Είναι ο Νεαρός σας Έτοιμος για Άδεια Οδηγού;
ΟΙ ΝΕΟΙ συχνά δεν μπορούν να περιμένουν για ν’ αποκτήσουν άδεια οδηγού. Μπορεί αυτό να είναι μια από τις κύριες φιλοδοξίες των. Και ολοένα περισσότεροι νέοι σήμερα αναγνωρίζουν τη φιλοδοξία των.
Το 1972 υπήρχαν 12.000.000 διπλωματούχοι οδηγοί εφηβικής ηλικίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από αυτούς 4.255.000 ήσαν κάτω των δεκαοκτώ ετών. Αυτό σημαίνει ότι ένας οδηγός και πλέον στους δέκα είναι εφηβικής ηλικίας και σχεδόν τέσσερις στους εκατό οδηγούς είναι δέκα επτά ετών ή νεώτερος.
Ίσως ο εφηβικής ηλικίας γυιος σας ή κόρη σας έχει δίπλωμα οδηγού, ή μπορεί να θέλη ν’ αποκτήση. Αλλ’ είναι ο νεαρός σας πραγματικά προετοιμασμένος για την ευθύνη που συνοδεύει την οδήγησι ενός αυτοκινήτου; Σκεφθήτε γιατί αυτή είναι μια τόσο σπουδαία ερώτησις.
Σε τέσσερις χώρες μόνον—τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιαπωνία—πάνω από 100.000 άτομα φονεύονται σε κυκλοφοριακά δυστυχήματα κάθε χρόνο και περισσότεροι από εξήμισυ εκατομμύρια τραυματίζονται. Οι νεκροί, αν τους θέταμε κατά σειρά τον ένα πίσω από τον άλλον, θα έφθαναν περίπου 115 μίλια! Και οι τραυματίες θα έφθαναν κάπου 7.000 μίλια—πάνω από ένα τέταρτο της περιμέτρου της γης!
Ναι, περισσότεροι οδηγοί έχουν ατυχήματα παρά ποτέ προηγουμένως. ‘Αλλά,’ μπορεί να ρωτήσετε, ‘τι σχέσι έχει αυτό με το αν είναι έτοιμο το παιδί μου για δίπλωμα οδηγού;’ Έχει και πολλή μάλιστα.
Το Υπόμνημα Οδηγήσεως της Νεολαίας
Οι νέοι είναι κυρίως υπεύθυνοι για την αυξανόμενη σφαγή στους δρόμους. Η Τζόρναλ οφ Αμέρικαν Ινσούρανς το περασμένο καλοκαίρι εξήγησε: «Η αύξησις στις αναλογίες ατυχημάτων μπορεί να καταλογισθή στους νεαρούς οδηγούς.» Και πρόσθεσε:
«Η πείρα αρκετών ετών έχει δείξει ότι ο οδηγός κάτω των 25—ειδικά ο άρρην στα τελευταία εφηβικά χρόνια και στα πρώτα χρόνια μετά τα είκοσι—έχει πάνω από διπλάσια δυστυχήματα από οδηγούς μεγαλύτερης ηλικίας, κατά μέσον όρον 40 δυστυχήματα στους 100 οδηγούς κάθε χρόνο.»
Σκεφθήτε μόνον: Δύο από κάθε πέντε νεαρούς οδηγούς θα έχουν ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα αυτό το έτος! Επισημαίνοντας το ιδιαιτέρως άσχημο υπόμνημα οδηγήσεως των νεαρών αρρένων, ο Δρ. Στάνλεη Χ. Σούμαν, μέλος μιας ομάδος ερεύνης ιατρών και επιστημόνων, είπε: «Μολονότι οι νεαροί άρρενες οδηγοί αντιπροσωπεύουν μόνον το ένα όγδοον όλων των καταχωρημένων οδηγών, αυτοί είναι υπεύθυνοι για το εν τρίτον όλων των θανατηφόρων δυστυχημάτων.»
Κατ’ αναλογίαν, πόσοι ακριβώς περισσότεροι νεαροί σημαίνει αυτό ότι πεθαίνουν στην άσφαλτο; Η Τράφφικ Σέιφτυ μια έκδοσις του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, απαντά:
«Η Εθνική Επιτροπή Ασφαλείας Μεταφορών εκυκλοφόρησε μια μελέτη προλήψεως ατυχημάτων που δείχνει ότι χιλιάδες περισσότεροι οδηγοί ηλικίας 15 μέχρι 24 ετών πεθαίνουν στις Αμερικανικές λεωφόρους κάθε χρόνο σε αναλογία με όλους τους οδηγούς. . . .
«Μεταξύ 17.700 θανάτων νεαρών το 1969, υπήρχαν 7.400 περισσότεροι θάνατοι νεαρών οδηγών από εκείνους που θα είχαν συμβή αν η αναλογία θανάτου των ήταν η ίδια μ’ εκείνη των οδηγών από 25 ετών και άνω, εξακρίβωσε η επιτροπή ασφαλείας. Αυτές οι 7.400 ‘υπέρμετρες απώλειες’ μεγαλύτερες κατά εν τρίτον από το ολικό σύνολο των μοιραίων δυστυχημάτων του 1969 που έγιναν στην αεροπορία, στη θάλασσα, στον σιδηρόδρομο, στους αγωγούς πετρελαίου και στις διαβάσεις των σχολείων. Η δυσανάλογη απώλεια περιλαμβάνει ‘κυρίως τους νεαρούς άρρενας οδηγούς’, είπε η επιτροπή.»
Η απώλεια της ζωής των νεαρών σε τροχαία ατυχήματα είναι τραγική. Μόνον σκεφθήτε! Το 1966, κοντά στο αποκορύφωμα του πολέμου του Βιετνάμ, 12.200 νεαροί άρρενες οδηγοί εφονεύθησαν—διπλάσιοι και πλέον από τους στρατιώτες των Ηνωμένων Πολιτειών που φονεύθηκαν στο Βιετνάμ εκείνον τον χρόνο!
Θα ήταν αρκετό το κακό αν οι νεαροί οδηγοί εφόνευαν μόνον τον εαυτό τους, αλλά φονεύουν και άλλους επίσης. Επιβάτες που είναι μαζί τους, επιβάτες άλλων αυτοκινήτων και πεζοί πεθαίνουν όλοι κατά χιλιάδες κάθε χρόνο, χτυπημένοι από νεαρούς που είναι πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου. Θα μπορούσε το παιδί σας επίσης να είναι μια σοβαρή απειλή για τη ζωή και την ασφάλεια άλλων;
Μόνο μια Μειονότης Είναι Υπεύθυνη;
Ίσως νομίζετε ότι μόνον μια μικρή μειονότης νέων είναι υπεύθυνη γι’ αυτή την τρομερή σφαγή. Είναι αυτό αληθινό; Προσάπτουν οι λίγοι κακή φήμη στους υπολοίπους;
Εξετάστε αυτές τις στατιστικές: Περίπου οι 40 στους 100 οδηγούς των 25 ετών περιλαμβάνονται στα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα κάθε χρόνο. Αυτό δεν είναι μια μικρή μειονότης. Επομένως, μόλις προστεθή ένας έφηβος στους οδηγούς του οικογενειακού αυτοκινήτου, τα ποσοστά της ασφαλίσεως μπορεί να ανέλθουν κατά πολύ.
Αλλά γιατί περιλαμβάνονται οι νεαροί οδηγοί σε τόσα πολλά ατυχήματα;
Αιτίες για Άσχημο Υπόμνημα
Η έλλειψις πείρας οδηγήσεως είναι η κυρία αιτία, σύμφωνα με τους περισσοτέρους ειδικούς στην εκπαίδευσι των οδηγών. Σε μια προσπάθεια να δώση την απαιτούμενη πείρα, δίδονται μαθήματα εκπαιδεύσεως οδηγών σε περισσότερα από 80 τοις εκατό Γυμνάσια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ίσως, όμως, μια σπουδαιότερη αιτία για το άσχημο υπόμνημα οδηγήσεως της νεολαίας είναι η ίδια η φύσις των νεαρών. Έχουν την τάσι να είναι ζωηροί και απερίσκεπτοι, να στερούνται κρίσεως, να τολμούν και να ανέχωνται προκλήσεις. Εκθέτοντας το ζήτημα καθαρά, ο Πωλ Β. Κέρνεη, αυθεντία επί της οδηγήσεως, έγραψε σχετικά με τους νεαρούς οδηγούς: «Η κρίσις των είναι νεανική—και η συμπεριφορά των στις λεωφόρους μοιάζει ακριβώς με τη συμπεριφορά δύο παιδιών που αγωνίζονται για μια κουδουνίστρα σ’ ένα κρεββατάκι!»
Πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου τέτοια νεανικά χαρακτηριστικά συχνά αποδεικνύονται καταστρεπτικά. Έτσι το πρώτο βράδυ που βγήκε έξω μόνος του μ’ ένα αυτοκίνητο, ένας δεκαεπτά ετών ποδοσφαιρικός αστέρας του γυμνασίου χτύπησε μητέρα και παιδί σε μια διάβασι μ’ ένα απότομο ξεκίνημα. Ο αθλητικός προπονητής του αγοριού έδωσε αυτή την εξήγησι:
«Αν με είχαν ρωτήσει, θα τους είχα πει ότι ο Χάρβεη δεν ήταν έτοιμος από συναισθηματική άποψι να οδηγήση. Έχει μια κακή διάθεσι όταν είναι στην ιματιοθήκη και ερεθίζει τους άλλους παίκτας. Είναι επιδεικτικός παίκτης και είναι έτοιμος για καυγά. Η διανοητική του στάσις φάνηκε από την οδήγησι του μόλις αφέθηκε χωρίς επιτήρησι. Το αγόρι ήθελε ακριβώς να φύγη πρώτος όταν άναψε πράσινο.»
Αληθεύει αυτό που παρετήρησε ο Δρ. Μάθιου Ρος, καθηγητής της ψυχιατρικής: «Το αυτοκίνητο είναι σχεδόν επέκτασις της προσωπικότητός μας και ο τρόπος που οδηγούμε μας χαρακτηρίζει τέλεια.» Επομένως, δεν πρέπει να αγνοηθή το γεγονός ότι ένας νεαρός συνήθως έχει τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητος που χαρακτηρίζουν τη νεολαία, χαρακτηριστικά που συχνά συμβάλλουν στα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα.
Οι γονείς χρειάζεται ν’ αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός, και να σκεφθούν σοβαρά: Είναι το παιδί μου πραγματικά έτοιμο για δίπλωμα οδηγήσεως; Διαφορετικά, δεν είναι τουλάχιστον εν μέρει υπεύθυνοι όταν τα παιδιά των περιλαμβάνωνται σε τροχαία ατυχήματα που προκαλούν θανάτους και τραυματισμούς;
‘Αλλά τι πρέπει να κάμω εγώ,’ μπορεί να ρωτήσετε. Πρέπει να αρνηθώ στο παιδί μου άδεια οδηγήσεως’;
Πατρική Ευθύνη
Αυτή είναι μια απόφασις που θα πρέπει να πάρετε. Πολλοί νομίζουν ότι αυτή είναι η καλύτερη λύσις, και συνιστούν να ψηφισθούν νόμοι που να απαγορεύουν στους νεαρούς να οδηγούν. Άλλοι, όμως, πιστεύουν ότι υπάρχουν καλύτερες λύσεις, δικαιότερες για τη νεολαία. Υποστηρίζουν ότι ανεβάζοντας την ηλικία οδηγήσεως δεν θα ελαττωθή ο αριθμός των αρχαρίων στους δρόμους οι οποίοι δεν έχουν πείρα οδηγήσεως. Και είναι αυτή η έλλειψις πείρας που θεωρείται ως η μεγαλύτερη αιτία των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων, άσχετα με την ηλικία στην οποία αρχίζει κάποιος να μαθαίνη να οδηγή.
Έτσι ίσως είναι δική σας απόφασις να επιτρέψετε στο παιδί σας να μαθαίνη να οδηγή ενώ είναι αρκετά νεαρό. Μη συμπεράνετε, όμως, ότι έχετε εκπληρώσει την ευθύνη σας με το να του επιτρέψετε απλώς να πάρη τα εκπαιδευτικά μαθήματα οδηγήσεως στο σχολείο. Αυτά είναι γενικώς ανεπαρκή. Πράγματι, μελέτες που έγιναν στο Μισισιππή και στην Καλιφόρνια δείχνουν ένα ανώτερο ποσοστό ατυχημάτων μεταξύ των εκπαιδευμένων στο σχολείο εφήβων παρά μεταξύ άλλων εφήβων οδηγών! Γιατί αποτυγχάνουν τα σχολικά προγράμματα;
Βασικώς, αποτυγχάνουν διότι δεν δίνουν στους νεαρούς οδηγούς πρακτική πείρα. Μόνον λίγος χρόνος δαπανάται πραγματικά στην οδήγησι, και αυτό με μικρή ταχύτητα σε δρόμους με μικρή κίνησι. Λίγες καταστάσεις επειγούσης ανάγκης αντιμετωπίζονται. «Εξ αιτίας τούτου,» εξήγησε ένας εκπρόσωπος ενός μεγάλου ασφαλιστού αυτοκινήτων, οι νέοι οδηγοί δεν είναι έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσουν πολλές καταστάσεις επειγούσης ανάγκης, τέτοιες όπως το ξεφούσκωμα των ελαστικών και η ολίσθησις. Πολύ συχνά η πρώτη πείρα του νεαρού οδηγού με μια επείγουσα κατάστασι είναι ό,τι του χρειάζεται, και πολύ συχνά δεν θα του δοθή ποτέ μια δεύτερη ευκαιρία.»
Γι’ αυτό το λόγο ο Δρ. Αμώς Ε. Νέηχαρτ, ο άνθρωπος που ίδρυσε τα πρώτα Γυμνασιακά μαθήματα οδηγήσεως το 1933, λέγει: «Τουλάχιστον 12 ώρες πρέπει να δαπανώνται από κάθε σπουδαστή πίσω από το τιμόνι. Πρέπει να δοθή στον μαθητευόμενο οδηγό προσποιητή πείρα σε ολισθήσεις, βλάβη φρένων, ξεφούσκωμα ελαστικών, παρέκκλισις από τον δρόμο και λοιπά. Διδάσκομε ικανότητες χειρισμού, αλλ’ όχι αρκετές ικανότητες προλήψεως ατυχημάτων.»
Έτσι, σαν γονεύς, πρέπει να φροντίσετε ώστε το παιδί σας να λάβη επαρκή πείρα οδηγήσεως. Αφήστε το να εξασκήται ενώ είσθε μαζί του. Δώστε του πρακτική πείρα στις ταχύτητες των δρόμων με διόδια. Επίσης, είναι φρόνιμο να του διδάξετε να χειρίζεται την τροχοπέδη, που υπολογίζεται ότι είναι κύριος παράγων που συμβάλλει σε ένα από τα τέσσερα μοιραία αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Ίσως μπορείτε να βρήτε ένα μεγάλο, ελεύθερο και μη χρησιμοποιούμενο μέρος για παρκάρισμα και ν’ αποκτήσετε άδεια να το χρησιμοποιήτε για να εξασκηθήτε στην τροχοπέδη και στον ισορροπημένο χειρισμό. Το να διαβάζη κανείς σχετικά με τον έλεγχο τροχοπέδης ποτέ δεν θα τον μορφώση όσο το να λάβη πείρα του πράγματος.
Ούτε σταματά η ευθύνη σας με το να βλέπετε απλώς ότι το παιδί σας μπορεί να χειρίζεται επιδέξια ένα αυτοκίνητο, ακόμη και σε επείγουσες καταστάσεις. Το να εντυπώσετε μια κατάλληλη διανοητική στάσι είναι εξίσου σπουδαίο, αν όχι ακόμη σπουδαιότερο.
Ενσταλλάζοντας μια Σοβαρή, Ώριμη Στάσι
Το παιδί σας μπορεί να είναι εφηβικής ηλικίας, αλλ’ όταν είναι στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου, είναι αναγκαίο να είναι ένα σταθερό άτομο που εκτιμά τη ζωή και την ιδιοκτησία. Είναι δική σας ευθύνη να φροντίσετε να είναι έτσι. Προσπαθείτε να του αναπτύξετε ευγένεια, σεβασμό για τον νόμο, προσοχή και σεβασμό για τα δικαιώματα των άλλων.
Ένας ζωτικός τρόπος να το κάμετε αυτό είναι να δίνετε ένα καλό παράδειγμα στον τρόπο που εσείς οδηγείτε. Τονίζοντας τη σπουδαιότητα τούτου, ο Δρ. Μπρούνο Μπέλτεχαϊμ, διακεκριμένος ψυχαναλυτής, είπε: «Ακόμη και αν ένας γονεύς παραβιάζη ένα νόμο της τροχαίας μόνον σποραδικά, αυτό μπορεί να είναι αρκετό να καταστρέψη την πίστι ενός παιδιού στο ότι πρέπει να υπακούη όλους τους κανόνες και όλες τις φορές. Μια σποραδική παραβίασις ταχύτητος από έναν γονέα, η ανυπόμονη παραβίασις του ερυθρού σήματος της τροχαίας, κάνει έναν νεαρό να φαντασθή ότι το να είναι «μεγάλος» σημαίνει ότι μπορεί να παραβιάζη τον νόμο και να διαφεύγη.»
Είναι ζωτικό, επίσης, να διδάξετε το παιδί σας να σκέπτεται ενώ οδηγεί, να αναλύη πάντοτε την κυκλοφοριακή κατάστασι. Ένας γονεύς κάνει ένα είδος παιγνιδιού με αυτό, εξηγώντας:
«Ο γυιος μου . . . κάθεται δίπλα μου στην πρόσθια θέσι του αυτοκινήτου, κοιτάζει μπροστά, και διακρίνει πιθανούς κινδύνους. Επί παραδείγματι, υπάρχει μια σειρά από σταθμευμένα αυτοκίνητα μπροστά με έναν οδηγό καθισμένο στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου. Τι πρέπει να κάμη ο οδηγός του δικού μας αυτοκινήτου αν ο άλλος οδηγός οπισθοχωρήση ξαφνικά ή ανοίξη την πόρτα του αυτοκινήτου του από την εσφαλμένη πλευρά; Υπάρχει μια κρυμμένη δίοδος για αυτοκίνητα απ’ όπου μπορεί να βγη ένα αυτοκίνητο χωρίς να το περιμένης. Πώς προετοιμαζόμεθα ν’ αντιμετωπίσωμε αυτή την επείγουσα κατάστασι; Κατ’ ευθείαν μπροστά μας είναι μια αδιέξοδος. Πώς ενεργούμε;»
Μερικοί μπορεί να νομίζουν ότι οι νεαροί έχουν τόσο γρήγορα αντανακλαστικά ώστε μπορούν, την τελευταία στιγμή, να λάβουν προληπτικές ενέργειες. Αλλά το γεγονός είναι ότι το να μπορή κανείς να βάλη το πόδι του στο φρένο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου γρηγορώτερα από το επόμενο άτομο είναι πολύ λιγώτερο σπουδαίο στην αποφυγή ατυχημάτων από το να οδηγή κανείς αρκετά προσεκτικά ώστε τέτοια ενέργεια να μη είναι αναγκαία.
Ακόμη ένας άλλος τρόπος για να εντυπώσετε στο παιδί σας τη σπουδαιότητα της ασφαλούς οδηγήσεως είναι να του επιτρέψετε να βλέπη και ν’ ακούη από πρώτο χέρι τι συμβαίνει στους παραβάτας της τροχαίας. Αν έλθετε σε επαφή με το τοπικό δικαστήριο, ο δικαστής μπορεί να χαρή να σας επιτρέψη να πάτε ν’ ακούσετε. Μπορεί ακόμη και να τακτοποιήση ν’ ακούσετε μια σειρά περιπτώσεων που θα είναι ιδιαίτερα εποικοδομητικές και εντυπωσιακές για τους νεαρούς.
Επίσης αποτελεσματικό είναι να επιτρέψετε στους νεαρούς να επισκεφθούν το τμήμα επειγουσών καταστάσεων ενός νοσοκομείου και να παρακολουθήσουν τους τραυματίες από τροχαία ατυχήματα στην κατάστασι που τους έφεραν. Αυτό μπορεί βεβαίως να δημιουργήση μια διαρκή εντύπωσι που τονίζει τη σπουδαιότητα ασφαλούς οδηγήσεως! Με το να ζητήσετε και να εξηγήσετε την αιτία της επισκέψεως, μπορεί να λάβετε την άδεια να επισκεφθήτε ένα τέτοιο τμήμα νοσοκομείου επειγουσών καταστάσεων.
Δεν είναι υπερβολή να λεχθή ότι το μέλλον του παιδιού σας εξαρτάται, σε εκπληκτικό βαθμό, από την κατάλληλη επίβλεψι που κάνετε όταν ο γυιος σας χρησιμοποιή το αυτοκίνητο. Δεν μπορείτε απλώς να κλείσετε τα μάτια σας στον κίνδυνο όταν αυτός είναι στο τιμόνι. Είναι πραγματικός! Έτσι κάμετε ό,τι μπορείτε για να κάμετε το παιδί σας ασφαλή οδηγό. Η ζωή του και η ζωή των άλλων μπορεί να εξαρτώνται απ’ αυτό.