Η Ζωή μου ως Τραγουδίστριας Φεστιβάλ στην Αφρική

ΚΟΥΕΣΙΟΝΟΡ ήταν ο επαγγελματικός μου τίτλος ως τραγουδίστριας και χορεύτριας, όπως εκφράζεται στη γλώσσα μας Κίσσι. Αυτός ο τίτλος πήρε τη θέσι του πραγματικού μου ονόματος που είναι Τήβα. Ήμουν η αρχιτραγουδίστρια και χορεύτρια σ’ έναν όμιλο επτά ανδρών τραγουδιστών και χορευτών. Ο όμιλος συνέθετε τα δικά μας τραγούδια και τη μουσική που συνώδευαν το χορό μας. Τραγουδούσαμε και χορεύαμε με τη συνοδεία μουσικής που έκαναν τα τσεκελάν (θαλασσινά κοχύλια κρεμασμένα γύρω από μια κολοκύθα) και διάφοροι τύποι τυμπάνων. Το πνεύμα της μουσικής και του χορού και ο τρόπος του ντυσίματος ήσαν διεγερτικά καθώς και φανταχτερά.

Μαζεύαμε μέχρι $75 για κάθε δημόσια εμφάνισι—ένα μεγάλο ποσόν χρημάτων μεταξύ του λαού μας, ακόμη μεγαλύτερο από το εισόδημα δύο ή τριών μηνών μερικών οικογενειών. Ο χορευτικός και μουσικός όμιλός μας ήταν περιζήτητος σε φεστιβάλ που γίνονταν σ’ όλες τις πόλεις και τα χωριά της περιοχής μας, όπως και σε γειτονικές χώρες της Δυτικής Αφρικής.

Ήμουν νιόπαντρη και ο άντρας μου είχε πληρώσει μια προίκα, δηλαδή τιμή της νύφης στον πατέρα μου. Αυτός ο τύπος του γάμου είναι δεκτός στη χώρα μας, έστω και αν δεν καταγράφεται επισήμως στο Δικαστήριο της Φυλής. Οι γονείς μου είχαν πληροφορήσει τον σύζυγό μου ότι είχα αφιερωθή τελετουργικώς να είμαι μια Κουεσιονόρ, κι αυτός δεν ήταν πολύ ευχαριστημένος γι’ αυτό. Γνώριζε, προφανώς, για το πολυάσχολο πρόγραμμα που θα είχα κι αυτό δεν ωδηγούσε σε μια καλά προσαρμοσμένη έγγαμη ζωή. Επίσης, ο σύζυγός μου είχε αρχίσει τελευταία να μελετά την Αγία Γραφή και όταν έμαθε πράγματα σχετικά με μερικές Γραφικές αρχές, άρχισε να μετανοιώνη που με άφησε να συνεχίσω την επαγγελματική μου καρριέρα ως τραγουδίστρια και χορεύτρια φεστιβάλ. Αλλ’ όσο για μένα, οι σκέψεις και τα ενδιαφέροντα μου ήσαν πολύ απομακρυσμένα από τον Θεό.

Στην τοπική μας κοινωνία, προγονικές και άλλες παραδόσεις είναι πολύ ισχυρές. Έτσι, οι γονείς μου είχαν το λόγο τους στο θέμα. Ήμουν ευτυχής, αιχμαλωτισμένη από τη σκέψι να είμαι μια Κουεσιονόρ. Πράγματι, τον καιρό του γάμου μου ήμουν πολύ νέα, διότι, βλέπετε, τα κορίτσια στα χωριά μας συχνά παντρεύονται στην ηλικία των δεκατριών ή δεκατεσσάρων ετών.

Πώς Άρχισα και Ακολούθησα το Επάγγελμα

Η τελετή που σημείωσε την εγκατάστασί μου στο επάγγελμα της Κουεσιονόρ ήταν μεγαλειώδης! Οι γονείς μου έδωσαν στις πρεσβυτέρες του χωριού μας την καθωρισμένη ποσότητα ρυζιού, λαδιού καρύδας και καρπών κόκας. Επίσης πλήρωσαν ένα ποσόν χρημάτων και έδωσαν έξη γυάρδες λευκό ύφασμα για να με ντύσουν για την τελετή. Πολλή ευθυμία υπήρχε στην τελετή· πολλοί χωρικοί τραγούδησαν και χόρεψαν, ενώ άλλοι παρακολουθούσαν.

Έτσι, τον καιρό που με πήγαν στο χωριό του ανδρός μου για να γίνη ο γάμος μας, η ενεργός καρριέρα μου ως τραγουδίστριας και χορεύτριας ήταν σχεδόν έτοιμη ν’ αρχίση. Καθώς μεγάλωνε η πείρα μου στη νέα μου καρριέρα, έμενα μακρυά από τον σύζυγό μου όλο και περισσότερο σε μακρές περιοδείες, μερικές φορές μέχρι και τέσσερες μήνες. Έτσι, ο άνδρας μου αποφάσισε να πάρη και δεύτερη γυναίκα, κάνοντας το σπιτικό μας πολυγαμικό.

Πώς αισθανόταν ο σύζυγός μου που έμενα μακρυά τόσο πολύ; Του έλειπα; Δεν ήμουν τόσο βέβαιη εκείνο τον καιρό, αλλά γνώριζα ότι δεν τον ευχαριστούσε αυτό, ακόμη κι αν έφερνα στο σπίτι μεγάλα χρηματικά ποσά μετά από κάθε περιοδεία. Πάντως, σκεπτόμουν, έχει τη «σύντροφό» μου (τη δεύτερη γυναίκα του) να τον περιποιήται.

Πολλά πράγματα μου συνέβαιναν σ’ αυτές τις περιοδείες των φεστιβάλ. Πράγματα που δεν υπερηφανεύομαι να τα λέγω. Μέθη και μοιχεία μπορούν να αναφερθούν σαν τα πιο κοινά.

Μια εποχή γύρισα στο σπίτι από μια περιοδεία πολύ αργά για να λάβω μέρος στο καθάρισμα του εδάφους του αγροκτήματος του ανδρός μου για να σπείρωμε το ρύζι, που είναι η κυριώτερη τροφή μας. Αυτό ωδήγησε σε άσχημο τσακωμό. Σε μια περίπτωσι με χτύπησε, και για λίγο χρονικό διάστημα με έδιωξε από το σπίτι.

Η Βίβλος Αλλάζει τον Σύζυγό μου

Αλλά σε όλη αυτή την περίοδο ένας μάρτυς του Ιεχωβά ερχόταν κάθε εβδομάδα και μελετούσε με τον σύζυγό μου. Οι επισκέψεις του άρχισαν να επηρεάζουν τις σκέψεις του ανδρός μου μ’ ένα καλό τρόπο, κι αυτό αντικατοπτριζόταν στο ότι φαινόταν να έχη μια πιο ανεκτική στάσι απέναντί μου. Έγινε πιο ευγενής και μαλακός μαζί μου και φαινόταν πως το εύρισκε πιο ευχάριστο να μιλά για τα πράγματα που μάθαινε στη νέα του θρησκεία.

Σχεδόν όλοι όσοι ζούμε στο χωριό μας ήμαστε ανιμισταί, δηλαδή ψυχοκρατικοί, και γι’ αυτό κάθε τι που ο άνδρας μου ανέφερε από όσα μάθαινε από τη Γραφή ήταν τελείως νέο για μένα όπως και για τους άλλους.

Η πραγματική αλλαγή στη ζωή μου, όμως έγινε μια μέρα όταν ο άνδρας μου με φώναξε κοντά του και μου εξήγησε ότι είχε μάθει από τη Γραφή ότι ο άνδρας πρέπει να είναι σύζυγος μιας μόνο γυναικός. (1 Τιμ. 3:2, 12) Γι’ αυτό είπε ότι είχε αποφασίσει να στείλη τη μια από τις γυναίκες του πίσω στους δικούς της. Η καρδιά μου ράγισε γιατί η «σύντροφός» μου (η δεύτερη γυναίκα του) ήταν πιο νέα από μένα. Θα έστελνε εμένα, τη μεγαλύτερη σύζυγο, ή τη νεαρώτερη γυναίκα; Η ανησυχία μου μεγάλωνε καθώς συνέχισε να μου εξηγή ότι αυτό ήταν μια δύσκολη απόφασις γι’ αυτόν. Αλλ’ έπειτα είπε: «Θα έρθης μαζί μου στο Δικαστήριο της Φυλής για να πάρωμε χαρτιά για το γάμο μας;»

Ανακουφίσθηκα, κι αμέσως συμφώνησα. Ήμουν συγκινημένη με την προοπτική ότι θα πηγαίναμε στο Δικαστήριο της Φυλής για να επισημοποιήσουμε και καταχωρήσουμε το γάμο μας. Τι τον έκαμε να πάρη αυτή την απόφασι από μέρους του; Οι μάρτυρες του Ιεχωβά του είχαν εξηγήσει ότι αν ήθελε να είναι ένας αληθινός Χριστιανός, ο γάμος του έπρεπε να καταχωρηθή νομίμως. Χρειαζόταν περισσότερο από το να πληρώση απλώς την προίκα. Επίσης, του εξήγησαν ότι πρέπει να πάρη τη ‘γυναίκα της νεότητός του’ και μόνον αυτήν. (Παροιμ. 5:18) Έτσι, έστειλε τη δεύτερη γυναίκα του πίσω στους δικούς της.

Αλλαγές και στη Δική μου Ζωή

Η στοργική στάσις του συζύγου μου προς εμένα και η σκέψις ότι δεν θα τον μοιραζόμουν πια με μια άλλη γυναίκα μού έκαμαν βαθειά εντύπωσι. Όλο και περισσότερο άρχισα να τον σέβωμαι ως τον κύριό μου.

Επίσης τώρα ενδιαφερόμουν όλο και λιγώτερο για την καρριέρα του τραγουδιού. Κάποια μέρα, στο μέσον μιας μεγάλης εορταστικής εμφανίσεως, μια γυναίκα φώναξε κάτι σαν κι αυτό: «Έχομε Χριστιανούς εδώ μεταξύ μας! Δεν θα ανεχθούμε εδώ οποιονδήποτε που προσπαθεί να είναι και στους δύο δρόμους.» Φυσικά εκνευρίσθηκα μ’ αυτό το ξέσπασμα, αφού ήμουν η μόνη γυναίκα Χριστιανού στο πλήθος. Λόγω αυτού του επεισοδίου, δεν έμεινα ως το τέλος της εορτής. Τότε ακριβώς αποφάσισα να εξετάσω περισσότερο τις πεποιθήσεις του συζύγου μου.

Άρχισα να πηγαίνω μαζί του στις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, που γίνονταν σε μια πόλι όπου γίνεται αγορά, περίπου εννέα μίλια μακρυά. Σ’ αυτές τις συναθροίσεις όλα ήσαν ειρηνικά. Τι αντίθεσι με το θόρυβο του τσεκελάν, των τυμπάνων και των κραυγών του πλήθους των κοσμικών εορτών! Άκουσα σ’ αυτές τις συναθροίσεις, επίσης, να ψάλλουν ύμνους διαφορετικού είδους—ύμνους βασισμένους σε θέματα της Γραφής που αινούσαν τον Ιεχωβά. Αυτοί οι ύμνοι εψάλλοντο στη γλώσσα μας και τα λόγια άρχισαν να έχουν μια πραγματική σημασία για μένα.

Δεν καταλάβαινα πάντοτε όλα όσα εδίδασκαν σ’ αυτές τις συναθροίσεις, αλλ’ άρχισα να μού αρέση πάρα πολύ να βρίσκωμε εκεί. Φτάνοντας στο σπίτι μετά από μια συνάθροισι κάποια μέρα, ζήτησα από τον σύζυγό μου να μη με ξαναφωνάζη «Κουεσιονόρ.» Κι εγώ πήρα μια απόφασι· δεν θα ήμουν πια τραγουδίστρια σε φεστιβάλ.

Οι γυναίκες αρχηγοί του χωριού μας ερεθίσθηκαν ιδιαιτέρως όταν εγώ εγκατέλειψα τη ζωή της Κουεσιονόρ και μου επέβαλαν ένα πρόστιμο, διότι χάλασα την τοπική παράδοσι. Το ζήτημα έφτασε στους πρεσβυτέρους του χωριού. Τότε ο σύζυγός μου βάδισε μπροστά μιλώντας ευγενικά αλλά σταθερά για λογαριασμό μου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ν’ αποσύρουν οι πρεσβύτεροι το πρόστιμο και να με απαλλάξουν. Και τι ανακούφισι ένοιωσα! Ήμουν τώρα ελεύθερη να λατρεύω τον Ιεχωβά μαζί με τον σύζυγό μου.

Ευλογίες που είχα Υπηρετώντας τον Ιεχωβά

Από το βάπτισμά μου το 1972, ο σύζυγός μου κι εγώ δεν είχαμε φιλονεικήσει. Ήταν μια θαυμάσια μαρτυρία για τους έξω να βλέπουν τις αλλαγές που η αλήθεια του Θεού έκαμε σ’ εμάς. Είχα εγκαταλείψει το τραγούδι και το χορό στις κοσμικές εορτές, αν και ο τίτλος της τραγουδίστριας χρησιμοποιείται ακόμη από άτομα που δεν γνωρίζουν τη στάσι που έχω λάβει.

Και προς κατάπληξί μου, μερικοί από τους άνδρες του παλιού χορευτικού μας ομίλου ψάλλουν επίσης τους αίνους του Ιεχωβά! Ένας από αυτούς ο πιο ηλικιωμένος του θιάσου, δέχθηκε την αλήθεια της Γραφής παρά τη μεγάλη εναντίωσι και γελοιοποίησι.

Μήπως μετάνοιωσα που απεφάσισα να εγκαταλείψω τη ζωή της Κουεσιονόρ για ν’ αρχίσω να ψάλλω τους αίνους του Ιεχωβά; Καθόλου! Αφού έκαμα γνωστή την αφιέρωσί μου στον Ιεχωβά και ότι δεν πρόκειται να συνεχίσω την καρριέρα μου ως τραγουδίστριας των φεστιβάλ, ένας συνάδελφος με κορόιδεψε λέγοντας: «Θα έχης ρούχα και χρήματα όπως έχεις τώρα;»

Βεβαίως, ήμουν αποφασισμένη και τίποτε δεν θα μπορούσε ν’ αλλάξη τη γνώμη μου. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Αφ’ ότου βαπτίσθηκα έχω απολαύσει πάρα πολλές ευτυχείς πείρες, μεταξύ των οποίων είναι ένα ευχάριστο σπιτικό με ένα καλό σύζυγο που με αγαπά ως τη μόνη του γυναίκα και που αγαπά τον Ιεχωβά όπως κι εγώ. Επίσης απολαμβάνω το προνόμιο να βοηθώ άλλους να κάνουν αλλαγές στη ζωή τους όμοιες μ’ αυτές που ο σύζυγός μου κι εγώ έχομε κάμει.

Όσο για τα υλικά πράγματα, δεν είναι πια τόσο σπουδαία. Εργάζομαι στο αγρόκτημα με τον άνδρα μου κι αυτό μάς δίνει τα απαραίτητα για τη ζωή. Κι αφότου το εύκολο χρήμα δεν ρέει πια από την καλλιτεχνική μου καρριέρα, δεν υποχρεούμεθα να ψυχαγωγούμε κοσμικούς φίλους και να φροντίζωμε για πάρα πολλούς μακρυνούς συγγενείς, που οπωσδήποτε έπαιρναν τα περισσότερα χρήματά μας. Αντ’ αυτού, έχομε πνευματικές ευλογίες και ευημερία. Είμαι πολύ ευγνώμων που εγκατέλειψα τη ζωή μου ως Κουεσιονόρ κι έγινα ένας υμνητής των αίνων του Ιεχωβά.—Από Συνεργάτην.