«Ο Λόγος ο σος Αλήθεια Εστί»

Γιατί Διδάσκεται η Τριάς;

ΣΥΜΦΩΝΑ με το δόγμα της Τριάδος, το οποίον παραδέχεται η πλειονότης των εκκλησιών του «Χριστιανικού κόσμου,» ‘Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα είναι ένας Θεός όσον αφορά την ουσία, αλλά τρία πρόσωπα όσον αφορά την προσωπικότητα.’ Και τα τρία αυτά πρόσωπα θεωρούνται ότι είναι ‘ίσα μεταξύ τους και συναιώνια.’ Το δόγμα θεωρείται ότι είναι μυστήριο, που δεν είναι δυνατόν να γίνη ποτέ πλήρως κατανοητό. Αλλά ποια είναι η καταγωγή αυτού του μυστηρίου;

Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία λέγει: «. . .Οι Βιβλικοί θεολόγοι, όπως επίσης και ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός Ρωμαιοκαθολικών, αναγνωρίζουν ότι δεν μπορεί κανείς να μιλή για Τριαδισμό στην Καινή Διαθήκη, χωρίς σοβαρή επιφύλαξι. Υπάρχει, επίσης, η ακριβώς παράλληλη αναγνώρισις εκ μέρους των ιστορικών των δογμάτων και των συστηματικών θεολόγων ότι όταν κάποιος ομιλή για έναν ανεπιφύλακτο Τριαδισμό, τότε λέγουν ότι έχει μεταπηδήσει από την περίοδο των αρχών του Χριστιανισμού στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνος. Τότε μόνον αυτό που θα μπορούσε να ονομασθή το οριστικό τριαδικό δόγμα, ‘ένας Θεός σε τρία Πρόσωπα,’ ταυτίσθηκε τελείως με τη Χριστιανική ζωή και σκέψι.» Ώστε η δοξασία της Τριάδος, όπως την πιστεύουν τα περισσότερα μέλη των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου, δεν παρουσιάζεται ως τέτοια στην Αγία Γραφή.

Σχετικά με τη δημιουργία του δόγματος της Τριάδος, η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία παρατηρεί επίσης: «Ήταν το καθήκον των Πατέρων της Εκκλησίας και των πρώτων συνόδων να διατυπώσουν το μυστήριο του Χριστού, ως αληθινού Θεού και αληθινού ανθρώπου, με ακριβείς και τεχνικούς όρους.»

Αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα: Γιατί η δοξασία της Τριάδος δεν εκτίθεται σαφώς στις Άγιες Γραφές; Η διατύπωσις αυτού του «μυστηρίου,» έχει καμμιά βάσι στην Αγία Γραφή; Μήπως εκείνοι που συνέβαλαν στη διάδοσι της δοξασίας της Τριάδος είχαν απομακρυνθή στην πραγματικότητα από τις διδασκαλίες της αληθινής Χριστιανοσύνης;

Τον πρώτο ήδη αιώνα μ.Χ. ψευδοδιδάσκαλοι είχαν εισχωρήσει στη Χριστιανική Εκκλησία. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της Γαλατίας: «Αλλ’ υπάρχουσι τινές οι οποίοι σας ταράττουσι, και θέλουσι να μετατρέψωσι το ευαγγέλιον του Χριστού. Αλλά και εάν ημείς, ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα.» (Γαλ. 1:7, 8) Προειδοποιώντας τους Χριστιανούς για μελλοντικές καταστάσεις, ο ίδιος απόστολος εδήλωσε: «Το δε Πνεύμα ρητώς λέγει, ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμονίων.»—1 Τιμ. 4:1.

Εφόσον η δοξασία περί Τριάδος δεν ανεπτύχθη πλήρως παρά μόνο στο τελευταίο τέταρτο του τετάρτου αιώνος μ.Χ. είναι πολύ ενδεχόμενον, εκείνοι που ήσαν υπεύθυνοι για την εξάπλωσί της να είχαν αποστατήσει από τη Χριστιανοσύνη του πρώτου αιώνος. Θα θέλαμε συνεπώς ν’ αποδείξωμε για δική μας ικανοποίησι, αν η διδασκαλία περί Τριάδος βρίσκη κάποια βάσι στη Βίβλο ή όχι. Όποιος βέβαια, επιθυμεί να κερδίση την επιδοκιμασία του Θεού δεν θέλει με κανένα τρόπο να βρεθή ότι ακολουθεί ‘διδασκαλίες δαιμονίων,’ δηλαδή, μια διδασκαλία αντίθετη με τον λόγο του Θεού.

Μπορεί μερικοί να εκπλαγούν, αν μάθουν ότι η τριάδα του Κινεζικού Βουδδισμού περιγράφεται με τον ίδιο σχεδόν τρόπο όπως η τριάδα του Χριστιανικού κόσμου. Για τη Βουδδιστική τριάδα διαβάζομε: «Οι Τρεις συμπεριλαμβάνονται σε μια πραγματική ουσία. Οι τρεις είναι ίδιοι σαν ένας· όχι ένας, κι’ εν τούτοις όχι διαφορετικοί· χωρίς μέρη ή σύνθεσι. Όταν τους θεωρούμε ως ένα, τα τρία πρόσωπα αποτελούν τον Τέλειον (Ταθαγκάτα). Δεν υπάρχει πραγματική διαφορά [μεταξύ των τριών προσώπων της Τριάδος]· είναι εκδηλώσεις, διαφορετικές απόψεις της ιδίας αναλλοιώτου ουσίας.» Προφανώς, ο σχηματισμός της τριάδος του Κινεζικού Βουδδισμού δεν είχε καμμιά σχέσι με τη Βίβλο.

Θα μπορούσε να είναι αληθινό αυτό και για τη δοξασία περί Τριάδος των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου; Η Καθολική Εγκυκλοπαιδεία για το Σχολείο και το σπίτι παραδέχεται ειλικρινά: «Η Τριάς ήταν άγνωστη στους ανθρώπους προ της εποχής του Κυρίου μας.» Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία, σε μια προσπάθειά της να εξηγήση γιατί η διδασκαλία της Τριάδος δεν παρουσιάζεται καθαρά στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, λέγει: «Στην Καινή Διαθήκη, η αποκάλυψις της θεότητος του Χριστού ήταν βαθμιαία, διακριτική και κυρίως έμμεση. Πουθενά δεν συναντά κανείς μια άμεση δήλωσι: Ο Χριστός είναι ο Θεός. Έπρεπε να βρίσκεται μια τέτοια δήλωσις, αν επρόκειτο αυτή η πίστις να εισχωρήση στους Ιουδαίους.» Αλλά και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δεν ισχυρίσθηκε ποτέ ότι ήταν ίσος και συναιώνιος με τον Πατέρα, επειδή απλώς δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Οι συμπληρωμένες Άγιες Γραφές δεν παρουσιάζουν την ταυτότητα του Ιησού Χριστού με μια συγκεκαλυμμένη γλώσσα, μια γλώσσα που θα έπρεπε να διευκρινισθή και ύστερα από μερικά έτη να διαμορφωθή από τους κληρικούς σε μυστήριο που δεν το εννοεί κανένας. Ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται ως «Υιός Θεού,» όχι ως ‘Θεός ο Υιός’. Το γεγονός ακριβώς ότι ονομάζεται «Υιός» δείχνει ότι είχε αρχή. Γι’ αυτό η Βίβλος ομιλεί γι’ αυτόν ως τον ‘πρωτότοκον πάσης κτίσεως’, και την ‘αρχήν της κτίσεως του Θεού.’—Κολ. 1:15· Αποκάλ. 3:14.

Ακόμη και μετά την ανάστασί του και την ανάληψί του στους ουρανούς ο Ιησούς δεν έγινε ίσος με τον Πατέρα του. Ο θεόπνευστος απόστολος Παύλος έγραψε: «Θέλω δε να εξεύρητε, ότι η κεφαλή παντός ανδρός είναι ο Χριστός· κεφαλή δε της γυναικός, ο ανήρ· κεφαλή δε του Χριστού, ο Θεός.» (1 Κορινθ. 11:3) «Και αυτός ο Υιός θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις αυτόν τα πάντα, δια να ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσι.» (1 Κορινθ. 15:28) Στο βιβλίο της Αποκαλύψεως ο ενδοξασμένος Κύριος Ιησούς Χριστός επανειλημμένως αποκαλεί τον Πατέρα του ως «ο Θεός μου.» Στην Αποκάλυψι 3:12, επί παραδείγματι διαβάζομε: «Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω· και θέλω γράψει επ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου, και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το νέον.» Αυτό βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τη δήλωσι που είχε κάμει ενωρίτερα ο Ιησούς στη Μαρία τη Μαγδαληνή: «Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεόν μου και Θεόν σας.»—Ιωάν. 20:17.a

Έχοντας υπ’ όψι τις σαφείς μαρτυρίες των Γραφών, η δοξασία περί Τριάδος είναι εκείνο που πιστοποιεί η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία ότι είναι—ένα μυστήριο που το εδημιούργησαν άνθρωποι που έζησαν πολλά έτη μετά τη συγγραφή της Αγίας Γραφής. Η διατύπωσις αυτού του μυστηρίου με καθ’ υπόθεσιν «ακριβείς και εντέχνους όρους» έχει στην πραγματικότητα περιπλέξει τα πράγματα τόσο πολύ, ώστε στη διάρκεια των αιώνων εκατομμύρια ανθρώπων δεν ήσαν σε θέσι να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ των εκφράσεων «Υιός Θεού» και «Θεός ο Υιός.» Αντί να ‘κλίνουν το γόνυ στο όνομα του Ιησού και να τον ομολογήσουν ως Κύριον εις δόξαν Θεού Πατρός,’ ελάτρευαν κάτι που ωμολογούσαν ότι δεν το καταλαβαίνουν—ένα μυστηριώδη τριαδικό Θεό. (Φιλ. 2:10, 11) Έτσι, η δοξασία περί Τριάδος δεν μπόρεσε να κάμη εκατομμύρια ανθρώπους να λατρεύουν τον Θεό «εν πνεύματι και αληθεία» και δεν τιμούν τον Θεό με το να αρνούνται ότι μόνο Αυτός είναι ο Υπέρτατος Κυρίαρχος του σύμπαντος.—Ιωάν. 4:24.

[Υποσημειώσεις]