Απαντά η Βίβλος στα Ερωτήματα της Ζωής;
ΝΑΙ, η Βίβλος πραγματικά απαντά στα ερωτήματα της ζωής και βοηθεί στην αντιμετώπισι των προκλήσεών της. Πώς;
Πρώτα απ’ όλα με το να μας εξηγή την πηγή της ζωής. Ο ψαλμωδός λέγει: «Ιεχωβά . . . μετά σου είναι η πηγή της ζωής.» (Ψαλμ. 36:5, 9 ΜΝΚ) Το άτομο που πιστεύει στη Γραφή δεν αφήνεται με τα διλήμματα των οπαδών της εξελίξεως. Ούτε είναι υποχρεωμένο να ισχυρίζεται ότι η ζωή προέρχεται πάντοτε από μια ζώσα πηγή και κατόπιν να λέγη ότι αρχικά η ζωή προήλθε από το μηδέν.
Αυτός που πιστεύει στη Βίβλο γνωρίζει ποιος είναι υπεύθυνος για την αρμονία και την περίσσεια ομορφιά που βρίσκεται στο σύμπαν κι επάνω σ’ αυτή τη γη. Γνωρίζει ότι ένας αγαθός και στοργικός Θεός, ο Ιεχωβά, τα εδημιούργησε μ’ αυτό τον τρόπο.
Γιατί τα Ζώα Τρώγουν Άλλα Ζώα;
Αλλά μερικοί μπορεί να φέρουν την αντίρρησι ότι η αρμονία και η ομορφιά είναι μόνο φανταστικές και όχι πραγματικές. Επί παραδείγματι, ο Μπέρτραντ Ράσσελ είπε κάποτε:
«Δεν μπορώ να καταλάβω πού μπορούν να βρεθούν αυτή η ‘ομορφιά’ και η ‘αρμονία.’ Σ’ ολόκληρο το ζωϊκό βασίλειο, τα ζώα κυνηγούν ανηλεώς και τρώγουν το ένα το άλλο.»
Είναι αλήθεια ότι μερικά ζώα τρώγουν άλλα ζώα. Αλλά ανόμοια με τους ανθρώπους, τα ζώα δεν σκοτώνουν για σπορ ούτε σε μεγάλης κλίμακος πολέμους. Τα ζώα συνήθως σκοτώνουν για τροφή. Ούτε ακόμη και τα λεοντάρια δεν περιφέρονται μανιασμένα ανάμεσα στις αγέλες σκοτώνοντας «ανηλεώς,» αλλά αρπάζουν μόνο αυτό που άμεσα χρειάζονται.
Επίσης, θα πρέπει να θυμώσαστε ότι η υποτιθεμένη επιθετική συμπεριφορά εκ μέρους των ζώων δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο συνήθως νομίζουν. Μια ανασκόπησις του βιβλίου Γεωγραφική Οικολογία στο περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν (Ιούλιος 1973) λέγει:
«Στην ποικιλία του φυσικού περιβάλλοντος η ανάμιξις των ειδών είναι πλούσια. Ο ανταγωνισμός για τη χρήσι των πόρων πρέπει να προηγήται του επιθετικού ανταγωνισμού· ασφαλώς δεν υπάρχει λόγος να πολεμούν, εκτός αν πρόκειται να κερδηθή κάποια χρήσιμη συνήθως πηγή. Γι’ αυτόν τον κύριο λόγο η επιθετική συμπεριφορά . . . πολύ απέχει από το να είναι γενική στο ζωικό βασίλειο»
Οι οικολόγοι μιλούν για μια ισορροπία στη φύσι. Έχουν εντυπωσιασθή από τον γενικό κύκλο της ζωής, την τάξι της και τη διαιώνισί της. Αλλ’ αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε τι γύρω από τον κύκλο είναι όμορφο.
Επί παραδείγματι, λίγοι θα αμφισβητήσουν ότι ένα μεγαλοπρεπές λιοντάρι παρουσιάζει κάποια ομορφιά. Μπορεί, όμως, η φωλιά να αναδίδη αποκρουστικές μυρωδιές· τα απορρίμματα του ζώου δύσκολα μπορούν να ονομασθούν ‘όμορφα.’ Όταν ένα λιοντάρι χτυπάη μια ζέβρα, κι αυτό, επίσης, μπορεί να μη μας αρέση να το βλέπωμε· αλλ’ αυτός είναι ο τρόπος που τρώει το λιοντάρι. Επί πλέον, χρησιμεύει για να κρατή τον αριθμό των ζεβρών υπό έλεγχο. Αν τους επετρέπετο να εξακολουθήσουν ν’ αναπαράγωνται ανεμπόδιστα, θα πέθαιναν οπωσδήποτε, ίσως από πείνα. Ποιος θα το έλεγε αυτό ‘ωραίο;’ Επομένως, τώρα, σ’ αυτόν τον καιρό, το σκότωμα της ζέβρας από το λιοντάρι είναι μέρος ενός αναγκαίου κύκλου.
Αλλά γιατί λέμε «σ’ αυτόν τον καιρό»;
Διότι έτσι λέγει η Γραφή. Το πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως δείχνει τι προμήθευσε αρχικά ο Θεός ως τροφή για τα ζώα: «Και εις πάντα τα ζώα της γης, και εις πάντα τα πετεινά του ουρανού, και εις παν ερπετόν έρπον επί της γης, και έχον εν εαυτώ ψυχήν ζώσαν, έδωκα πάντα χλωρόν χόρτον εις τροφήν.» (Γεν. 1:30) Χορτάρι, και όχι σάρκες ήταν αυτό που προώρισε ο Θεός να τρώνε αρχικά τα ζώα. Δεν είναι λογικό ότι ο Θεός θα φροντίση ώστε ο αρχικός του σκοπός για τα ζώα να εκπληρωθή;
Γι’ απάντησι, εξετάστε τι λέγει η Γραφή όταν περιγράφη ένα πλησιάζοντα καιρό στη νέα τάξι του Θεού:
«Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους. Και το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»—Ησαΐας 11:6-9, ΜΝΚ.
Μολονότι αυτό μπορεί να φαίνεται δύσκολο να το εννοήσουν μερικοί, είναι γεγονός ότι ακόμη και σήμερα ζώα, που συχνά νομίζομε ότι είναι εχθροί, μπορούν να συγκατοικήσουν ειρηνικά κάτω από ωρισμένες περιστάσεις. Στους Τάιμς της Νέας Υόρκης ανεγράφη μια είδησις από τη Βόννη της Γερμανίας το 1968 :
«Μια λέαινα είχε ξαπλώσει καταγής μαζί με αρνιά χθες σ’ ένα λιβάδι κοντά στο Μύλντορφ που βλέπει προς τον ποταμό Ιν, ανέφεραν Βαυαροί αξιωματικοί της αστυνομίας.
«Το ζώο, που είχε δραπετεύσει από ένα περιπλανώμενο τσίρκο, σκιρτούσε με τα αρνιά, απολαμβάνοντας, προφανώς να πηδά πάνω από τις πλάτες τους. Οι υπάλληλοι του τσίρκου την άφησαν να μείνη λίγο με τα αρνιά πριν την οδηγήσουν πίσω στο κλουβί της.»
Όχι μόνο τα ζώα, αλλά και το ανθρώπινο γένος επίσης είναι εκτός ισορροπίας. Η Γραφή δείχνει ότι ο Θεός έκαμε τον άνδρα και τη γυναίκα τέλειους και τους έθεσε σ’ ένα παραδεισένιο κήπο της Εδέμ. Αυτοί, όμως, αφ’ εαυτού των αμάρτησαν και έφεραν τον θάνατο στην ανθρώπινη φυλή. Για λόγους θείου σκοπού επετράπη προσωρινά να υφίσταται η αμαρτία.—Γένεσις κεφάλαια 2: και 3:· Δευτ. 32:4, 5.
Από την εποχή του Αδάμ η ιστορία του ανθρώπου υπήρξε σε μεγάλο βαθμό σκηνή σφαγής, βίας, πολέμων και εγκλημάτων. Άνθρωποι και έθνη υπήρξαν συχνά ‘ζωώδεις’ στη συμπεριφορά τους. Με το ν’ ακολουθούν, όμως, Χριστιανικές αρχές, μερικά άτομα που προηγουμένως εφέροντο έτσι έκαμαν ριζικές αλλαγές στη ζωή τους αφού μελέτησαν τη Γραφή. Αν ο Θεός, μέσω του γραπτού του Λόγου, μπορή να το επιτύχη αυτό για ‘κτηνώδεις’ ανθρώπους, ασφαλώς στη νέα του τάξι μπορεί να αποκαταστήση την ισορροπία που υφίστατο αρχικά ανάμεσα στα ζώα.—Ιακ. 3:15, 16.
Το σημείο αυτό μας οδηγεί κατ’ ευθείαν σ’ ένα άλλο όφελος που φέρνει η πίστις στη Βίβλο.
Όποιος Πιστεύει στη Βίβλο Έχει Καθοδήγησι
Γνωρίζοντας ότι ένας αγαθός Θεός είναι η Πηγή της ζωής, εκείνος που πιστεύει στη Βίβλο μπορεί ν’ αποβλέπη σ’ αυτόν για ηθική καθοδήγησι στη ζωή. Αυτή η ύπαρξις της ηθικής φύσεως του ανθρώπου εξηγείται στις Γραφές.
Η αφήγησις της δημιουργίας δείχνει ότι ο άνθρωπος έγινε κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού. (Γέν. 1:26, 27) Αυτό προφανώς δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει σωματική ομοιότητα με τον Θεό, διότι «ο Θεός είναι πνεύμα.» (Ιωάν. 4:24) Μάλλον, έχει ηθικές ιδιότητες ή χαρακτηριστικά προσωπικότητος σαν κι αυτά του ουρανίου Πλάστη του, όπως αγάπη και σοφία.—Παραβάλατε Κολοσσαείς 3:9, 10.
Η Βίβλος δίνει σ’ αυτούς που την πιστεύουν τον ωραιότερο ηθικό κανόνα με τον οποίον να ζουν. Ο Δημιουργός του ανθρώπου του λέγει ν’ αποφεύγη πράγματα, όπως είναι η πορνεία, η μοιχεία και η ομοφυλοφιλία. (Εβρ. 13:4· Ρωμ. 13:9, 10· 1 Κορ. 6:9, 10) Αυτό είναι για την ευημερία του ανθρώπου. Εκείνοι που απορρίπτουν την πίστι στη Βίβλο συχνά υπέφεραν από απογοητεύσεις, ασθένειες και έλλειψι ασφαλείας ως αποτέλεσμα τούτου.—Ρωμ. 1:20-32.
Πού Οφείλονται οι Επιδεινούμενες Παγκόσμιες Συνθήκες
Μόνον η Βίβλος δείχνει, επίσης, γιατί οι συνθήκες του ανθρώπου χειροτερεύουν σταθερά. Ο Μπέρτραντ Ράσσελ είπε: «Από το 1914, καθένας που έχει συναίσθησι των τάσεων του κόσμου ανησυχεί βαθιά γι’ αυτό που φαίνεται να είναι μια μοιραία και προκαθωρισμένη πορεία προς ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή.»
Σύμφωνα με την εξέλιξι, το ανθρώπινο γένος θα έπρεπε να βελτιώνεται. Γιατί, όμως, αντιθέτως βλέπομε μια συσσώρευσι θανατηφόρων πυρηνικών όπλων που θα μπορούσαν να εξαλείψουν ολόκληρη τη φυλή; Μαζί μ’ αυτά ήρθαν διαρκώς χειροτερεύοντα οικονομικά, ηθικά, φυλετικά, εργατικά και κοινωνικά προβλήματα καθώς και προβλήματα διαστροφής. Γιατί;
Η Βίβλος απαντά: Δείχνει ότι όχι μόνον η αμαρτία αλλά και ένα αόρατο πονηρό πρόσωπο, που στη Γραφή ονομάζεται Σατανάς ο Διάβολος, έχει χειροτερεύσει τις ατελείς και άπληστες συνθήκες του ανθρώπου. Τα σκεπτόμενα άτομα δεν χλευάζουν την ιδέα περί Διαβόλου. Ένας αγαθός Θεός είναι αόρατος. Γιατί δεν θα μπορούσε να υπάρχη ένα αόρατο πονηρό πρόσωπο, ένας Διάβολος; Η παρουσία του αποδεικνύεται από το συνεχές κακό υπόδειγμα που έχει παρουσιάσει η ιστορία του ανθρώπου παρά την επιθυμία των περισσοτέρων ανθρώπων να ζουν σχετικά ήσυχη και ειρηνική ζωή.
Αλλά γιατί οι συνθήκες είναι τόσο κακές τώρα; Η Βίβλος δείχνει ότι εμείς σήμερα ζούμε στις «έσχατες ημέρες.» Διαβάστε αυτά που προείπαν ο Ιησούς και οι ακόλουθοί του τού πρώτου αιώνος γι’ αυτόν τον καιρό στο Ματθαίο 24ο και 25ο· Μάρκο 13ο· Λουκά 21ο· 2 Τιμόθεον 3ο· Αποκάλυψις 6ο και 11ο. Οι τρομερές συνθήκες στη γη από το 1914 εκπληρώνουν αυτές τις προφητείες.
Στο έτος 1914 ο Ιησούς Χριστός άρχισε να κυβερνά, αόρατα, επί των «βασιλειών του κόσμου.» Μεταξύ των πρώτων του ενεργειών ήταν να καθαρίση τους ουρανούς από την παρουσία του Σατανά, με αποτέλεσμα: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη, ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 11:15· 12:9-12.
Έτσι, μόνο η Γραφή δίνει βάσιμες απαντήσεις στα ερωτήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Αυτή μόνον εξηγεί την Πηγή της ζωής. Δίνει σ’ εκείνους που την πιστεύουν τον ύψιστο ηθικό κανόνα με τον οποίον να ζουν. Λέγει γιατί υπάρχει και χειροτερεύει η πονηρία. Η ακρίβεια της Γραφής στο να προείπη τη σημερινή κρίσι μας βεβαιώνει ότι αυτά που λέγει για το εγγύς μέλλον θα επαληθεύσουν επίσης ασφαλώς.
Αλλά τι λέγει για το μέλλον; Τι λέγει γι’ αυτούς που προσκολλώνται στη θεωρία της εξελίξεως;