Η Ανθρωπότης στο Σταυροδρόμι το 1914—Γιατί;
ΕΦΟΣΟΝ ζήτε στο έτος 1974, γιατί θα έπρεπε να ενδιαφέρεσθε για το έτος 1914; Διότι—είτε ζούσατε τον καιρό εκείνο είτε όχι—επηρεάζεσθε από ότι συνέβη εκείνο το έτος.
Από το 1914 ολόκληρος ο κόσμος έχει γίνει σαν ένα διαστημόπλοιο που έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και κινείται όλο και ταχύτερα προς ένα σοβαρό κίνδυνο. Για ν’ αντιληφθούμε γιατί έχει δημιουργηθή αυτή η κατάστασις, χρειάζεται να κατανοήσωμε την αλυσίδα των γεγονότων που αρχίσαν εκείνο το έτος.
Αν ο περασμένος αιώνας συγκριθή με τον βίαιο εικοστό αιώνα μας, μπορεί ορθά να χαρακτηρισθή ως «ένας αιών ειρήνης.» Το έτος 1914 εξερράγη ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και άλλαξε ριζικά την κατάστασι. Για να εκτιμήσετε πόσο μεγάλη υπήρξε αυτή η αλλαγή, εξετάστε τον τρόπο με τον οποίο ο ιστορικός Α. Τζ. Π. Τέυλορ περιγράφει την Ηπειρωτική Ευρώπη προτού εκραγή ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος:
«Το 1914 η Ευρώπη ήταν μια μοναδική πολιτισμένη κοινωνία, περισσότερο ομοιόμορφη απ’ ότι ήταν στην ακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ένας άνθρωπος μπορούσε να ταξιδεύη κατά μήκος και πλάτος της Ηπείρου χωρίς διαβατήριο έως τα σύνορα της Ρωσίας. . . . Μπορούσε να εγκατασταθή σε μια ξένη χώρα για εργασία ή αναψυχή χωρίς νομικές διατυπώσεις, εκτός, σε ωρισμένες περιπτώσεις, εκτός από μερικές υγειονομικές απαιτήσεις. Κάθε νόμισμα ήταν ίσης αξίας με τον χρυσό, μολονότι η εξασφάλισις αυτής της ισοτιμίας εξηρτάτο βασικά από την επιτηδειότητα των οικονομολόγων του Λονδίνου. Υπήρξαν κοινοί πολιτικοί τύποι. . . . Σχεδόν παντού, οι άνθρωποι μπορούσαν να είναι βέβαιοι ότι λογικά η μεταχείρισίς των από τα δικαστήρια θα ήταν δικαία. Κανένας δεν εφονεύετο για θρησκευτικούς λόγους. Κανένας δεν εδολοφονείτο για πολιτικούς λόγους, παρά τη σχετική πικρία που συχνά εγίνετο φανερή στις πολιτικές λογομαχίες. Η προσωπική ιδιοκτησία ήταν παντού ασφαλής.»—«Από το Σεράγεβο ως το Πότσνταμ.» (στην Αγγλική.)
Που μπορείτε να βρήτε τέτοιες συνθήκες σήμερα—στην Ευρώπη ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της γης; Ο Ιωσήφ Κρουτς λέγει:
«Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος [1914-1918] .. .έθεσε τέρμα σε αρκετούς αιώνες μεγάλης αισιοδοξίας, ανέσεων, αυτοπεποιθήσεως, όπως επίσης και το αίσθημα ότι το μέλλον του πολιτισμού ήταν εξησφαλισμένο επειδή επί τέλους είχε βρη τον ορθό δρόμο.»
Μεγάλο Σημείο Στροφής
Το έτος 1914 εσημείωσε κάτι πολύ σπουδαιότερο από το τέλος της σχετικής ειρήνης που είχε επικρατήσει τόσο καιρό. Εσημείωσε ένα αποφασιστικό σημείο στροφής στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους, την αρχή ενός καιρού κρίσεως που πλησιάζει τελικά στο αποκορύφωμά της. Κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία, ιδού τι λέγουν τώρα οι παρατηρηταί:
«Με τον καιρό που πέρασε από τις ημέρες του Αύγουστου του 1914, γίνεται όλο και περισσότερο καταφανές ότι η έκρηξις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου εσήμανε το τέλος μιας εποχής.»—«Η Ιστορία του Νόρτον για τη Σύγχρονη Ευρώπη» (στην Αγγλική.)
«Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας σημαντικός σταθμός στη διαδρομή των παγκοσμίων γεγονότων. Εσημείωσε το τέλος μιας εποχής, και την έναρξι μιας άλλης.»—Συνταγματάρχης Ρ. Έρνεστ Ντυπουί, εισαγωγή στο βιβλίο «Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος: Μια Συνεπτυγμένη Ιστορία.»
Αλλά τι να λεχθή για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος ετελείωσε το 1945 με εκρήξεις ατομικών βομβών; Δεν ήταν αυτό το πραγματικό σημείο στροφής για το ανθρώπινο γένος; Όχι! Απαντούν οι ιστορικοί. Και εξηγούν τον λόγο. Δήτε πώς!
«Ο πόλεμος του 1914-1918 ονομάζεται μερικές φορές Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και άλλοτε ονομάζεται ο Μεγάλος Πόλεμος. Η δεύτερη ονομασία είναι η κατάλληλη, διότι αυτός υπήρξε ένα σημείον στροφής στην ιστορία. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, και ο Ψυχρός Πόλεμος αποτελούν τις σπασμωδικές κινήσεις της ταραγμένης γης καθώς προσπαθεί να δημιουργήση ένα σταθερό πρότυπο από τα νέα συναισθήματα, τις νέες συνθήκες και τους νέους οργανισμούς που ξεπήδησαν από τον Μεγάλο Πόλεμο [του 1914-1918].»—Τζων Μάστερς, «Φορτήν Εϊτήν.»
«Όλο και περισσότεροι ιστορικοί, καθώς ανασκοπούν το παρελθόν θεωρούν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο σαν το μεγάλο σημείο στροφής στη σύγχρονο ιστορία, την καταστροφική κατάρρευσι που άνοιγε τον δρόμο και σε άλλες.»—Ντ. Φ. Φλέμινγκ, «Η Αρχή και η Κληρονομιά του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.»
Το Σημείο Στροφής Είχε Προβλεφθή—από Ποιους;
Αλλά γνωρίζατε ότι πολύν καιρό πριν από το 1914—στην πραγματικότητα περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνος πριν—άνθρωποι επέσυραν την προσοχή σ’ εκείνο το έτος σαν ένα έτος που θα είχε μεγάλη σπουδαιότητα για όλο το ανθρώπινο γένος; Η ιστορία αποδεικνύει ότι ειλικρινείς σπουδασταί της Αγίας Γραφής, γνωστοί σήμερα ως μάρτυρες του Ιεχωβά, έκαμαν ακριβώς αυτό. Σημειώστε τα εξής:
Στις 30 Αύγουστου 1914, η έκδοσις Κόσμος της Νέας Υόρκης έλεγε, «Ο τρομακτικός πόλεμος που εξερράγη στην Ευρώπη εξεπλήρωσε μια εξαιρετική προφητεία.» Στη συνέχεια έγραφε:
«Στη διάρκεια ενός τετάρτου του παρελθόντος αιώνος, μέσω διαγγελέων και του τύπου, οι Διεθνείς Σπουδασταί της Γραφής [μάρτυρες του Ιεχωβά] . . . διεκήρυτταν στον κόσμο ότι η Ημέρα της Οργής που είχε προφητευθή στην Αγία Γραφή, θα ερχόταν στο 1914.
» ‘Προσέξτε το 1914!’ ήταν η κραυγή εκατοντάδων περιοδευόντων ευαγγελιστών οι οποίοι αντιπροσωπεύοντας αύτο το παράξενο πιστεύω, διέσχιζαν τη χώρα κατά μήκος και κατά πλάτος εξαγγέλλοντας τη δοξασία ότι ‘ή Βασιλεία του Θεού πλησιάζει.’»
Γιατί απέβλεπαν στο έτος 1914—το έτος που οι ιστορικοί τώρα χαρακτηρίζουν σαν «σημείο στροφής» της συγχρόνου ιστορίας—σαν μια αξιοσημείωτη χρονολογία; Η Βιβλική προφητεία τους ώθησε να ενεργήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Επειδή επρόσεξαν ότι ο Ιησούς είχε αναφέρει τους ‘καιρούς των εθνών,’ όπως αναγράφεται στον Λουκά 21:20-24, θέλησαν να μάθουν πόσον καιρό θα διαρκούσαν αυτοί οι «καιροί» και πότε η βασιλεία του Θεού υπό τον Υιόν του θα ανελάμβανε δράσι, παίρνοντας την εξουσία της γης από τα χέρια των πολιτικών εθνών. (Δαν. 2:44) Εγνώριζαν ότι ο Θεός είχε τα παληά χρόνια μια αντιπροσωπευτική βασιλεία που λειτουργούσε επάνω στη γη στο βασίλειο του Ιούδα και έλεγαν ότι οι βασιλείς της κάθονταν «επί του θρόνου του Ιεχωβά» ως αντιπρόσωποί του. (1 Χρον. 29:23) Αλλά η βασιλεία εκείνη ανετράπη το 607 π.Χ. όταν ο αρχηγός της Νεοβαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας, Ναβουχοδονόσορ (ΙΙ), την συνέτριψε. Ώστε, αν οι ‘καιροί των εθνών’ για αποκλειστική κυριαρχία επάνω στη γη άρχισαν τότε, πόσο επρόκειτο να διαρκέσουν; Πότε θα έληγαν; Και τι θα εσήμαινε αυτό για μας σήμερα;
Ένας επιπρόσθετος αποδεικτικός κρίκος της αλυσίδας βρέθηκε στην προφητεία του Δανιήλ, στον οποίο ο Ιησούς είχε αναφερθή δυο φορές όταν προφήτευε για την εγκαθίδρυσι της βασιλείας του. (Συγκρίνατε το Ματθαίος 24:15, 21 με το Δανιήλ 11:31· 12:1) Η απόδειξις ήταν ότι οι «καιροί» θα ήσαν επτά τον αριθμό. (Δαν. 4:16, 23)a Πόσον καιρό θα εκάλυπταν αυτοί οι «επτά καιροί»;
Στην Αποκάλυψι 12:14 αναφέρεται «καιρός και καιροί και ήμισυ καιρού» ή ‘τρεισήμισυ καιροί’ («τρία έτη και μισό,» Νέα Αγγλική Βίβλος επίσης Η Νέα Αμερικανική Βίβλος· Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ). Αυτό το ίδιο κεφάλαιο, στο εδάφιο 6, δείχνει ότι αυτοί οι ‘τρεισήμισοι καιροί’ ισοδυναμούν με 1.260 ημέρες. Λογικά, λοιπόν, συμπεραίνομε ότι το διπλάσιο αυτών, δηλαδή οι επτά καιροί πρέπει να είναι 2.520 ημέρες.
Αλλά μετά παρέλευσι 2.520 ημερών από την πτώσι της αντιπροσωπευτικής βασιλείας του Θεού στον Ιούδα, τίποτε δεν έχει αλλάξει. Και, εφ’ όσον ο Ιησούς είχε δηλώσει ότι οι «καιροί των εθνών» συνεχίζονταν ακόμη και στις ημέρες του, έξη αιώνες μετά την ανατροπή του βασιλείου του Ιούδα, είναι φανερό ότι περιλαμβάνονταν περισσότερες από 2.520 ημέρες. Πώς μπορεί να συνέβαινε αυτό;
Για μια ακόμη φορά η Αγία Γραφή έδωσε τη λύσι. Απεκάλυψε ότι ο Θεός χρησιμοποιεί στον προφητικό του λόγο μια ημέρα για να υποδήλωση το διάστημα ενός έτους. (Βλέπε Αριθμούς 14:34· Ιεζεκιήλ 4:6) Αν εφαρμόσωμε αυτό το Βιβλικό υπόδειγμα της ‘μιας ημέρας για ένα έτος,’ οι επτά καιροί γίνονται συνολικά 2.520 έτη. Αν μετρήσωμε λοιπόν από το 607 π.Χ. όταν τα ειδωλολατρικά έτη απέκτησαν αποκλειστική κυριαρχία επάνω στη γη, πότε πρέπει να λήξουν αυτοί οι «καιροί»;
Η απάντησις είναι το 1914. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά εφιστούσαν την προσοχή σ’ εκείνο το έτος από το 1876 μέσω ενός άρθρου που είχε γραφή από τον Κ. Τ. Ρώσσελ και είχε δημοσίευση στην έκδοσι Μπάιμπλ Εξάμινερ. Τριάντα οκτώ χρόνια αργότερα, έφθασε το αξιοσημείωτο έτος. Μαζί μ’ αυτό έφθασε η έκρηξις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και η πληθώρα των δραστικών αλλαγών που τον συνώδευσαν.
Προτού Τελειώση Αυτή η Γενεά
Αλλά τι σημασία έχει αυτό για μας σήμερα; Γιατί ν’ αποδίδη κανείς τόσο μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι η χρονολογία αυτού του ειδικού σημείου στροφής είχε προβλεφθή μέσω της Βιβλικής προφητείας; Και στο κάτω κάτω, έχουν περάσει από τότε σχεδόν εξήντα χρόνια. Από τους ανθρώπους που ζούσαν το 1914 και είχαν αρκετή ηλικία ώστε ν’ αντιλαμβάνωνται τι συνέβαινε, οι περισσότεροι δεν ζουν τώρα, κι εκείνοι που απομένουν είναι μεγάλης ηλικίας, γέροντες.
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος γιατί αυτά τα ζητήματα που εξετάζονται είναι τόσο σπουδαία, ζωτικώς σπουδαία, για όλους μας. Όχι μόνον η χρονολογία του προειπωμένου σημείου στροφής του κόσμου είχε προλεχθή, αλλά και οι συνθήκες που θ’ ακολουθούσαν είχαν επίσης προλεχθή, και είχε αποκαλυφθή ακριβώς πού οδηγεί η παρούσα πορεία της ανθρωπότητος και ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Και, πολύ σπουδαίο για μας, είχε προλεχθή ότι αυτό το τελικό αποτέλεσμα θα ελάμβανε χώραν μέσα στον χρόνο της ζωής μιας ακριβώς γενεάς, της γενεάς που ζούσε το 1914.
Ο Χριστός Ιησούς, ο πιο ένδοξος προφήτης στην ανθρώπινη ιστορία, ήταν εκείνος που το προείπε αυτό. Η προφητεία του είχε διπλή εκπλήρωσι. Θα είχε μια πρώτη εκπλήρωσι εκείνον τον καιρό (τον πρώτον αιώνα μ.Χ.) και μια πολύ μεγαλύτερη εκπλήρωσι που θα ήρχετο τον καιρό που η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού θα ανελάμβανε δράσι στην παγκόσμια σκηνή. Στην προφητεία, ο Ιησούς είπε: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.» (Ματθ. 24:34· Αποκάλ. 21:2-4) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Εκείνο που είπε αποδείχθηκε αληθινό στον πρώτον αιώνα. Η πρώτη εκπλήρωσις της προφητείας έγινε ιστορικό γεγονός λιγώτερο από σαράντα χρόνια αργότερα—στη διάρκεια της ζωής εκείνων που άκουσαν την προφητεία.
Ο Ιησούς είχε προείπει την ολοσχερή καταστροφή της Ιερουσαλήμ και τον διασκορπισμό του Ιουδαϊκού έθνους. (Λουκ. 21:5, 6, 20-24. παράβαλε Λουκ. 19:41-44) Αυτό ακριβώς συνέβη το έτος 70 μ.Χ. όταν οι λεγεώνες της Ρώμης ερήμωσαν την Ιερουσαλήμ.
Μπορούμε να είμεθα εξ ίσου βέβαιοι ότι, από τη γενεά που ζούσε στο 1914, μερικοί θα ιδούν τη μεγαλύτερη εκπλήρωσι της προφητείας του Χριστού Ιησού και την καταστροφή με την οποία αποκορυφώνεται. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότης είναι τώρα στον πιο κρίσιμο καιρό της ιστορίας της, οπότε η κυριαρχία αυτής της γης και όλων των ανθρωπίνων υποθέσεων θα περάση από τα χέρια των ατελών πολιτικών αρχόντων και θα έλθη στα χέρια μιας δικαίας κυβερνήσεως, που δημιούργησε ο Θεός.
Γιατί μπορούμε να είμεθα βέβαιοι γι’ αυτό; Μήπως πάλι επειδή μια ωρισμένη χρονολογία—το 1914—προβλέφθηκε σαν σημείο μιας παγκόσμιας αλλαγής; Είναι αυτό όλο που εγγυάται ότι «η γενεά» που προελέχθη στην προφητεία του Ιησού χρονολογείται από εκείνο τον καιρό; Καθόλου. Υπάρχει πλήθος άλλων λόγων για να έχωμε στερεή πεποίθησι ότι αυτό συμβαίνει.
Αυτό συμβαίνει, επειδή ο Χριστός Ιησούς περιέλαβε στην προφητεία του ένα σημείον, ένα σημείον με πολυάριθμα χαρακτηριστικά, τα οποία θετικά προσδιορίζουν τη γενεά λόγω του ότι βλέπομε την προφητεία του για τον καιρό μας να εκπληρώνεται.
Βλέπομε σήμερα εμείς αυτό το σημείο που προελέχθη για τον καιρό μας; Και, αφού η μεγαλύτερη εκπλήρωσις της προφητείας εφαρμόζεται όχι σ’ ένα μόνο έθνος άλλα σε όλο το ανθρώπινο γένος παντού, βλέπομε αυτό το σημείο—όλα τα χαρακτηριστικά του—σε μια παγκόσμιο κλίμακα, σε όλη τη γη;
[Υποσημειώσεις]
a Για μια σαφέστερη απόδειξι σχετικά με το πώς γνωρίζομε ότι αυτή η προφητεία έχει μια μεταγενέστερη και μεγαλύτερη εκπλήρωσι πέρα από την αρχική της εφαρμογή στον αυτοκράτορα της Βαβυλώνος Ναβουχοδονόσορ II, παρακαλείσθε να διαβάσετε το βιβλίο «Έπεσε η Βαβυλών η Μεγάλη! Η Βασιλεία του Θεού Κυβερνά!» σελ. 174-181 (στην Αγγλική)· επίσης το βιβλίο «Βοήθημα προς Κατανόησιν της Βίβλου» σελ. 94-96 (στην Αγγλική.)
[Διάγραμμα στη σελίδα 19]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
1914 ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΠΡΟΕΙΠΩΜΕΝΩΝ «ΕΣΧΑΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ»
Μία Γενεά
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
[Γράφημα στη σελίδα 18]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΕΠΤΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΙ ΚΑΙΡΟΙ
2,520 ΕΤΗ
Π.Χ. Μ.Χ.
607 Π.Χ. 1914 Μ.Χ.
Στο έτος 607 π.Χ. Η τυπική βασιλεία του Θεού στον Ιούδα έπεσε, και τα βασίλεια των Εθνών εξουσίαζαν σε ολόκληρη τη γη. Στο έτος 1914 μ.Χ. οι ‘προσδιωρισμένοι καιροί των εθνών’ έληξαν, και η «βασιλεία του κόσμου» εδόθη στον Χριστό
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Millennial Dawners” 25 Year Prophecy
The World Magazine, August 30, 1914