Πώς Οδηγεί η Θρησκεία;

ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΣ φαίνεται ότι οι πολιτικοί άρχοντες οδηγούν τη θρησκεία. Σε μερικές περιπτώσεις αυτό συμβαίνει. Αλλά γιατί μερικοί άρχοντες μπόρεσαν να ασκήσουν εξουσία, ιδιαίτερα δικτάτορες, σε χώρες που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικές;

Δεν είναι μήπως εξ αιτίας του τρόπου που η θρησκεία έχει κατευθύνει τις σκέψεις των ανθρώπων; Η θρησκεία στην πραγματικότητα έχει ρυθμίσει τις διάνοιες των ανθρώπων έτσι ώστε οι δικτάτορες να μπορέσουν να καταλάβουν και να κρατήσουν την εξουσία. Τους έχει κατευθύνει να ελπίζουν ότι οι πολιτικοί άρχοντες θα φέρουν τις κοινωνικές συνθήκες που επιθυμούν.

Οι ίδιοι οι θρησκευτικοί αρχηγοί, με λίγες εξαιρέσεις, έχουν εξυμνήσει και ακολουθήσει τους πολιτικούς άρχοντας. Κατά καιρούς, ο κλήρος εισέρχεται κατ’ ευθείαν στην πολιτική με το να λέγη στους ανθρώπους ποιον να ψηφίσουν.

Επομένως, όταν εγείρεται ένας δικτάτωρ και υπόσχεται στους ανθρώπους πράγματα που επιθυμούν, πολλοί θ’ ακολουθήσουν. Αλλά τι θα γίνη αν καλέση για πόλεμο; Οι μάζες έχουν κατευθυνθή από τη θρησκεία ν’ ακολουθήσουν και σ’ αυτό επίσης.

Μερικές φορές οι πολιτικοί άρχοντες πηγαίνουν πολύ μακρυά. Κάνουν πράγματα που δεν αρέσουν στον κλήρο. Αλλά τότε, ποιος ήταν κατ’ αρχήν υπεύθυνος για την ύπαρξι μιας τέτοιας κακής κυβερνήσεως; Θα μπορούσε, επί παραδείγματι, η κυβέρνησις του Χίτλερ ν’ αποκτήση τόση εξουσία αν η πλειονότης των κληρικών δεν είχε πη, ή επιτρέψει, στους ανθρώπους των να τον υποστηρίξουν; Δεν ενισχύθηκε μήπως η θέσις του Ναζισμού με το κονκορδάτο μεταξύ του Χίτλερ και του Βατικανού;

Θα μπορούσε ο Κομμουνισμός να έχη αναλάβει εξουσία στη Ρωσία, αν η Εκκλησία εκεί δεν είχε υποστηρίξει τους πλουσίους γαιοκτήμονες και άλλα καταπιεστικά στοιχεία μέχρι του σημείου που η αντίδρασις να είναι αναπόφευκτη; Θα μπορούσε ο Κομμουνισμός να επεκταθή στην Κίνα, αν δεν υπήρχε η μεταχείρισις της οποίας έτυχαν οι άνθρωποι αυτοί στα χέρια των εθνών του Χριστιανικού κόσμου;

Μερικοί από τους πιο ριζοσπάστας κληρικούς σήμερα συνιστούν ακόμη και την επανάστασι. Αλλά κάνοντας αυτό, αλλάζουν πράγματι πορεία; Δεν οδηγούν απλώς τους ανθρώπους σε μια άλλη μορφή ιδιοτελούς διακυβερνήσεως, αντί να τους δείξουν την αληθινή απελευθέρωσι που διδάσκεται στον Λόγο του Θεού, τη Βίβλο;

Επίσης, τι θα πούμε για την ανηθικότητα; Τι συμβαίνει στα μέλη της εκκλησίας που διαπράττουν πορνεία, μοιχεία και σεξουαλικές διαστροφές; Δεν τους επιτρέπεται μήπως στις περισσότερες περιπτώσεις να παραμείνουν μέλη με καλή υπόληψι; Δεν είναι μήπως αυτό αποτυχία των εκκλησιών να επιβάλουν ηθική διόρθωσι και καθοδήγησι μια κυρία αιτία της ανησυχητικής αυξήσεως των αφροδισίων νοσημάτων, των παρανόμων γεννήσεων και των εκτρώσεων σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο;

Η κατάστασις σήμερα είναι ακριβώς όπως ήταν πριν ο Ισραήλ πάη σε εξορία στη Βαβυλωνία, και η πρωτεύουσά του Ιερουσαλήμ καταστραφή. Η Βίβλος λέγει για κείνον τον καιρό: «Διότι και ο προφήτης και ο ιερεύς εμολύνθησαν.»—Ιερεμ. 23:11.

Σε τι είδους κατάστασι κατέληξε αυτό; Η Βίβλος απαντά: «Επιορκία και ψεύδος και φόνος και κλοπή και μοιχεία επλημμύρησαν και αίματα εγγίζουσιν επί αίματα.»—Ωσηέ 4:2.

Η αλήθεια είναι ότι οι θρησκευτικοί κληρικοί δεν έμειναν πιστοί στον Θεό σήμερα, όπως δεν είχαν μείνει στον αρχαίο Ισραήλ. Δεν εδίδαξαν στα ποίμνιά των τις αλήθειες του Λόγου του Θεού, ούτε και υπακούουν σ’ αυτόν οι ίδιοι. Ενδιαφέρονται περισσότερο να πράξουν ό,τι αυτοί νομίζουν, παρά να πράξουν εκείνο που ο Θεός λέγει ότι πρέπει να πράττουν.

Με αυτό δεν εννοούμε ότι δεν υπήρξαν κληρικοί που απεδοκίμασαν τα βδελυκτά πράγματα που γίνονται εν ονόματι του Θεού. Και έντιμοι άνθρωποι στην κυβέρνησι έχουν προσπαθήσει να διορθώσουν τα πράγματα. Αλλά το πνεύμα του συμβιβασμού και της ιδιοτελείας που κυριαρχεί και το σύστημα να αγνοούνται οι ορθές αρχές που έχει αναπτυχθή με την πάροδο των αιώνων, έδεσαν τα χέρια εκείνων που προσπαθούν να αναμορφώσουν τον Χριστιανικό κόσμο.

Ίσως οι πιο τραγικές συνέπειες της αποτυχίας της παγκοσμίου θρησκείας έχουν σχέσι με τους πολέμους του ανθρωπίνου γένους. Θα μας διαφωτίση να ρίξωμε μια ματιά στο υπόμνημα. Επί παραδείγματι, ποιο είναι το υπόμνημα της θρησκείας σε σχέσι με τον πόλεμο του Βιετνάμ;