, ο νωτιαίος μυελός, τα μάτια, το συκώτι και τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς. Από 5 έως 8 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων παραφροσύνης λέγουν ότι οφείλονται σε αφροδίσια νοσήματα. Τελευταία ένας ειδικός ψυχίατρος (ειδικευμένος στα νοσήματα του εγκεφάλου) βρήκε 226 άτομα ότι υπέφεραν από διανοητικές ανωμαλίες για τις οποίες καμμιά αιτία δεν διαπιστώθηκε, αλλά τα οποία είχαν υποστή θεραπεία για σύφιλι πριν από χρόνια.
Η βλενόρροια προκαλείται από έναν μικροσκοπικό οργανισμό με σχήμα όμοιο με δυο σπόρους καφφέ. Η μετάδοσίς του σχεδόν εξ ολοκλήρου περιορίζεται στη σεξουαλική σχέσι. Μέσα σε τρεις έως πέντε μέρες γίνεται αισθητή από ένα κάψιμο ή αίσθημα κεντρίσματος την ώρα της ουρήσεως, από έξοδον πύου που συνοδεύεται από κοκκίνισμα και πόνο του άρρενος οργάνου του φύλου. Εν τούτοις, 8 στις 10 γυναίκες δεν έχουν κανένα φανερό σύμπτωμα.
Ενώ η βλενόρροια δεν έχει τις ίδιες τραγικές συνέπειες που έχει η σύφιλις, μπορεί να οδηγήση σε στείρωσι τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, και να έχη στις τελευταίες ως συνέπεια τη χρόνια αναπηρία. Μπορεί να προξενήση τύφλωσι σε βρέφη που περνούν κατά τη γέννησι από έναν μολυσμένο αγωγό. Υπολογίζουν ότι 20 τοις εκατό από όλες τις τυφλώσεις οφείλονται σε αφροδίσια νοσήματα.
Εμπόδια για την Καταπολέμησι των Αφροδισίων Νοσημάτων
Ένα μεγάλο εμπόδιο για το ξερρίζωμα των αφροδισίων νοσημάτων λέγουν ότι είναι η απροθυμία των γιατρών στο κατ’ ιδίαν επάγγελμα, να αναφέρουν τις περιπτώσεις, μολονότι αυτό απαιτείται από τον νόμο να το κάνουν. Τα οκτώ στα εννέα κρούσματα δεν αναφέρονται, προφανώς για να καλύψουν τους πελάτες.
Η απάθεια επίσης είναι ένα μεγάλο εμπόδιο, τόσο εκ μέρους του κοινού όσο και εκ μέρους του ιατρικού επαγγέλματος. Πάρα πολλά άτομα που προσέρχονται στις κλινικές των αφροδισίων νοσημάτων φαίνονται ότι λίγο ενδιαφέρονται για τη σοβαρότητα των αφροδισίων νοσημάτων, ούτε εκδηλώνουν αισθήματα εντροπής. Μερικοί ασθενείς επανέρχονται συχνά έως έξη φορές κάθε χρόνο και κάθε φορά με μια νέα προσβολή από αφροδίσιο νόσημα! Ένας γιατρός είπε πειρακτικά: «Τα έντομα δεν είναι κατά το ήμισυ τόσο ανθεκτικά σε φάρμακα όσο είναι οι άρρωστοι στις οδηγίες για την πρόληψι.»
Το γεγονός ότι οι μικροοργανισμοί των αφροδισίων νοσημάτων γίνονται ανθεκτικώτεροι στα αντιβιοτικά είναι επίσης ένα μεγάλο εμπόδιο για την εξάλειψι των νόσων αυτών. Μερικά είδη δεν ανταποκρίνονται καθόλου στα φάρμακα· εκείνα που ανταποκρίνονται απαιτούν 70 φορές περισσότερες μονάδες πενικιλλίνης από το παρελθόν, δηλαδή 5.000.000 μονάδες αντί 75.000!
Ένα άλλο εμπόδιο είναι ο τρόπος με τον οποίον οι άνθρωποι κυκλοφορούν. Μια πόρνη σε μια περίοδο έξη μηνών είχε σχέσεις με 310 άνδρες, των οποίων οι οικογένειες ήσαν διασκορπισμένες σε τριανταέξη πολιτείες και τρεις χώρες του εξωτερικού!
Εξήγησις για την Αύξησι
Μεταξύ των παραγόντων που εξηγούν το γεγονός ότι τα αφροδίσια νοσήματα έγιναν πανδημικά είναι και το αντισυλληπτικό χάπι. Σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι απορρίπτουν τα προηγούμενα αντισυλληπτικά μέτρα, καθώς επίσης αποφεύγουν να κάνουν διάκρισι στις σχέσεις των. Εν τούτοις, οι γιατροί προειδοποιούν ότι οι γυναίκες που παίρνουν το χάπι είναι πιο επιρρεπείς να κολλήσουν βλενόρροια.
Ένας άλλος παράγων είναι η αύξησις της ομοφυλοφιλίας. Οι ομοφυλόφιλοι περισσότερο από άλλους δεν κάνουν διάκρισι και είναι πιο απρόθυμοι να παρουσιασθούν για θεραπεία. Μια έκθεσις έδειξε ότι 35 τοις εκατό των αρρένων συφιλιδικών αρρώστων είχε τουλάχιστον μια ομοφυλόφιλη συνάντησι.
Επίσης ένας λόγος της αυξήσεως των αφροδισίων νόσων είναι η χρήσις των ναρκωτικών. Για πολλούς, η μαριχουάνα έχει μια σεξουαλική διεγερτική επίδρασι. Το οινόπνευμα συχνά έχει την ίδια επίδρασι. Πράγματι, τα τρία πέμπτα εκείνων που κόλλησαν αφροδίσια νοσήματα στην Πολωνία ήσαν μεθυσμένοι εκείνη την ώρα.
Αλλά περισσότερο από κάθε άλλο, η πανδημία της μολύνσεως των αφροδισίων νόσων οφείλεται στην κατάπτωσι της ηθικής. Οι άνδρες δεν έχουν ανάγκη πια ν’ αναζητούν πόρνες, εφόσον πάρα πολλές νεαρές γυναίκες από τις δικές των γνωριμίες είναι πρόθυμες σύντροφοι. Η δημοφιλής μουσική ενθαρρύνει την ανήθικη διαγωγή. Το εμπορικό πνεύμα τονίζει το σεξ με τη διαφήμισι.
Η Ευθύνη των Γονέων
Επίσης, το γεγονός ότι οι γονείς επιτρέπουν αυτά τα πράγματα έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην κατάρρευσι της ηθικής. Ένας πατέρας μάλιστα επλήρωσε για να έχη ο δωδεκαετής γυιος του σχέσεις με μια πόρνη! Ενώ δεν είναι πολλοί πατέρες που φθάνουν ως εκεί, όλο και πιο πολλοί το θεωρούν σαν δεδομένο να έχουν τα παιδιά των προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις. Έτσι ένας πατέρας καυχήθηκε ότι όταν οι δύο γυιοι του, δεκαπέντε και δεκαοχτώ ετών ηλικίας, θα κολλούσαν αφροδίσιο νόσημα, δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος, επειδή τους είχε πληροφορήσει καλά τι έπρεπε να κάμουν σε μια τέτοια περίπτωσι! Ήταν επίσης μια μητέρα που είπε στην κόρη της: «Αν δεν μπορής να έλθης να μου πης, δεν πειράζει. Αλλά πρέπει να φροντίσης να θεραπευθής αν ποτέ κολλήσης αφροδίσιο νόσημα, και προσπάθησε να μείνης μακρυά—και πρέπει—από τους ανθρώπους που σου το μετέδωσαν.»
Ένα λαϊκό περιοδικό υγείας θα προστάτευε τη νεολαία από τη μόλυνσι των αφροδισίων νοσημάτων. Πώς; Με το να κινηθούν οι γονείς να ζητήσουν να ψηφισθούν νόμοι που θα εξουσιοδοτούσαν τους γιατρούς να θεραπεύουν τους νέους για αφροδίσια νοσήματα χωρίς να έχουν γνώσι οι γονείς ή να δεχθούν να γίνη αυτό σ’ εκείνες τις πολιτείες όπου τέτοιοι νόμοι δεν ισχύουν ακόμη· αυτό θα επέτρεπε στους γιατρούς ν’ αποφασίζουν αν θα πληροφορούν τους γονείς, τη σύζυγο ή άλλους στενούς συγγενείς για μια περίπτωσι αφροδισίου νοσήματος, και αυτό θα εξασφάλιζε ώστε κανένας γιατρός να μη μπορή να μηνυθή για μια τέτοια διαγωγή!
Εκείνο που χρειάζεται δεν είναι τέτοιοι νόμοι. Μάλλον, για να φυλάξουν οι γονείς τα παιδιά των από τη σεξουαλική μόλυνσι πρέπει ν’ αρχίζουν ενωρίς (πριν από την ηλικία των έξη ετών σύμφωνα με μια αυθεντία) και σιγά σιγά να μεταδίδουν στους νεαρούς ωρισμένα γεγονότα της ζωής. Πρέπει να τους δίνουν ισχυρούς λόγους γιατί ωρισμένες ενέργειες είναι εσφαλμένες και ποια βλάβη μπορεί να προκύψη. Για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών τους οι γονείς πρέπει να δείχνουν πραγματικό ενδιαφέρον γι’ αυτά. Αν θα ήθελαν τα παιδιά των να τους παίρνουν στα σοβαρά, πρέπει να δίνουν το ορθό παράδειγμα. Οι γονείς δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα ενσταλάξουν υψηλούς ηθικούς κανόνες στα παιδιά τους, εκτός αν κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να ζουν οι ίδιοι σύμφωνα μ’ αυτούς τους κανόνες.
Αν οι γονείς δείχνουν γνήσιο ενδιαφέρον και αγάπη για τα παιδιά τους μπορούν ευκολώτερα να θέτουν κανόνες γι’ αυτά και ν’ αναμένουν όπως τα παιδιά των υπακούουν πρόθυμα. Μεταξύ τέτοιων κανόνων θα μπορούσε να είναι η απαγόρευσις διεγερτικών χορών και το να μη πηγαίνουν σε ραντεβού παρά όταν θα έχουν σκοπό να παντρευτούν και είναι προετοιμασμένα για τις ευθύνες του γάμου.
Η Ευθύνη των Νεαρών
Για να προστατευθούν από τα αφροδίσια νοσήματα, οι νεαροί πρέπει να φυλάγωνται από την τάσι να έχουν ως σκοπό τους να αναζητούν σωματικές συγκινήσεις. Φυλαχθήτε από το να ζητήτε ευχάριστα αισθήματα ή συγκινήσεις ή ισχυρές εντυπώσεις με το να πειραματίζεσθε με ναρκωτικά και παράνομες σεξουαλικές σχέσεις. Όλ’ αυτά είναι πράγματι μια ανταρσία των νεαρών εναντίον της παλαιότερης γενεάς. Έχει λεχθή ότι ολίγοι έφηβοι που εκόλλησαν αφροδίσια νοσήματα φαίνεται να έχουν καλές σχέσεις με τους γονείς των.
Το να εντρυφά ένα άτομο σε σεξουαλικές σχέσεις έξω από τον γάμο, απαιτεί να πληρώση, και η τιμή είναι πολύ βαρειά—ένοχη συνείδησις, έλλειψις αυτοσεβασμού, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, εκτρώσεις και μόλυνσις με αφροδίσια νοσήματα. Ένα περιοδικό για νεαρά κορίτσια ερωτά: «Πώς ένα κορίτσι θα μπορούσε να είναι ασφαλές; Πώς μπορεί ν’ αποφύγη τους κινδύνους από τη σύφιλι και τη βλενόρροια, δύο ασθένειες με τέτοιες τραγικές συνέπειες που είναι δυνατόν να έχουν;» Κατόπιν τονίζει το εξής: «Ο μόνος ασφαλής τρόπος ν’αποφύγη κανείς τ’ αφροδίσια νοσήματα είναι να μη έχη σεξουαλικές σχέσεις.» Φυσικά! Αν έλειπε εντελώς η πορνεία και η μοιχεία, δεν θα υπήρχε καθόλου μόλυνσις από αφροδίσια νοσήματα.
Η Σεξουαλική Σχέσις Έξω από το Γάμο Εσφαλμένη και Επιβλαβής
Ο Δημιουργός επροίκισε το ανθρώπινο γένος με τα δώρα του φύλου και της αναπαραγωγής και Αυτός έχει το δικαίωμα να θεσπίζη νόμους για το πώς πρέπει να χρησιμοποιούνται τα δώρα του. Ο Λόγος του λέγει: «Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας, και η κοίτη αμίαντος· τους δε πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός.» (Εβρ. 13:4) Η σεξουαλική σχέσις με τη διευθέτησι του γάμου είναι έντιμη και ιερή· είναι ο μόνος κατάλληλος τόπος γι’ αυτήν. Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να μιμήται τα κατώτερα ζώα που ακολουθούν τα ένστικτά των. Τα ζώα μπορούν να κάνουν έτσι χωρίς βλάβη, αλλ’ όχι ο άνθρωπος. Οι σκύλοι δεν κολλούν αφροδίσια νοσήματα.
Σαφώς η Βίβλος τονίζει ότι οι σεξουαλικές σχέσεις έξω από τον γάμο επισύρουν την οργή του Θεού. (Γαλ. 5:19-21· Ματθ. 15:18-20· 1 Κορ. 6:9-11· Αποκάλ. 22:15) Για εκείνους που ομολογούν ότι είναι αφιερωμένοι Χριστιανοί το να έχουν μια τέτοια χαλαρή διαγωγή έχει ως αποτέλεσμα επίσης να γίνουν εχθροί με την εκκλησία του Θεού και ν’ αποκοπούν από την επικοινωνία της. Το να εντρυφά ένα άτομο σε χαλαρή σεξουαλική ηθική αμαρτάνει επίσης και απέναντι εκείνου με τον οποίον έχει τέτοιες σχέσεις, διότι πάντοτε χρειάζονται δυο για να διαπραχθή πορνεία και μοιχεία.—1 Κορ. 5:1-13.
Και λόγω του κινδύνου της μολύνσεως με αφροδίσια νοσήματα, εκείνος που εντρυφά σε παράνομες σχέσεις αμαρτάνει επίσης και στο ίδιο το σώμα του. (1 Κορ. 6:18) Πόσο γραφικά ο σοφός Βασιλεύς Σολομών περιγράφει τη μωρία αυτών των ανθρώπων: «Δια της πολλής αυτής τέχνης απεπλάνησεν αυτόν· δια της κολακείας των χειλέων αυτής είλκυσεν αυτόν. Ευθύς ακολουθεί αυτήν κατόπιν, καθώς ο βους υπάγει εις την σφαγήν, ή καθώς η έλαφος πηδά εις τον βρόχον, εωσού βέλος διαπεράση το ήπαρ αυτής· καθώς το πτηνόν σπεύδει εις την παγίδα, και δεν εξεύρει ότι είναι εναντίον της ζωής αυτού.»—Παροιμ. 7:21-23.
Υπάρχει ο κίνδυνος διαρκούς φυσικής βλάβης, όχι μόνον στο σώμα, αλλά επίσης και στις πιθανότητες ευτυχίας στον γάμο. Το να τηρήται ένα άτομο απηλλαγμένο από σεξουαλικές σχέσεις μέχρι του γάμου θέτει τις σχέσεις μετά τον γάμο σ’ ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο. Αυτό επίσης κάνει πιθανότερο το να παραμείνη ο καθένας πιστός στον άλλον. Καθώς έχει τονισθή: «Καμμιά κοινωνιολογική μελέτη δεν έδειξε ποτέ ότι οι προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις, ή η μοιχεία, συντελούν σ’ ένα ευτυχέστερο γάμο.»
Και δεν πρέπει να παραβλέψωμε το γεγονός ότι οι παράνομες σχέσεις συχνά είναι αμάρτημα εναντίον της επόμενης γενεάς. Το παρελθόν έτος αναφέρθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες περίπου 300 περιπτώσεις συφιλίδος εκ γενετής. Και δεν είναι όλες οι αποβολές, οι νεκρογεννήσεις, η τύφλωσις και η στειρότης που προκαλούνται από μόλυνσι των αφροδισίων νοσημάτων επίσης αμαρτήματα που διαπράττονται σ’ εκείνους που γεννιούνται;
Δεν μπορούμε να το αποφύγωμε. Ο Λόγος του Θεού είναι αληθινός. Χαρακτηρίζει τις σεξουαλικές σχέσεις έξω από τον γάμο ως αμάρτημα, και λέγει ότι «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος.» Περαιτέρω προειδοποιεί: «Μη πλανάσθε· ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει· διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού, θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν· αλλ’ ο σπείρων εις το Πνεύμα, θέλει θερίσει εκ του πνεύματος ζωήν αιώνιον.»—Ρωμ. 6:23· Γαλ. 6:7, 8.