Υπήρξε Προϊστορική «Λιθική» Εποχή;

ΜΗΠΩΣ η μνεία της «Λιθικής Εποχής» σάς κάνει να σκέπτεσθε μια «προϊστορική περίοδο,» όπως λέγεται, της υπάρξεως του ανθρώπου; Οι οπαδοί της εξελίξεως λέγουν ότι η «Λιθική Εποχή» άρχισε πριν από ενάμισυ εκατομμύριο περίπου χρόνια και διήρκεσε μέχρι το 3.000 π.Χ. περίπου. Ένα λεξικό την περιγράφει ως: «Την εποχή στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους (που προηγήθηκε των εποχών του χαλκού και του σιδήρου) που ξεχωρίζει λόγω της χρήσεως λίθινων εργαλείων.»

Σημαίνει άραγε αυτό ότι η Γραφή σφάλλει όταν λέγη ότι το ανθρώπινο γένος υπάρχει επάνω στη γη μόνο 6.000 χρόνια περίπου; Όχι. Η Γραφή δεν σφάλλει. Αυτό γίνεται εύκολα φανερό όταν εξετάση κανείς πώς φθάνουν οι οπαδοί της εξελίξεως στις χρονολογίες της «Λιθικής Εποχής.»

Οι οπαδοί της εξελίξεως παραδέχονται ότι δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία από τη «Λιθική Εποχή.» Γι’ αυτό και καλείται προϊστορική. Έτσι πρέπει να χρησιμοποιήσουν υποθέσεις ως βάσι για τις χρονολογίες των. Υποθέτοντας ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε βραδέως, συμπεραίνουν ότι ο άνθρωπος χρησιμοποίησε στην αρχή «πρωτόγονα» εργαλεία. Βαθμιαίως, πιστεύουν, διά μέσου χιλιάδων ετών, χρησιμοποίησε μετάλλινα εργαλεία. Έτσι, όταν ένας οπαδός της εξελίξεως βρίσκη ένα ωοειδές «εργαλείο από στρογγυλή πέτρα,» το ερμηνεύει ότι είναι παλαιότερο από ένα «λεπιδοειδές εργαλείο» από πυριτόλιθο.

Η χρονολόγησις μέσω ωρισμένων ραδιενεργών ωρολογίων δεν μπορεί να επιβεβαιώση τους ισχυρισμούς των οπαδών της εξελίξεως. Η αξιοπιστία αυτών των ωρολογιακών οργάνων αμφισβητείται σοβαρά. Τα αποτελέσματα αφήνουν μεγάλα περιθώρια υποθέσεων.

Η Γραφή, επομένως, δεν σφάλλει απλώς και μόνο επειδή οι οπαδοί της εξελίξεως αποδίδουν αυθαίρετες ηλικίες σε λίθινα εργαλεία στην προσπάθειά τους να στερεώσουν μια θεωρία. Μόνο η Γραφή περιέχει μια προσεκτικά χρονολογημένη εξιστόρησι που φθάνει έως τη δημιουργία του ανθρώπου. Λόγω της αξιοπιστίας της Γραφής σε ιστορικά ζητήματα, ενθαρρυνόμεθα να δεχθούμε όσα λέγει για την αρχή του ανθρώπου. Δεν αφήνει περιθώριο για εξέλιξι του ανθρώπου διά μέσου χιλιάδων ετών «προϊστορίας.»

Μπορούν, όμως, οι χιλιάδες των λίθινων πελέκεων, των αιχμών των βελών και των παρομοίων αντικειμένων, που υπαινίσσονται ’πολιτισμούς λίθινων εργαλείων,’ να ταιριάσουν στο Βιβλικό υπόμνημα ιστορίας 6.000 ετών; Ναι. Εξετάστε την εξήγησι στο βιβλίο της Γενέσεως.

Στην εβδόμη γενεά μετά τη δημιουργία του Αδάμ, η Γραφή λέγει ότι έζησε ένας άνθρωπος που λεγόταν Θουβάλ-Κάιν. Αυτός ήταν «χαλκεύς παντός εργαλείου χαλκού και σιδήρου.» Πιθανόν οι άνθρωποι να χρησιμοποιούσαν μόνο λίθινα εργαλεία πριν από την εποχή του Θουβάλ-Κάιν. Αλλά κατά τη διάρκεια της ζωής του εσφυρηλατούντο ο χαλκός και ο σίδηρος. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι αυτές τις ικανότητες τις κατείχαν όλοι οι άνθρωποι.—Γέν. 4: 22.

Κατόπιν, κάποιον καιρό μετά τον κατακλυσμό του Νώε το 2370/2369 π.Χ., ο Ιεχωβά διεσκόρπισε το ανθρώπινο γένος στα άκρα της γης. Πολλές ομάδες απομονώθηκαν από το ’κύριο ρεύμα’ του ανθρωπίνου γένους λόγω πολιτιστικών, γλωσσικών και γεωγραφικών φραγμών. Λογικά, μερικοί απ’ αυτούς τους ανθρώπους μετέφεραν μακρυά από τη Σενναάρ της Μεσοποταμίας κάποια γνώσι για το πώς να επεξεργάζωνται τα μέταλλα.—Γεν. 11:1-9.

Πολλοί από τους συγχρόνους των, εν τούτοις, πιθανόν να μη κατείχαν αυτή την ικανότητα ή ίσως να είχαν εγκατασταθή σε μέρη όπου τα μεταλλεύματα ήσαν σπάνια. Σκεφθήτε, επί παραδείγματι, τις πρώτες ομάδες που προχώρησαν μέσα από τα όρη της Κεντρικής Ευρώπης και έφθασαν στις πεδιάδες της Δανίας. Δεν θα βρήκαν πολλά μέταλλα, μολονότι αργότερα μερικοί έμαθαν να επεξεργάζωνται τον λειμωνίτη (σιδηρούχο μετάλλευμα των βάλτων) της περιοχής. Κυρίως χρησιμοποίησαν τον πυρόλιθο που ήταν άφθονος σ’ εκείνη την περιοχή, δημιουργώντας έναν πολιτισμό λίθινων εργαλείων. Επομένως, ανεπτύσσοντο συγχρόνως λαοί που επεξεργάζονταν τόσο τον λίθο όσο και το μέταλλο. Αλλ’ αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσση.

Λαοί που επεξεργάζονται τον λίθο και το μέταλλο συνυπάρχουν ακόμη και στη δική μας εποχή. Η Γουόρλντ Μπουκ Ενσαϊκλοπήντια λέγει: «Σε μερικά απομονωμένα μέρη του κόσμου, σχεδόν κάθε τεχνική κατασκευής λιθίνων εργαλείων γνωστή στο παρελθόν εξακολούθησε να χρησιμοποιήται στον 20ον αιώνα.» Ναι, ενώ η σύγχρονη τεχνολογία εκτοξεύει μερικούς ανθρώπους στη σελήνη, άλλοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν λίθινα εργαλεία.

Αλλά είναι αυτοί οι σύγχρονοι κατασκευασταί λιθίνων εργαλείων εν μέρει ’ζώα,’ όπως εικονίζονται στα σχέδια της «Λιθικής Εποχής»; Σκεφθήτε τη φυλή Τάζανταιη στις Φιλιππίνες Νήσους. Ο συγγραφεύς Π. Ντέρντιν τους περιγράφει στο περιοδικό Τάιμς Μάγκαζιν της Νέας Υόρκης της 8 Οκτωβρίου 1972: «Μολονότι οι Τάζανταιη είναι κυριολεκτικώς ’άνθρωποι των σπηλαίων’ και άνθρωποι της ’λιθικής εποχής’—ζουν σε σπηλιές και μέχρι τελευταία χρησιμοποιούσαν μόνο λίθινα εργαλεία—διόλου δεν μοιάζουν με τους τριχωτούς, μισοέρποντες και πιθηκοειδείς πρωτόγονους ανθρώπους με τα τραβηχτά μέτωπα και τις κτηνώδεις εκφράσεις που μας φέρνουν στο νου αυτές οι φράσεις.» Αυτοί είναι άνθρωποι.

Ούτε στερούνται νοημοσύνης οι σύγχρονοι ’λιθικοί’ άνθρωποι. Διάνοιες με περίσκεψι αποκαλύπτονται συχνά στα κοινωνικά και νομικά τους έθιμα. Ο Δρ. Γ. Κ. Μπάλντουιν στα βιβλίο του Σημερινοί Λαοί της Λιθικής Εποχής εξετάζει τους Αρούντα της Αυστραλίας και λέγει: «Η κοινωνική και εθιμοτυπική οργάνωσις των Αρούντα δεν είναι εύκολο να κατανοηθή. Οι γαμήλιοι θεσμοί των, επί παραδείγματι, είναι οι πιο πολύπλοκοι από οποιουσδήποτε άλλους σ’ ολόκληρο τον κόσμο.» Τελειώνοντας τη μελέτη του για πολλούς παρόμοιους λαούς, ο Μπάλντουιν τονίζει: «Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι διαφέρουν από μας από τόσες πολλές απόψεις, αυτό και μόνο δεν σημαίνει ότι είναι καθυστερημένοι.»—Σελίδες 32, 172.

Επί πλέον, η νοημοσύνη είναι φανερή σ’ αυτό που θα μπορούσε να ονομασθή τεχνικές ικανότητες. Ο Βλαντιμίρ Κοζάκ έζησε μεταξύ των Χέτα στη Βραζιλία. Λέγει ότι είναι «η πιο πρωτόγονη ομάδα Ινδιάνων που γνώρισε ποτέ σ’ ολόκληρη τη Νότιο Αμερική.» Ο Κοζάκ περιγράφει την τεχνική επιδεξιότητα που χρειάζεται για την κατασκευή ενός λιθίνου πελέκεως. Σχετικά με την αποτελεσματικότητα του πελέκεως, παρατηρεί: «Σχεδόν οποιοδήποτε δέντρο μπορούσε να κοπή μ’ ένα λίθινο πέλεκυ. Είδα δέντρα με διάμετρο τεσσάρων ποδών (1.25 μ.) που οι Χέτα είχαν κόψει για να χρησιμεύσουν ως γέφυρα πάνω από ένα βαθύ ρεύμα.» Προσεκτικά κατασκευασμένα λίθινα εργαλεία έκαναν κάποτε όλη την εργασία τους.

Εν τούτοις, ο μεταλλικός πέλεκυς εισήχθη στους Χέτα απ’ έξω από τη ζούγκλα. Ήσαν πολύ καθυστερημένοι για να ιδούν τα πλεονεκτήματά του; Χρειάσθηκαν γι’ αυτούς πολλές γενεές εξελίξεως για ν’ αρχίσουν να χρησιμοποιούν μετάλλινα εργαλεία; Ο Κοζάκ απαντά: «Ο Χέτα εγκαταλείπει το λίθινο εργαλείο του χωρίς τον παραμικρότερο δισταγμό. Πραγματικά, η αλλαγή συμβαίνει τόσο γρήγορα ώστε δεν υπάρχει τριγύρω συνήθως κανένας για να την παρατηρήση.»—«Επανεπίσκεψις στη Λιθική Εποχή,» Νέιτσιουραλ Χίστορυ, Οκτώβριος 1972.

Ναι, υπάρχουν σήμερα λαοί της λιθικής εποχής. Παρόμοιες ομάδες λαών συνυπήρχαν μαζί με «προχωρημένους» πολιτισμούς διά μέσου μεγάλου μέρους της ιστορίας του ανθρώπου. Αυτό δεν συγκρούεται με τη Γραφή. Μάλλον, αποδεικνύει αληθινό αυτό που λέγουν οι Γραφές σχετικά με τη διασπορά των ανθρώπων σ’ ολόκληρη τη γη.