Είναι τα Έντομα Ευλογία ή Κατάρα
Τι έρχεται στο νου σας όταν μιλούν για έντομα; Σκέπτεσθε ότι τα έντομα μεταδίδουν ασθένειες, τρέφονται από τις εσοδείες των ανθρώπων και κάνουν τρύπες στα ρούχα τους;
Ή σκέπτεσθε τις ωφέλειές των; Σκέπτεσθε τις υπηρεσίες που κάνουν και τα προϊόντα που παράγουν—τη γομαλάκα, το μετάξι και το μέλι, για ν’ αναφέρωμε μόνο λίγα;
Σε μερικούς ίσως να φαίνεται ότι όλα τα έντομα είναι επιβλαβή και ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος χωρίς αυτά. Αλλά γνωρίζατε ότι, από τα 800.000 και πλέον είδη εντόμων που είναι γνωστά στον άνθρωπο, τα περισσότερα απ’ αυτά έχουν αναγνωρισθή ότι είναι ωφέλιμα; Πράγματι, πολλά απ’ αυτά κάνουν πράγματα που είναι ζωτικής σπουδαιότητος για την ύπαρξι του ανθρώπου.
Γονιμοποίησις και Οικοδόμησις του Εδάφους
Μια τέτοια ζωτικής φύσεως υπηρεσία έχει να κάμη με τη σχέσι των εντόμων με τα φυτά. Έχει υπολογισθή ότι 85 τοις εκατό από τα ανθοφόρα φυτά εξαρτώνται για γονιμοποίησι από έντομα.
Μεταξύ των πολλών εντόμων που κάνουν τη γονιμοποίησι είναι οι μέλισσες, ο μπούμπουρας, οι μυίγες, οι κάνθαροι, οι σκώροι και οι πεταλούδες. Κι αν αυτά τα έντομα δεν έκαναν τη δουλειά τους, πολλά από αυτά τα φυτά, ίσως τα περισσότερα απ’ αυτά, θα πέθαιναν. Αυτό θα επηρέαζε όχι μόνον τα ωραία άνθη που προσθέτουν τόση απόλαυσι στη ζωή του ανθρώπου, αλλ’ επίσης και τον εφοδιασμό του σε τροφές.
Τα έντομα επίσης παίζουν έναν ευεργετικό ρόλο ως οδοκαθαρισταί και οικοδόμοι του εδάφους. Νεκρά φυτά και ζωική ύλη ελκύουν πολλά είδη εντόμων. Τρώγουν αυτή τη νεκρή ύλη και τα πεπτικά των συστήματα την διασπούν σε διάφορες χημικές ενώσεις. Μ’ αυτόν τον τρόπο η νεκρή ύλη μεταβάλλεται σε τροφή που μπορεί να χρησιμοποιηθή από τα φυτά.
Όχι μόνον τα περιττώματά των, αλλά τα έντομα τα ίδια τελικά μεταβάλλονται σε τροφή για τα φυτά. Αυτό συμβαίνει όταν πεθαίνουν και τα σώματά των αποσυντίθενται, προσθέτοντας έτσι λίπασμα στο έδαφος.
Τα έντομα επίσης βοηθούν για να κάνουν παχύ και πλούσιο το άνω μέρος του εδάφους. Αυτό γίνεται από τα έντομα που συνεχώς φέρουν προς τα πάνω μόρια από το κάτω μέρος του εδάφους στην επιφάνεια. Με τον τρόπο αυτό σκάπτουν σήραγγες στο έδαφος, και αυτό βοηθεί επίσης. Αυτό καθιστά ικανό το νερό να περνά μέσα από το έδαφος και το αερίζει ταυτοχρόνως.
Τι θα Λεχθή για τα Έντομα που Τρώγουν Φυτά;
Αλλά τα έντομα επίσης τρώγουν όχι μόνον νεκρά, αλλά και ζωντανά φυτά. Δεν είναι αυτό επιβλαβές για τα συμφέροντα του ανθρώπου; Όχι κατ’ ανάγκην.
Προσεκτική παρατήρησις και έρευνα δείχνουν ότι τα έντομα προτιμούν φυτά που είναι κατά κάποιον τρόπον ελαττωματικά, από την ανθρώπινη άποψι. Μπορεί να είναι το πτωχό έδαφος, η ηλικία του φυτού ή κάποια κακή κατάστασις αναπτύξεως που ήταν η αιτία για να γίνη ελαττωματικό.
Όταν το φυτό γίνεται ελαττωματικό ελκύει τα έντομα. Επί παραδείγματι, ο Δόκτωρ Ουίλλιαμ Άλμπρεχτ του Πανεπιστημίου του Μιζούρι έκαμε μια σειρά πειραμάτων με το σπανάκι. Παρετήρησε ότι έντομα γνωστά ως θρίπες κατέστρεφαν το σπανάκι που αναπτυσσόταν σε πτωχό έδαφος. Αλλά το σπανάκι που αναπτυσσόταν σε καλό έδαφος δεν το κατέστρεφαν.
Κατόπιν ήταν η περίπτωσις δύο αμπέλων που ήσαν φυτευμένες παραπλεύρως η μια με την άλλη. Η μια προσεβλήθη από Ιαπωνικούς κανθάρους, ενώ η άλλη όχι. Εν τούτοις τα φύλλα και των δύο αμπέλων ήσαν μεταξύ τους ανακατεμένα. Οι κάνθαροι τρέφονται μόνον από τα φύλλα της πιο παλιάς αμπέλου, η οποία δεν ανταποκρινόταν καλά στην τροφή που της έδιναν.
Μια όμοια παρατήρησις είχε γίνει σχετικά με δυο σοδειές μαρουλιών. Η μια δεν μπόρεσε ν’ αναπτυχθή λόγω κακών συνθηκών καλλιεργείας και είχε προσβληθή από μελίγκρα. Αλλά δεν βρέθηκε καθόλου μελίγκρα στα μαρούλια που καλλιεργήθηκαν κάτω από ευνοϊκές συνθήκες στο ίδιο έδαφος.
Το βιβλίο Η Δηλητηριασμένη μας Γη και ο Ουρανός, σχολιάζοντας τον λόγο για τον οποίον τα έντομα προτιμούν τα φυτά που εμείς θεωρούμε κατώτερα, λέγει:
«Οι θρεπτικές ανάγκες των εντόμων είναι πολύ διαφορετικές από τις ανάγκες του ανθρώπου και των ζώων. Ενώ ο άνθρωπος αναπτύσσεται καλύτερα όταν η τροφή του είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, τα έντομα ικανοποιούνται με υδατάνθρακες. Χρειάζονται τους υδατάνθρακες περισσότερο για το σύστημα της λειτουργίας των. Ένα έντομο μπορεί ν’ ανεβή σ’ ένα ύψος ίσο με το Εμπάιρ Σταίητ Μπίλντιγκ μ’ ένα πήδημα, αν μιλήσωμε συγκριτικά, και χρειάζεται πολλούς υδατάνθρακες γι’ αυτή την ενέργεια. Έτσι, όταν ένα φυτό έχη περισσότερους υδατάνθρακες από ένα άλλο, ένα έντομο θα το αναζητήση και θα το προτιμήση.»
Επαληθεύοντας αυτή την παρατήρησι με επιστημονική έρευνα, το βιβλίο συνεχίζει:
«Όπως έδειξε η έρευνα στον Γεωργικό Πειραματικό Σταθμό του Μιζούρι, τα φυτά που δεν λαμβάνουν οργανική ύλη παράγουν μια μη ισορροπημένη ποσότητα υδατανθράκων σε βάρος πρωτεϊνών και μεταλλικών ιχνοστοιχείων. Τα έντομα, φαίνεται, προτιμούν αυτά τα ‘γλυκά’ φυτά και μπορούν να τα προσβάλλουν ευκολώτερα.»
Έτσι όταν τα έντομα τρώγουν τα φυτά των κήπων, δεν θα μπορούσαν να μας πουν κάτι; Παίρνουν τα φυτά την αναγκαία τροφή από το έδαφος; Μπορεί να γίνη κάτι για να θεραπευθή μια αρρωστημένη κατάστασις των φυτών;
Έλεγχος των Φυτών
Πολλά έντομα προτιμούν ένα ιδιαίτερο είδος φυτού. Οι συνήθειες της διατροφής των προφυλάττουν διάφορα φυτά από το να υποστούν επιδρομές των.
Μια περίπτωσις επί του σημείου είναι η φραγκοσυκιά. Αυτό το φυτό κακώς εισήχθη στην Αυστραλία. Επειδή εκεί δεν υπήρχε κανένα εχθρικό έντομο για να το περιορίζη, η φραγκοσυκιά ξαπλώθηκε γρήγορα. Σε λίγο χρόνο έκαμε εκατομμύρια στρέμματα γης στην πραγματικότητα ακατάλληλα για καλλιέργεια.
Έπειτα, το 1925, έστειλαν από την Αργεντινή στην Αυστραλία 2.750 αυγά σκώρων κάκτου. Τελικά εκατομμύρια αυγά σκώρων διετέθησαν σε περιοχές όπου είχαν ξαπλωθή οι φραγκοσυκιές. Οι κάμπιες των σκώρων που είχαν εκκολαφθή έκαμαν καλά τη δουλειά τους. Φώλιασαν μέσα στις αρθρώσεις των φραγκοσυκιών και τις κατέστρεψαν. Στο τέλος αυτοί οι κάκτοι έπαυσαν ν’ αποτελούν πληγή για την Αυστραλία.
Ένα άλλο, παράδειγμα ελέγχου φυτών από έντομα περιλαμβάνει το χόρτο του Αγιαννιού [χελωνόχορτο] ή αγριόχορτο του Κλάμαθ. Αυτό το αγριόχορτο το έφεραν στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ευρώπη. Για πρώτη φορά παρουσιάσθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1793. Το 1940 χιλιάδες στρέμματα εκτάσεων στη Βόρειο Καλιφόρνια είχαν ερημωθή από αυτό το αγριόχορτο. Αργότερα έφεραν από την Ευρώπη εχθρικά έντομα αυτού του χόρτου. Σχετικά με την αποτελεσματικότητα αυτού του μέτρου το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν λέγει:
«Την καταστροφή του αγριόχορτου του Κλάμαθ από κανθάρους ακολούθησε η επιστροφή επιθυμητών φυτών βοσκής. Στην Καλιφόρνια πολλές χιλιάδες αίηκερς τώρα έχουν μια πολύ μεγαλύτερη απόδοσι για τη συντήρησι της κτηνοτροφίας· οι τιμές της γης αυξήθηκαν· τα έξοδα για τον έλεγχο των αγριόχορτων είναι μηδαμινά..»
Αλλά μήπως αυτά τα έντομα έγιναν πληγή από τον καιρό που το αγριόχορτο του Κλάμαθ περιωρίσθηκε; Όχι. Το περιοδικό συνεχίζει:
«Επειδή οι συστάδες του αγριόχορτου του Κλάμαθ δεν είναι πια εκτεταμένες και οι περιοχές που είναι γεμάτες απ’ αυτές είναι τώρα σε μεγάλο βαθμό χωρισμένες, όλα αυτά τα έντομα, που εξαρτώνται καθ’ ολοκληρίαν από το αγριόχορτο για τη διατροφή τους, έχουν ελαττωθή σε αριθμούς. Ευτυχώς η ικανότης των να βρίσκουν νέες γεμάτες με αγριόχορτο εκτάσεις και η μεγάλη ταχύτης αναπαραγωγής των εμπόδισαν οποιαδήποτε σημαντική επανεπέκτασι του αγριόχορτου. Όλες οι ενδείξεις είναι ότι αυτό το επιβλαβές φυτό, που ξαπλώνεται σε μεγάλες εκτάσεις, θα τηρηθή σε έλεγχο και ότι ο έλεγχος των εντόμων θα συνεχισθή.»
Κανένας τρόπος δεν υπάρχει για να γνωρίζη κανείς ακριβώς πόσα φυτά θα μπορούσαν να γίνουν επιβλαβή αν δεν υπήρχε ο περιορισμός των από τα έντομα. Αλλά τα προηγούμενα παραδείγματα δείχνουν πολύ καλά ότι ο άνθρωπος χρειάζεται τη βοήθεια των εντόμων.
Ακόμα και η δράσις των εντόμων που φαίνεται ότι είναι καταστρεπτική μπορεί να ωφελήση τον άνθρωπο. Στα δάση, τα έντομα κάνουν πολύ σπουδαία εργασία κλαδεύματος. Μερικά προσβάλλουν και κατατρώγουν τους χαμηλότερους κλάδους. Αυτό το φυσικό κλάδεμα δίνει στον άνθρωπο καλύτερη ποιότητα ξυλείας. Ακόμη άλλα έντομα καταστρέφουν δένδρα. Μ’ αυτό τον τρόπο εμποδίζουν δασωμένες εκτάσεις να πυκνωθούν πολύ. Τα δένδρα που απομένουν μπορούν να μεγαλώνουν ταχύτερα. Η δράσις των εντόμων των δασών επίσης μειώνει τον κίνδυνο πυρκαϊάς και κάνει το δάσος καταλληλότερο για κατοικία των άγριων ζώων.
Ο Άνθρωπος Έχει να Μάθη Ακόμη Πολλά
Η γνώσις του ανθρώπου για τα έντομα είναι ακόμη πολύ περιωρισμένη. Κάθε χρόνο ανακαλύπτονται 7.000 έως 10.000 νέα είδη εντόμων. Η σχέσις χιλιάδων εντόμων με το φυτικό και ζωικό βασίλειο είναι άγνωστη. Αλλ’ εκείνο που ο άνθρωπος έμαθε δείχνει ότι τα έντομα καταλαμβάνουν μια σπουδαία θέσι στη γη. Ένας καθηγητής της εντομολογίας και βοτανικής, ο Καρλ Α. Ντάνκαν, παρετήρησε:
«Ίσως είναι αδύνατον να φέρη κανείς στο νου του αρκετά το σύνολο των ευεργετικών αποτελεσμάτων που τα έντομα έχουν αμέσως ή εμμέσως στην ανθρώπινη ευημερία, αλλά τα οφέλη είναι ανυπολόγιστα μεγάλα.»
Συχνά η αρνητική πλευρά εκείνου που κάνουν τα έντομα επισύρει τη μεγαλύτερη προσοχή. Η μυίγα, παραδείγματος χάριν, γενικά συνδέεται με τη μετάδοσι ασθενειών. Αλλά πόσα άτομα σκέπτονται το ρόλο της ως οδοκαθαριστού και οικοδόμου και συντηρητού του εδάφους όταν βρίσκεται στο στάδιο του σκώληκος; Και γνωρίζατε ότι η ενοχή της οικιακής μυίγας δεν έχει πλήρως βεβαιωθή; Το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν λέγει:
«Ο κατάλογος των ασθενειών ανθρώπων και ζώων οι οποίες είναι μεταδοτικές περιλαμβάνει τώρα περισσότερες από 65. . . . Εν τούτοις η απόδειξις είναι ακόμη μόνον κατά συμπερασμόν. Η υπόληψις της οικιακής μυίγας είναι σαν τη θέσι ενός ανθρώπου που κατηγορείται για ανθρωποκτονία επειδή έτυχε να στέκεται δίπλα στο θύμα μ’ ένα γεμάτο όπλο στο χέρι του. Σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί ν’ αποδειχθή αποφασιστικά ότι οι εν λόγω μυίγες επυροδότησαν το όπλο.»
Τα Έντομα Είναι Ευλογία
Ενώ μερικά έντομα πιθανόν να είναι επιβλαβή με τις τωρινές συνθήκες, ως σύνολο όμως είναι ευλογία για την ανθρωπότητα. Όταν τα έντομα γίνωνται πληγή, οι άνθρωποι συχνά πρέπει να κατηγορηθούν. Ο άνθρωπος επανειλημμένως απέτυχε να διατηρήση ένα υψηλό βαθμό καθαριότητος. Ανέτρεψε την ισορροπία μεταξύ φυτικής και ζωικής ζωής και εμόλυνε τον αέρα, τη γη και το νερό. Ανισορροπίες στο δικό του σύστημα πιθανόν κατά καιρούς να κάνουν το σώμα του ελκυστικό σε τέτοια έντομα, όπως είναι τα κουνούπια. Είναι φανερό ότι τα έντομα, επειδή κυβερνώνται από το ένστικτο, δεν μπορούν να κατηγορηθούν για ό,τι κάνουν λόγω των παραλείψεων και των αδυναμιών του ανθρώπου.
Τα άτομα που αναγνωρίζουν την ύπαρξι ενός στοργικού Δημιουργού βλέπουν στα έντομα ένα μέρος της δημιουργίας του Θεού. Αυτό τα εμποδίζει να βγάλουν βιαστικά συμπεράσματα σχετικά με τη βλαβερότητα οποιουδήποτε πλάσματος. Εκτιμούν επίσης ότι οι παρούσες περιστάσεις δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται σαν βάσις για να καθορίσουν τι αποτελέσματα θα είχαν τα έντομα στους ανθρώπους που θα ήσαν απηλλαγμένα απ’ όλες τις σωματικές ατέλειες και αδυναμίες. Έχουν εμπιστοσύνη ότι τα έντομα θα εξακολουθήσουν ν’ αποτελούν μια ευλογία για το ανθρώπινο γένος.