Απόφοιτοι της 52ας Σειράς Σπουδαστών της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ
ΟΙ ιεραποστολικοί σπουδασταί της 52ας τάξεως της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ αποτελούσαν ένα ιδιαιτέρως νεανικό όμιλο ηλικίας κάτω των εικοσιέξη ετών κατά μέσον όρο, όταν είχαν εισαχθή. Πριν απ’ αυτό είχαν δαπανήσει ένα χρονικό διάστημα δέκα περίπου ετών στη Χριστιανική διακονία και είχαν αποκτήσει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία γνώσεων. Ήσαν εξαιρετικά ενθουσιώδεις στη μάθησι.
Και είχαν σοβαρούς λόγους να είναι ενθουσιώδεις, διότι το μάθημα των διαλέξεων της Σχολής Γαλαάδ είχε σημειώσει τεραστία πρόοδο. Οι διαλέξεις είχαν σχεδιασθή ανάλογα με τα διάφορα προβλήματα που θα συναντούσαν. Επί πλέον το μάθημα των διαλέξεων είχε περισσότερο βάθος, μια ευρύτερη ποικιλία θεμάτων και μεγαλύτερο αριθμό ομιλητών. Το μάθημα περιελάμβανε μια προβολή του Φωτοδράματος της Δημιουργίας, και η αρχαιολογία και η χρονολογία πήραν την κατάλληλη θέσι τους
Οι σπουδασταί περίμεναν ανυπόμονα την ημέρα της απονομής των διπλωμάτων, την 6η Μαρτίου 1972, και εσφράγισαν την ημερομηνία αυτή με τον νεανικό τους ενθουσιασμό. Μετά τα εισαγωγικά χαρακτηριστικά του προγράμματος της αποφοιτήσεως οι σπουδασταί άκουσαν για τελευταία φορά ομιλίες από τους εκπαιδευτάς των και άλλους οι οποίοι ήσαν επιφορτισμένοι με την παρακολούθησι της δραστηριότητος των σπουδαστών. Πρώτος ήλθε ο Φρεντ Ρασκ. Ανέφερε για τον πρόεδρο της Ενώσεως των Θεολογικών Σεμιναρίων της Νέας Υόρκης ο οποίος το περασμένο έτος ωμολόγησε σ’ εκείνη την τάξι των τελειοφοίτων της σχολής ότι αντιμετώπιζαν μια «κρίσι της ταυτότητος,» ότι «μπορεί ν’ αρχίσουν να κάνουν αφάνταστες σκέψεις,» και ότι «δεν έχομε ακόμη φθάσει σε μια συμφωνία όσον αφορά τη φύσι του προβλήματος.» Ο Κος Ρασκ εσημείωσε αντιθέτως ότι δεν είχαν ν’ αντιμετωπίσουν τέτοια προβλήματα οι απόφοιτοι της Γαλαάδ. Οι θεάρεστοι καρποί των αποδεικνύουν την ταυτότητά των και ο Λόγος του Θεού διαγράφει την πορεία των.
Ο Υ. Β. Γκλας μίλησε προς την τάξι. Παρωμοίασε το έργο των της ανοικοδομήσεως της αληθινής λατρείας με το οικοδομικό έργο που έκανε ο Νεεμίας. Μολονότι το έργο του Νεεμία για την ανοικοδόμησι των τειχών της Ιερουσαλήμ ήταν επείγον και επικίνδυνο, εν τούτοις ο Νεεμίας εύρισκε χρόνο για να ανακουφίζη τους ομοεθνείς του Ιουδαίους οι οποίοι κατεδυναστεύοντο από τους πιστωτάς των. Έτσι και οι ιεραπόστολοι επίσης θα δείξουν στοργικό ενδιαφέρον για τους αδελφούς των. Τότε και αυτοί επίσης θα μπορούν να προσεύχωνται όπως προσηύχετο ο Νεεμίας: «Μνήσθητί μου, Θεέ μου, επ’ αγαθώ, κατά πάντα όσα εγώ έκαμον υπέρ του λαού τούτου.»—Νεεμ. 5:19.
Κατόπιν ήλθε ο Ε. Α. Ντάνλαπ, γραμματεύς της σχολής. Παρέθεσε από τον Εκκλησιαστή 7:10: «Μη είπης, Τις η αιτία, δια την οποίαν αι παρελθούσαι ημέραι ήσαν καλύτεραι παρά ταύτας;» Εφαρμόζοντας το εδάφιον αυτό στους ιεραποστόλους, συνεβούλευσε να μη βλέπουν πίσω στα προηγούμενα χρόνια ή στις καλύτερες συνθήκες που είχαν στο σπίτι, διότι αυτό θα τους κάμη να λυπούνται τον εαυτό τους πράγμα που με τη σειρά του οδηγεί σε αποθάρρυνσι και εγκατάλειψι. Συνεβούλευσε ότι δεν πρέπει ‘να βάζη κανείς το χέρι στο άροτρο και έπειτα να βλέπη πίσω.’—Λουκ. 9:62.
Κατόπιν μίλησε ο Μ. Γ. Χένσελ, υπηρέτης του τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, με το θέμα «Αποκτήστε Ικανότητα Σκέψεως,» στηρίζοντας τις παρατηρήσεις του στις Παροιμίες 5:1, 2. Ετόνισε ότι οι τελειόφοιτοι είχαν αποκτήσει καλό θεμέλιο γνώσεων, πολύ ουσιώδες για την ικανότητα της σκέψεως. Αυτή η ικανότης της σκέψεως προστατεύει ένα άτομο με το να το βοηθή να βλέπη τις συνέπειες μιας ωρισμένης πορείας ενεργείας. Σημαίνει να ‘χρησιμοποιήτε το κεφάλι σας’ ώστε να μπορή να σκέπτεται επάνω στη βάσι της γνώσεως όλων εκείνων που ο Θεός είχε γράψει στον Λόγο του. Αυτή η ικανότης σκέψεως βοηθούσε τον Ιησούν να προβλέπη ποιες θα ήσαν οι κακές συνέπειες αν ακολουθούσε τις εισηγήσεις του Διαβόλου. (Ματθ. 4:1-10) «Η ικανότης σκέψεως,» εδήλωσε ο Χένσελ, «που βασίζεται στην ακριβή γνώσι του Λόγου του Θεού, θα σας τηρή πάντοτε στο σωστό δρόμο. Μη λαμβάνετε γρήγορες αποφάσεις.»
Ο Μαξ Λάρσον, υπηρέτης του εργοστασίου, διάλεξε για θέμα του, «Είσθε πρόθυμοι να δέχεσθε τους ανθρώπους;» Στα ταξίδια του παρετήρησε ότι πιο ευτυχείς και πιο αποδοτικοί ήσαν οι ιεραπόστολοι εκείνοι που δέχονταν τους ανθρώπους της περιοχής των στις εκκλησίες των και στους ιεραποστολικούς των οίκους. Ανέγνωσε τα εδάφια προς Γαλάτας 6:7-10, σημειώνοντας ότι για να «εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας» πρέπει να δεχώμεθα τους ανθρώπους όπως είναι και να μη είμεθα επικριταί των τοπικών των συνηθειών ή αδυναμιών των, «Να δέχεσθε τους ανθρώπους όπως είναι,» είπε, «και θα είσθε καλοί ιεραπόστολοι και ο Θεός θα σας ευλογήση.»
Κατόπιν μίλησε ο υπηρέτης του οίκου Μπέθελ, Τζωρτζ Κάουτς. Περιέγραψε την ικανοποίησι την οποίαν αισθάνεται εκείνος που επιτυγχάνει τον σκοπό της ζωής του. Οι φιλόδοξοι που πραγματοποιούν υλικούς σκοπούς έχουν επιτυχία που διαρκεί λίγο. Αντιθέτως, η διαρκής επιτυχία και ευτυχία έρχεται σ’ εκείνους που έχουν κάμει το Χριστιανικό ιεραποστολικό έργο ως κυρία των απασχόλησι. Ενεθάρρυνε τους ακροατάς του να μη παραμελούν την προσωπική μελέτη, την προσευχή και την παρακολούθησι των Χριστιανικών συναθροίσεων.
Έπειτα ο Γκραντ Σούτερ ανέγνωσε τα τριάντα μηνύματα που απεστάλησαν από 15 διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων ήσαν μακρυνές χώρες, όπως η Ιαπωνία, η Νέα Γουινέα και το Αφγανιστάν. Ένα χαιρετιστήριο μήνυμα απεστάλη από 85 Χριστιανούς διακόνους φυλακισμένους σε Ισπανικές στρατιωτικές φυλακές, μερικοί από τους οποίους είχαν καταδικασθή σε φυλάκισι 11 ετών.
Αφού ανεγνώσθησαν τα μηνύματα αυτά, μίλησε ο Φ. Φρανζ, αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά. Ετόνισε τη σοβαρότητα των ευθυνών των. Ανέφερε Γραφικά παραδείγματα για να καταδείξη τη σπουδαιότητα της αφιερώσεώς των. Κατόπιν εξήτασε λεπτομερώς τα εδάφια 5:2-7 του Εκκλησιαστού, όπου ο Σολομών τονίζει την υποχρέωσι να τηρή κανείς την υπόσχεσί του, τονίζοντας ότι η υπόσχεσις είναι κάτι το εκούσιον. Τελικά παρώτρυνε τους σπουδαστάς να παραμείνουν πιστοί στους ιεραποστολικούς των διορισμούς.
Μέχρις αυτού του σημείου μπορεί να λεχθή ότι το πρόγραμμα ήταν προεισαγωγικό, οδηγώντας στην κυρία ομιλία που δόθηκε από τον πρόεδρο της Σχολής Ν. Κ. Νορρ. Ανέφερε ότι στο μέσον του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε υπήρχαν μόνο 90.000 Μάρτυρες σε όλο τον κόσμο, ελήφθη η απόφασις να ιδρυθή η Σχολή Γαλαάδ και άρχισε να λειτουργή το 1943. Παρέθεσε από την επιστολή προς Ρωμαίους 12:9-11 και ετόνισε την ανάγκη να μισή κανείς το κακόν και να προσκολλάται στο αγαθόν και να είναι «ζέων» κατά το πνεύμα. Σήμερα, οπότε οι άνθρωποι ‘διαφθείρονται επειδή δεν υπάρχει όρασις,’ είναι προνόμιο των Χριστιανών μαρτύρων να δώσουν στους ανθρώπους την όρασι της Βασιλείας του Θεού. (Παροιμ. 29:18) Επίσης ετόνισε την ανάγκη να είναι ταπεινοί, μη αναφέροντας ακόμη ούτε το γεγονός της φοιτήσεώς των στη Σχολή Γαλαάδ, ώστε να μη δημιουργήται χάσμα μεταξύ του κοινού λαού και αυτών.
Μετά την απονομή των διπλωμάτων ένας από τους σπουδαστάς ανέγνωσε μια επιστολή εκτιμήσεως και ευχαριστιών εκ μέρους της τάξεως που απευθυνόταν στον «Αγαπητό Αδελφό Νορρ και την οικογένεια Μπέθελ.» Ήταν μια θερμή έκφρασις ευγνωμοσύνης για την «εκπαίδευσι, τη μόρφωσι και τη διαπαιδαγώγησι» που έλαβαν. Πραγματικά έχουν βοηθηθή να εκτιμήσουν ότι «εκείνο που απαιτεί ο Ιεχωβά περισσότερο από όλα τα άλλα είναι η υπηρεσία με όλη την καρδιά.»
Το ανωτέρω πρόγραμμα, που διήρκεσε από τις 2 έως τις 5 μ.μ. ακολούθησε μια διακοπή. Στις 6. μ.μ. οι σπουδασταί παρουσίασαν ένα πολύ εκλεκτό πρόγραμμα ποικίλης μουσικής από τον Μότζαρτ και Σαμπριέ ως τα Ευρωπαϊκά λαϊκά τραγούδια και τα Αμερικανικά τραγούδια των ορεινών περιοχών. Ιδιαιτέρως εξέχουσα ήταν η πρωτότυπη σύνθεσις, «Καλό Είναι να Είμεθα στο Σπίτι, Μομ,» η οποία περιέγραφε το όραμα των ευλογιών της Βασιλείας που είχε ο Ιωάννης. Κατόπιν ακολούθησε ένα Βιβλικό δράμα το οποίο στην πραγματικότητα εφήρμοζε το μάθημα της ταπεινοφροσύνης του πνεύματος που ενυπάρχει στη Βιβλική αφήγησι για τον Σύριο στρατηγό Νεεμάν, ο οποίος είχε θεραπευθή από την ασθένεια της λέπρας.—2 Βασ. 5:1-27.
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Αποφοίτησις της 52ας Σειράς Σπουδαστών της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ
Στον κατωτέρω κατάλογο, οι σειρές αριθμούνται απ’ εμπρός στα πίσω και τα ονόματα καταγράφονται απ’ τ’ αριστερά προς τα δεξιά.
(1) Hartig, A.; Martinez, L.; Mercado, R.; Bosold, M.; Lacayo, R.; Sanda, M.; McQuaters, B.; Diaz, C.; Kettelle, S. (2) Williams, C.; Waterhouse, J.; Bottorf, L.; Camacho, C.; Torres, M.; Maybee, S.; Guillen, R.; Frazee, P.; Dunne, S.; Huerta, J. (3) Benites, C.; Oliver, L.; Barnes, S.; Bux, H.; Schisel, C.; Karstensen, E.; Nelson, L.; Hreczanyk, M.; Dunne, T.; Pobuda, L. (4) Hurd, F.; Kuhr, F.; Jensen, E.; Matos, G.; Mantz, S.; Jepsen, H.; Howard, O.; Vilas, T. (5) Ewers, A.; Gonzales, S.; Lum, N.; Sharpe, M.; Jacobsen, L.; Neumann, L.; Sanda, D.; Almost, C.; Almost, P.; Malling, J. (6) Kettelle, W.; Matos, R.; Thusgaard, G.; Grover, L.; Lum, P.; Zimmerman, A.; Martin, G.; Jackman, S.; Benites, A.; Christiansen, S. (7) Garfman, D.; Lacayo, A.; Frazee, W.; Benitez, C.; Wilson, A.; Steinle, L.; Jackman, J.; Neumann, T.; Bell, D.; MacDuff, L. (8) Adelman, G.; Kristensen, K.; Camacho, F.; Bottorf, W.; Fischer, E.; Blessing, W.; Schisel, D.; Oliver, R.; Karstensen, H. (9) Martin, J.; Sharpe, R.; Longreen, P.; Mantz, J.; Waterhouse, D.; Jacobsen, V.; Hurd, R.; Barnes, T.; Maybee, C.; Lindtoft, T.; Howard, J., Jr. (10) Pobuda, R.; Hreczanyk, J.; Wilson, P.; Zimmerman, J.; McQuaters, S.; Kuhr, H.; MacGillivary, R.; Grover, G.; Steinle, W.; Nelson, D.